#මුවැත්තී_මගේ_02
ගැස්සි ගැස්සි ඉකිගහන ගමන් අතපය විසිකර කර දඟලනවා. මම හෙමීට තොල් අරන් ආවා ඒ සුදුම සුදු පාට බෙල්ල ගාවටම.
"අනේ අම්..මේහ් මාව බේගන්...නකෝ"
ඒකි අඬ අඬාම මුමුණද්දි පපුවට මොකක්දො උනා වගේ. ඒත් ඊළඟ තප්පරේ ආයෙම කෙල්ල මගෙ උරහිසක් පහුරුගාද්දි යකා නැග්ගා මට. මම ඒ බෙල්ල පාමුල ඉඹින්න ගත්තෙ තදින්. තප්පර ගාණකින් කෙල්ලගෙ අතපය මගෙ පපුව වදින එක නතර උනා. දැඟලිල්ල නතර වෙද්දි මම එකපාරම ඔලුව උස්සල බැලුවේ.
මගෙ අතින් කෙල්ලව අතෑරුණේ ඉබේමයි. ඇස් දෙක උඩ ගිහින් කෙල්ල අමාරුවෙන් හුස්ම අල්ලනවා. ඒ තප්පරේ මම ඒ ඇඟ උඩින් අයින් උනා නෙමේ පැන්නා. කෙල්ල අතකින් පපුවත් අල්ල හුස්ම ගන්නවා අමාරුවෙන්. කොල්ලෙක් විදියට ජීවිතේදි නසරාණි වැඩ එමට කරල ඇති මං.
සෙට් එකේ උන් එක්ක වලි වලට බැහැල ඇති ඉහේ කෙස් ගාණට. අපිට ගේම අදින උන්ගෙ අතපය කඩල තියනවා කොල්ලො බජාර් එකත් එක්ක ගිහින්. අපෙන් ගුටිකාපු උන්ගෙ දත්කැඩුණුව, ඔලු පැළුණු ඒවා එමටයි. කොටින්ම ඉස්කෝලෙ කාලේ මගෙ නම ඇහුව ගමන් ඒකා මග නසරාණියෙක් කියලා කියන තරමට ප්රසිද්ධයි ඒ කාලේ.
ඉහේ කෙස් ගාණට ගහල ගුටිකාල එක එකා එක්ක ඇරගෙන ජීවත් උන මං ලේ දැකල තියනව ඕනෙ තරම්. බීල ගිහින් වාහනේ ඇනගෙන ඇස් ඉස්සහම මගෙ එකෙක්ගෙ කකුලක් කැඩිල එල්ලි එල්ලි තියනව දැක තිබ්බ මං.
ඒව කොච්චර දැකල තිබ්බත් මේ කෙල්ල හුස්ම අල්ල අල්ල දඟලද්දි මම බයවුණා පලවෙනි පාරට. ඒකිට මොනාහරි වෙයි කියල පුදුම වේගෙන් පපුව ගැහුණා. ජීවිතේ පළවෙනි පාරට කරන්න දෙයක් හිතාගන්න බැරුව ගල් ගැහිල බලන් හිටියා මම තප්පර ගාණක්..
"එ..ඒහ්..ඇයි මේ?"
ඇඳ උඩ ඒකි අමාරුවෙන් දඟලද්දි මම කලබලෙන් ඒකිගෙ මූණ දෙපැත්තෙන් අල්ලල ඇහුවෙ. ඒ මූණෙ තිබ්බෙ ලොකු වේදනාවක්.
"මොකක්ද මේ වෙන්නෙ තමුසෙට..ඕහ් ශිට්. "
මම කොච්චර ඇහුවත් කතාකරගන්න බැරිඋනා කෙල්ලට. අත්දෙකෙන්ම ඔලුවෙ කෙස් ඇදගත්තෙ කේන්තියෙන්, බයෙන්. ඊළඟට ඇඳෙන් පැනල ගිහින් අතට ගත්තෙ ෆෝන් එක. එහෙමම සුවසැරියකට කතා කරා මම කෙල්ල දිහා කලබලෙන් බල බලා. විනාඩි දහයකින් වගේ සුවසැරිය ආවා. වෙලාවට සයිරන් දාල නෙමේ උන් ආවෙ.
YOU ARE READING
මුවැත්තී මගේ
Non-Fiction"ඔක්කොටම කලින් කියපන් උඹ කොහොමද කාමරේ ඇතුළට රිංගගත්තෙ ?" ඉණටත් අත් දෙකක් තියන් මම ඇහුවෙ මරන් කන්න වගේ බැල්මකින් ඒකි දිහා බලල. "අ..අතනින්" 2020 ලියපු කොටස් හතරක කතාවක්....