Düşman

Çoğalan Belirtiler

•Alvin•

Ege ile yaşadığımız garip olaydan sonra, Ege bir işi olduğunu söyleyip evden çıkmıştı.

Kendimi garip hissediyordum. Sanki o semboller ve değişik diğer şeyler içimde birşey uyandırmış gibiydi. Ama ne oluyor anlayamamıştım.

Bir süre daha bunu sorguladıktan sonra yavaş ayağa kalkıp masayı etoplamaya başladım. Birkaç kağıt parçası ve proje ödevi...

Hepsini topladıktan sonra yatağa attım kendimi.

Yarın Egeyle konuşucaktım.

~••~•~~•~•~•~•~•~•~•••~•~•~~••~•~•

•Ege•

Uyandığım gibi kendimi okulda bulmuştum.

Kafam çok bulanıktı. Kendimi aşırı halsiz hissediyordum.

"Alvin... Alvin iyi misin?"

"İyi... İyiyim teşekkürler."

Ege yanıma oturmuş hafif hafif beni sarsıyordu.

"İyi olduğuna emin misin? Revire falan gidelim istersen?"

"Hayır hayır. İyiyim teşekkürler. Sen neden gelmiştin?"

Ege hafifçe geri çekildi.

"Bir nedenim yok aslında. Seni öyle kötü görünce geldim işte. Aslında bir şey daha sorucaktım sana."

Hafifçe başımı ovarken konuştum.

"Tabi. Sor."

Ege gergin bir şekilde parmakları ile oynerken ona çevirdim bakışlarımı.

"Yanında oturabilir miyim? Yerimi kapmışlar da."

Oturduğu sıraya baktığımda gerçekten birinin olduğunu gördüm. Ege doğru baktığımda yavru bir kedi gibi bana baktığını gördüm.

Hafifçe gülerek saçını karıştırdım.

"Oturabilirsin tabiki."

Heyecanla bana yaklaşıp, aniden sarıldı.

" Teşekkür ederim Alvin."

"Rica ederim?"

Bir yer için bu kadar şaşırması biraz garipsesemde önüne dönüp kalemle defteri karalamaya başladım.

Belki onunla konuşmak için elime bir fırsat geçmiş olabilirdi.

•Darian•

"Lan! Saçlarını karıştırdı lan Ege'nin!"

"Ulan sakin ol hayvan evladı."

Yanımda durmadan kıpırdanan Giray bakışlarını bana çevirdi.

"Saçına dokundu!"

"Bende sana dokuncam şimdi! Ama benimki biraz ağır olcak!"

Giray bu lafımın üstüne sustu. Başımı ovarak yeniden karşımızda sohbet eden ikiliye baktım.

Ege ile Alvin yan yana oturmaya başlamışlardı. Ege dediğimi yapıp alvine yaklaşmaya başlamıştı.

Girayla ikimiz de onları izlemek için sallanıyorduk. Biraz zor olsa da güzel bir açı bulmuştuk.

Giray Ege'nin Alvine ettiği her sözün üzerine küfür etmese daha huzurlu bir ortam olabilirdi tabi.

Bende bir yandan düşünüyordum. Bundan sonra napmalıyım. Bu çocuğu nasıl kendi tarafımıza çekebiliriz? Veya nasıl etkisiz hale getirebiliriz...

Bakışlarımı boşluktan çekip ders dinleyen çocuğa çevirdim.

Çok masum duruyordu. Minik parmakları ile deftere birşeyler yazarken bir yandan da su içmeye çalışıyordu.

Tatlı...

Bu görüntüye dalıp gitmişken çocuğun aniden irkildiğini gördüm.

Bu sırada zil çalmıştı ve herkes eve gitmeye hazırlanıyordu. Herkes yavaş yavaş sınıftan çıkarken çocuk başını tutarak inlemeye başladı.

Kaşlarımı çatarak onları daha dikkatli incelerken yanımda Girayın Ege için söylediklerini duymamazlıktan gelmeye çalıştım.

Çocuğun burnundan aniden yoğun miktarda kan gelmeye başladı. Birkaç adım onlara doğru yaklaştım. Bir yandan da girayı durdurmaya çalışıyordum.

Çocuğun gözlerine dikkatle baktığımda
Parlak bir sarı renkle karşılaştım.

Ha siktir...

Tam yanlarına gideceğin sırada Ege elini Alvinin omzuna koydu.

Ege Alvinin omzuna elini koyduğu anda çığlık tarak geri çekmesi ile Girayı daha fazla tutamadım.

Hızla Ege'ye doğru ilerlerken bende onu takip ettim.

Alvin gözlerindeki şaşkınlık ve korku ile bize bakarken içimden bir kez daha küfrettim.

Açıkla şimdi açıklayabilirsen...

Evett biliyorum yeni bölüm atamadım ama söz yarın yeniden bölüm gelicek.

Kaybolmuşa acil final bulmam lazım. Artık hikayeyi yazmak bile istemiyorum.

Ama ona da bölüm gelicek

Sizin yorumlarınızı bekliyorum, sizleri seviyorum 🥰

Byee 💗💕💞💖