Pangakong ibinitiw, parang hangin,
Lumipad nang walang pakundangan.
Sa puso'y nagtanim ng pag-asa,
Ngunit sa huli, isang mapait na paglaya.
Matamis na salita, tulad ng pulot,
Ngunit sa likod nito, isang malalim na butas.
Akala'y ikaw na ang sagot sa dalangin,
Ngunit sa huli, ikaw lang pala ang nasaktan.
Sa bawat paghihintay, isang pagkabigo,
Sa bawat ngiti, isang pagluha.
Pinaglaruan ang damdamin, walang awa,
Iniwan sa kawalan, isang pusong sugata.
Kaya't magising tayo, mga puso'y ingatan,
Huwag magpadala sa mga pangakong walang katapusan.
Mahalin ang sarili, higit sa lahat,
Upang hindi masaktan sa mga larong walang katumbas.
YOU ARE READING
The Art of the Words
PoetryA poetry collection is akin to a wildflower meadow. Each poem, a delicate bloom, possesses its unique hue, form, and fragrance. Together, they weave a tapestry of vibrant colors and captivating scents, igniting the imagination and stirring the soul.
