"මහත්තයා...."
"ම්ම්ම්ම්?"
"මහත්තයා කැමතිම පාට මොකක්ද?"
"මන් කැමති කියලා පාටක් නැහැ"
අන්ධකාර වැහි වලාකුලින් බර වුන මහ අහස දිහා බලන් ගඟන දිගු හුස්මක් පිට කලා.ඔහුගෙ සිතුවිලි හදුනන්නෙ ඔහුම පමණයි.නමුත් දීර්ඝ නිහැඩියාවකට පසු පුදුමයකට ඔහු කතාකලා.
"මම කැමති සීතලට, ඒ සීතලත් එක්ක මන් වටේ ගෙතෙන මේ මූසල අන්ධකාරයට."
"ඉතින් මම කැමතිම පාට උඹෙ ඇස් වලට කවදාවත්ම පෙනෙන එකක් නැහැ."
"උඹ වගෙ එකෙක් කවමදාවත් නොදකින, මේ ලෝකයේ තියන කිසිම පාටක් එක්ක පෑහෙන්න බැරි පාටක් ඒක"
"මහත්තයා දන්නවද මම කැමතිම පාට මොකක්ද කියලා"
"නැහැ"
"මම කැමතිම පාට කොළ පාට"
"ම්ම්ම්ම්"
"අර ඈත පේන සිංහරාජෙ ඇතුලට මහත්තයා ගිහින් තියනවද?"
"නැහැ"
"එහෙනම් මහත්තයා තාම දැකලා නැහැ"
"මොකක්ද?"
"මහත්තයගෙ සීතල අන්ධකාරයෙ පාට හරි අපූරුවට වෙනින් පාටක් එක්ක පෑහෙන උජාරුව"
"මේ ස්වභදහමෙ කොයිම පාටක්වත් තනි වෙලා නැහැ මහත්තයො.උන් හරි අපූරුවට උන්ව ගලපගන්නවා "
-----------------------------------------------------------ඉතින් කතාවට කැමති වෙයිද ඔයාලා.
කියවන්න එනවද🖤💚.
ආයෙත් ඉක්මනින්ම මුනගැහෙමු.