Hoofdstuk 1 - Matt

175 18 1
                                    

Matt

Nerveus tikte ik op de vloer. Wat was ik aan het doen?  Je bent een bank aan het beroven. Ik zuchtte. Waarom ben ik hier in meegegaan? Diep in mijn hart wist ik het, maar ik moest het mezelf vertellen. Voor Mason. Ik glimlachte. Die kleine rakker was de laatste dagen flink gegroeid. Niet alleen qua uiterlijk, maar ook qua innerlijk. Hij begon meer en meer op pap te lijken, en daardoor mocht ik hem niet kwijtraken. Ik kon hem niet nog een keer kwijtraken. Ik beet op de binnenkant van mijn wang om mijn zenuwen in bedwang te houden. ‘Doe gewoon normaal. Gewoon normaal.’ Suste ik mezelf. Met mijn hand reikte ik naar mijn broekzak. Mijn gloednieuwe pistool zat erin, klaar om afgevuurd te worden. Ik vraag me nog steeds af, hoe Randy het voor elkaar heeft gekregen om die te pakken te krijgen. Veel tijd had ik er niet om erover na te denken want toen zwaaiden de draaideuren van de bank open. Blond haar, gifgroene ogen en een lange jas. Jason was gearriveerd…

Guns and Roses gaan niet samenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu