"Y-you did w-what?" Hindi ko na napigilan ang sarili ko at sumigaw bigla dahil sa narinig.
"You k-killed my mother, y-you murdered her!" Sabi ko sa gitna ng pag hihikbi
"Please Isha let me explain." Sabi niya at akmang hahawakan ang kamay ko, pero humakbang ako palayo.
Umiling ako "Explain what? You fucking killed my mother!"
Matagal nang wala ang mama ko pero ang sakit nung namatay siya andito parin. At nadagdagan lang ito dahil sa taong umamin na hindi aksidente lahat ang nangyari. kundi sadya at siya... siya ang may kasalanan.
"You deserve to be in hell!" Sigaw ko sa kanya I don't care if he is close to me. He just killed my mom and hid it from us for so long.
"Isha please-" akmang hahawakan niya ako
"No! Don't touch me! Get away from me!" Inalis ko ang kamay ng sa braso ko. Paos na ako sa kakasigaw, pagod na ako.
"Isha-" hindi ulit na tuloy ang pagsasalita niya ng mag salita si kuya.
"Stop calling her name, you deserve to be in prison because of what you did! Don't come near me or my sister ever again." Galit na sabi ni kuya at nag sign sa mga pulis na hulihin na ang may sala ng pagkamatay ng mama ko.
Nandito rin ang mga kaibigan ko. Lumapit sila sa akin at niyakap ako. Mas lalo akong humagulgul dahil sa pag yakap ni Marco sa akin.
"Ilabas mo lang lahat ng sakit na nararamdaman mo. Andito lang ako para sayo. I- we will never leave you behind." Sabi niya at hinalikan ang tuktuk ng ulo ko.
I am grateful because I found someone like them. They are more than just friends for me, they are my family.
YOU ARE READING
Last Section (Room 143)
Teen FictionNew school new life yan ang naisip ni Isha, masaya siya dahil makakasama niya na ang boyfriend niya. Ngunit ang hindi niya alam ay maghihiwalay sila. Broken hearted siya, but she have friends who can comfort her. Friends who'll let her feel that she...
