ရိပေါ် အပြင်က ပြန်ရောက်ကတည်းက ရှောင်းကျန့်က စကားကောင်းကောင်းမပြောဘူး ။ သူ ရေချိုးပြီးရင် အပြင်ကနေ တဘက်ကိုင်ပြီး စောင့်နေတတ်တဲ့ လူက အခုတော့ ရှိမနေဘူး ။ ရိပေါ်အတွက် ညအိပ်ဝတ်စုံကို ကုတင်ပေါ်မှာတော့ တွေ့လိုက်ရတယ် ။ အပြင်ကနေကြားလိုက်ရတဲ့ TVအသံကြောင့် ရိပေါ်က အကျီအမြန်ဝတ်ပြီး ထွက်ခဲ့တယ် ။
ရှောင်းကျန့်က TVဖန်သားပြင်ကို မျက်နှာတည်ကြီးဖြင့်ကြည့်လို့နေတယ်။ ရှောင်းကျန့်ဆီကနေ ထူးဆန်းတဲ့အငွေ့အသက်ရနေပေမဲ့ ဘာဆိုတာမှန်းတော့ ရိပေါ်သေချာမသိဘူး။
ရိပေါ် ရှောင်းကျန့်ဘေးကပ်ထိုင်လိုက်ပြီး ခေါင်းလုံးလုံးလေးကို ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းလိုက်တယ် ။
"ဘာဇာတ်လမ်းလဲ "
ရိပေါ်က ညင်ညင်သာသာပဲမေးတယ်။
"မသိဘူး "
တကယ်လဲ ရှောင်းကျန့်မသိပါ။ ကြည့်သာကြည့်နေတာ မြင်မှမမြင်ရဘဲ ။ သူ့စိတ်က TVပေါ်မှာရှိမနေဘူးလေ ။
"မောင့်လူကြီးလေး..မောင့်ကိုကြည့် "
ရိပေါ်က ရှောင်းကျန့်ရဲ့ကိုယ်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင်ဆွဲလှည့်ပစ်သည်။ 'မောင့်လူကြီးလေး'ဆိုတဲ့ နာမ်စားကို ရိပေါ်က တော်ရုံမသုံးဘူး ။ရှောင်းကျန့်ဝမ်းနည်းနေမှန်း စိတ်ကခံစားမိတဲ့အချိန် ယုယုယယနဲ့ခေါ်တတ်၏ ။
"ဘာဖြစ်နေတာလဲ "
"........."
"ဘာကိစ္စဆိုဆို ကိုယ်ဖြေရှင်းပေးနိုင်တာ သိတယ်မလား? ကိုယ့်ကိုယုံပြီးပဲ ပြော အင့် "
ရိပေါ်စကားပင်မဆုံးသေး ။ရှောင်းကျန့်က ရိပေါ်ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ပြီး ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်လိုက်သည်။ ပထမတော့ ရိပေါ်ကြောင်သွားပြီး သတိဝင်လာတာနဲ့ ရှောင်းကျန့်ရဲ့ကျောပြင်အား ပြန်လည်သိုင်းဖက်လိုက်ကာ လက်ဖြင့်လဲ ဖွဖွပုတ်ပေးမိတယ်။
"အရမ်းဝမ်းနည်းသလား မောင့်လူကြီးလေး "
ရှောင်းကျန့်က အသံတိတ်မျက်ရည်ကျရင်း ခေါင်းငြိမ့်လိုက်တယ်။ သူ ရိပေါ်ကို ဘယ်လို စွန့်ပစ်နိုင်ပါ့မလဲ။ ဒီလောက် သူ့ကို ချစ်ပေးနိုင်တဲ့ ဝမ်ရိပေါ်ကိုလေ ။
YOU ARE READING
Happy Ending
Short Storyကိုယ့်နှလုံးသားတွေ အေးခဲသွားခဲ့ရင်တောင် မင်းတစ်ယောက်ထဲကိုပဲ ချစ်နေပါ့မယ် ။ ဝမ်ရိပေါ်
