rechercheur Secrets || Flikken Maastricht

Hoofdstuk 3

We stappen een kantoortje in en gaan tegenover elkaar zitten. Het voelt net alsof ik verhoord word maar goed. Marion begint te vertellen wat ik ook al wist maar verteld nog iets waar ik niet van op de hoogte was.
'Claire vertelde mij dat er nog iemand werkte genaamd sasha, maar dat is natuurlijk niet de echte naam van de persoon in kwestie. Dus vroeg ik of ze een foto had.'
Shit hier gaan we.. denk ik bij mezelf.
En marion praat verder.
'Eva, ik wil eerlijk met je zijn, ik heb je natuurlijk niet zo maar naar een verhoor kamer meegenomen want je weet ook dondersgoed dat we meestal gewoon de aangiftes zacht bespreken gewoon aan onze bureaus? Deze zaak is wel anders.'
Marion stopt met praten en ik zie in haar ogen dat ze iets probeerd te zeggen maar ze weet niet perse hoe, tja nu hang ik dus wel echt. Marion praat verder. 'Over die foto gesproken, ze had alleen een foto van die sasha buiten werk tijd, het was een foto van jou Eva, moest ik daarom tegen wolfs liegen? Eef hoe ben je hier in terecht gekomen? Doe je omdat je dit leuk vind? Voor het geld? Want je verdiend genoeg hier.'
En toen kwam de aap uit de mauw en zag ik de teleurstelling in marion haar ogen. 'E-eh ja, ik weet dat het misschien niet slim is maar ik doe omdat ik dit echt leuk vind, plus het verdiend veel. En ik weet dat het echt dom is ook met m'n baan hier bij de politie en dan vooral in zo'n zaak.' En ik sla m'n ogen neer om marion niet te hoeven aankijken. ze begint weer te praten 'hm, ik had dit eigenlijk nooit achter jou gezocht Eef, maar ik moet het toch vragen, zou jij iets willen zeggen over gisteravond? Of je iets heb gemerkt, hoelaat je bent weggegaan of je deze man kent of heb gezien?.' 'Ja dat zal wel moeten hè, maar is er een manier hoe we dit tussen ons kunnen houden? Ik hou van allebei mijn banen ik wil ze echt niet kwijt mar' geef ik antwoord. ze knikt en ik begin mijn avond te omschrijven. 'Ik kwam daar rond half 9 aan. Ik heb Alexander toen wel gezien maar hij was met wat andere zakenmannen aan het praten dus heb hem gelaten, en ja ik ken hem, ik werk weleens met hem. En Claire heb ik de hele avond niet gezien. Daarna ben ik rond half 1 's nachts weer naar huis gegaan.'
Marion die is ondertussen alles aan het noteren. En we gaan beide daarna weer aan het werk.

Zitman staat opeens achter me en vraagt of ik even mee wil komen naar haar kantoor. Ik bereid me voor op het ergste.
'Eva, sorry dat ik je dit vraag maar je bent vandaag toch naar de lounge gegaan waar dat meisje is mishandeld?'
'Ja dat klopt, ik ben daar geweest met Wolfs en heb dat meisje ook gesproken.' zeg ik tegen haar
'Deze man is er waarschijnlijk morgen middag weer, ik zou graag onderzoek doen. Zou jij het heel erg vinden om eh' ik onderbreek Zitman want ze komt er duidelijk niet uit.
'Ik zou wel undercover willen gaan als prostituee als dat is wat u wou vragen?' Maak ik Zitman haar zin af, ik zou dit natuurlijk kunnen doen want ik ken deze Alexander wel al, dus dan moet ik ervoor zorgen dat ze geen afluisteren apratuur gaan plaatsen want dan hang ik echt.
'Eh ja dat wou ik eigenlijk voorstellen, maar als je het daar mee eens bent. Dan krijg je een andere telefoon mee en als er wat is moet je bellen, verdere informatie krijg je morgen.' ik knik en loop het kantoor uit. En typ nog een verslag over wat Claire me vertelde en daarna ga ik richting de ponti waar Wolfs al is.

'Hey Wolfs! Wat maak je?' Vraag ik aan hem als ik naar de koelkast loop om een flesje water te pakken. 'Je lievelings' antwoord Wolfs met een knipoog 'bamiiii?!' Vraag ik hem voor de zekerheid. 'Jazeker.'
Ik loop naar boven en pak de kleren voor vanavond alvast op en leg ze op m'n bed.
Die klus van meryem is gelukkig maar een uurtje en niet zo lang dus ik kan prima tegen Wolfs zeggen dat ik even ga hardlopen.