(16)
မဒမ်လီ ခဏလောက်စဉ်းစားလိုက်ပြီး ဝမ်စုဖန်းကို ညွှန်ကြားလိုက်တယ်။
"မင်း ကလေးကိုခေါ်ထားပြီး ပြောင်းနှံတွေအရင်ချိုးနေလိုက် ငါ တုန်ဇီရဲ့ အဖေကို သွားရှာပြီး သစ်သားတွန်းလှည်း ဒါမှမဟုတ် သယ်စရာတစ်ခုခု ငှားလာခဲ့မယ်"
ဝမ်စုဖန်းက ထိတ်လန့်တကြားကြည့်ရင်း သူမရဲ့ ပုံစံက ငိုချတော့မလို ဖြစ်နေခဲ့တယ်။
"အမေ တကယ်လို့ တစ်ယောက်ယောက် မြင်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ"
"ဒီလောက်ထိ တိုက်ဆိုင်တာမျိုး မဖြစ်နိုင်လောက်ပါဘူး"
မဒမ်လီ သူမကို နှစ်သိမ့်လိုက်တယ်။
"ဒီနေရာက ဘာမှမရှိတဲ့မြေပြန့်ပဲလေ.. ဒီနေရာမှာ တောရိုင်းဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေ၊ မှိုတွေ ဘာမှ ရှိမနေဘူး.. တောင်ပေါ်ကို လာတဲ့လူတွေက ငါတို့မိသားစုက ဒီနေရာမှာရှိတဲ့ မြေရိုင်းတွေ စိုက်ခင်းအတွက် ထိန်းသိမ်းထားပြီးပြီဆိုတာကို သိထားကြတာပဲ.. နောက်ပြီး အခုက ရိတ်သိမ်းတဲ့ရာသီမဟုတ်တော့ ဘယ်သူမှ လာကြည့်ကြမှာမဟုတ်ဘူး..ဒါက အချိန်ဖြုန်းရုံပဲဖြစ်မှာ"
ဝန်စုဖန်းက စိုးရိမ်နေသေးတာကိုမြင်တော့ မဒမ်လီက သူမကို နောက်ထပ်အကြံတစ်ခုပေးလာခဲ့တယ်။
"တကယ်လို့ တစ်ယောက်ယောက်က ဒီကိုရောက်လာတယ်ဆိုရင် မင်းတို့ရဲ့အစ်ကိုကြီးဆီက ပို့ပေးလာတဲ့ဆေးကို သုံးထားတာလို့ပြောလိုက်.. အဲဒီဆေးကြောင့် နှစ်လလောက်စောပြီး အသီးအနှံတွေရင့်လာတယ်လို့ ပြောလိုက်လို့ရတယ်"
ဝမ်စုဖန်းက မဒမ်လီကို ထိတ်လန့်စွာကြည့်ပြီး မေးလိုက်တယ်။
"အဲလောက်ထိ မှော်ဆန်တဲ့ အရာမျိုး ရှိလို့လား?"
"မင်းက ငတုံးလား"
မဒမ်လီက ဆေးလိပ်အိတ်ကိုယူပြီးဝမ်စုဖန်းရဲ့ခေါင်းကိုပုတ်လိုက်တယ်။
"ဒါက မင်းအတွက် လူတွေကို လှည့်စားဖို့ပြောခိုင်းတာမဟုတ်ဘူးလား! အဆင်ပြေပါတယ်.. မင်း ဒီနေရာမှာ ပြောင်းနှံတွေကိုပဲချိုးနေလိုက်.. ငါ မင်းရဲ့ယောက်ျားကို ခေါ်လာခဲ့မယ်"
YOU ARE READING
ခြောက်ဆယ်ခုနှစ်များမှာ မွေးဖွားလာခြင်း
Romance_beautiful femalelead _business _family love _family business _handsomemalelead _hiddenabilities _poor to rich _space _transmigration
