"Kalpler zift tutmaya başlarsa kan vücuda akarmış, zehir oluşmaya başladığı vakit bedeni ele geçirirmiş. O vakit biri çıkıp gelmiş işte onun ateşi zift tutmuş kalpleri de, zehir akan bedenleri de yakıp geçecek."
Tüm karakterler hayal ürünüdür*
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(yapay zeka ile kitap modelleri için bir örnek.)
Bölüm adı; "Corleone Operasyonu"
.
Kendimi gorebilecegim en güzel ayna bana askla bakan gözlerindir. (bilinmeyen)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alya Demiroğulları
İçimde verdiğim savaşlar kendini yok etmek istercesine bağırıyor. Nefes alabildiğim için her saniyesine şükrettiğim dünyam da kendimi artık boğulmuş hissetmeye başlıyorum.
Yorgunum bitkinim ama en çok ümitsizim. Bir kıvılcım yeterdi eski ben için canlandırıp, hayat dönmeye artık yetmiyor. Artık tutunduğum halatlar elimi acıtmaya başladı. Keseceği günlerde gelecek ve o gün takatim hiç kalmayacak. En büyük korkum da bu işte.
Dün babam yüzünden aramız bozulan ablamın gönlünü almaya odasına doğru ilerledim. Sonuçta ablamdı, kızsa da, sövse de, dövse de nihayetinde bana anneciğimden sonra annelik yapan tek kişiydi.
Başıma giren ağrıyı umursamamaya çalışarak kapısını tıklattım, "Gel." komutu gelir gelmez yüzüme her zaman ki gülümsememi geçirdim ve içeri girdim. Özünde mutlu biriydim, peri masalı bitse de külkedisi mutluluğuna devam ederdi sonuçta.
"Ablaların bir tanesi odasından neden çıkmıyor acaba?" ilk başta kapıdan başımı uzatarak bakındım sonrasında bedenimi odaya tamamen bıraktım. Arkası dönüktü ve küçük balkonunun camından bakarken telefon ile konuşuyordu. odasının solunda yatağı tam balkon kapısının yanında ise makyaj masası bulunuyordu. Odaya girerken kullandığım kapının hemen çaprazında yatağın yanında ise giyinme odası ve banyosu bağlantılı haldeydi.
Küçüklükten beridir giyiminden, duruşuna asaletinden nezaket davranışlarına dek örnek aldığım tek kişiydi. Annem bir yana o benim en değerlimdi. Kavga ederdik bozuşurduk, kırardık birbirimizi ama asla küs yatmazdık ve dün gece sayesinde bugün bir yumru içime oturmuş halde uyandım.
