The Amazing Spiderman || Jikook

Chapter 11

Bölüm atamyı unutmuşum srry :(

Ertesi gün

Jungkook dev kertenkeleyle (teknik olarak Dr. Lee won-shik) yüzleşmek için kanalizasyona gider. Orada Dr. Lee'yi ifşa etmek için kanıt olarak kertenkelenin kimliğini yakalamak üzere kamerasını kurar. Birkaç dakika bekledikten sonra Dr. Lee kertenkele formunda belirir ve savaşırlar ve Jungkook zar zor hayatta kalır. Kertenkelenin pençelerinin göğsünde açtığı derin bir kesikle kanalizasyondan kaçar.

Ne yazık ki Kertenkele'nin niyetlerini ifşa etmek için kullandığı kamerayı geride bırakır ve Kertenkele onu bulur ve Örümcek Adam'ın gerçek kimliğini öğrenir.

Jungkook yaralarını sarmak için jimin'in dairesine doğru yönelir. Bu durumda jin hyung'uyla yüzleşemez ve jimin'e gitmek ister. jimin'in penceresine ulaştığında ve kafasını kullanarak pencereye vurmadan önce maskesini çıkardığında çok acı çekiyordu.

jimin pijamalarıyla bilgisayarının başında, pencereden uzağa bakıyordu.  Penceresine vurulduğunu duyunca geriye bakar ve Jungkook'a içeri girmesini söyler ve bilgisayarına geri döner.

''Belki lobiden girmeyi düşünmelisin,'' diye şaka yapar jimin ve ikisi de kıkırdar.

''Ayrıca, babam senin psikiyatrik bakıma ihtiyacın olduğunu düşünüyor...'' der jimin, polis karakolunda yaşanan olaya atıfta bulunarak.

''Gerçekten..'' der Jungkook zayıf bir şekilde ve sendeleyerek. Tam o sırada jimin, jungkook'un durumunu fark eder.

''Jungkook!? Ne oldu!? Ne oldu!?'' jimin acele eder ve Jungkook'u sıkıca tutar.

''Diğer adamı görmelisin... Bu durumda diğer adam, dev bir mutant kertenkeleydi,'' diye şaka yapar Jungkook, o durumda bile acı içinde sandalyeye çöker.

Jimin endişeyle ona bakar ve kucağına oturur.
''Hey, jimin, tatlım? Biraz çikolata ister misin?'' diye sorar jimin'in babası aniden kapısının arkasından.

"Annem çikolata yapıyordu" jimin kapıya doğru koşar ve beceriksizce babasına cevap verir.

"Hayır baba istemiyorum." der jimin tiz bir sesle.

"Tamam... Geçen hafta birinin onun fantezisinin çikolata bir evde yaşamak olduğunu söylediğini hatırladım." diye dalga geçer babası.

"Bu pek de pratik değil!"

"... ve şişmanlatır!" der jimin huysuzca ve kapısını kapatır. Tepkisini görmek için Jungkook'a döner.

"Çikolata evi mi?" diye sorar Jungkook gülümseyerek. Jimin gözlerini devirir ve kapıyı tekrar açar.

"Üzgünüm baba" babasından özür diler.

"İyi.  Sorun değil”

“Sadece… Şu anda çikolata içemem çünkü çalışıyorum… Karnım ağrıyor… Biraz kusacak gibi hissediyorum… Acımasızca… Bilmek istemezsin… Gerçekten kötü..” jimin durumdan kurtulmak için yalan söylüyor.

“Ah, bu gerçekten acımasızca görünüyor tatlım… Kendine iyi bak...”

“Teşekkürler Baba!” ve bunun üzerine Bay Park gidiyor
Jimin ilk yardım çantasını almak için banyoya gidiyor, Jungkook ise takım elbisesini çıkarıyor.

Jungkook sandalyeye uzanıyor ve jimin erkek arkadaşının göğsündeki pençe izlerinden kaynaklanan kanı temizlerken yanına oturuyor.

Sessizlerdi ve gülümseyerek birbirlerinin gözlerinin içine bakıyorlardı. Jungkook, jimin'i öpmek için ilk hareketi yapıyor.

“Sakin ol, Böcek çocuk” jimin utangaç ama endişeli bir tonda fısıldıyor.

"Bana ne dedin?" Jungkook gülüyor ama biraz kırgın. Jimin'in dudaklarını birkaç kez öpüyor ve diyor ki...

"İyi olacağım" Jungkook boynunu öperek güvence veriyor.

"Hayır, hayır..."

"Evet, evet..."

"Bunun ne olduğunu biliyorum..." diye fısıldıyor jimin.

"Nedir bu?"

"Her gün, hatırlayabildiğim kadarıyla, babam her sabah gidiyor ve göğsüne bir rozet takıyor ve kalçasına bir silah bağlıyor ve her gün, hatırlayabildiğim kadarıyla eve varıp varamayacağını bilmiyorum..." diyor Jimin gözyaşlarıyla. Jungkook onun endişesini anlıyor ve onu teselli ediyor.

"Hey, seni yakaladım" Jungkook sevgiyle fısıldıyor ve Jimin'in yüzünü avuçluyor.

"Ama onu durdurmalıyım... zorundayım çünkü onu ben yarattım" diye mantık yürütüyor Jungkook.

"Ne demek istiyorsun?" diye soruyor jimin.

"Ona bir denklem verdim... tüm bunları mümkün kılan... babamın gizlice üzerinde çalıştığı bir şey... Şimdi neden gizli tuttuğunu anlıyorum... mesele şu ki, bu benim sorumluluğum... bunu düzeltmeliyim" diyor Jungkook gözyaşları içinde, kaos için kendini suçluyor.

"Jungkook..." jimin de gözyaşlarına boğuluyor.

"Hey... hadi buradan çıkalım mı? Hadi buradan çıkalım! Sadece birkaç dakikalığına. Çıkabilir miyiz?" Jungkook onu neşelendiriyor.

"Hayır, hayır"

"evet, "

"Hayır... eğer ailem beni giderken görürse ben ölürüm." Jimin reddediyor.

"ailen seni giderken görmeyecek..." Jungkook mantık yürütüyor ve jimin de katılıyor. Zihinlerini temizlemek ve birbirlerinin arkadaşlığından zevk almak için geceye doğru sallanıyorlardı.