. : 6 : .
Hindi pa man nakakapag isip ng maayos ang magkapatid na Figaro nang biglang nakarinig sila ng mga pagputok, nagmumula sa labas ng bahay.
"Shit! May kalaban!" Anas na sabi ni Dusk habang ikinakasa ang dala nyang Kimber Gold Match na baril.
"On the floor!" Alvas hissed to Nariah and the latter obliged.
May mga balang dumaplis sa bintana ng kanilang tinutuluyang apartment type na bahay. Nakipagpalitan ng putok si Dusk habang inihahanda naman ni Alvas ang kanyang Combat.
"Fuck Dusk! Sino yang mga yan?" Sigaw ni Alvas sa kapatid habang nagsisimula na rin sa pakikipag palitan ng bala.
"Are you losing your smelling ability brother? Those were fucking Watchers!" Dusk hissed, then threw a smoke bomb on the window for escaping purposes.
"What the hell was that?" Tanong nanaman ni Alvas.
"Ngayon ka pa talaga nagtanong? Saan ang ibang pintong palabas dito?" Kasabay ng pagtatanong nya ay may nakita silang lumilipad na granada, saktong papabagsak kung nasaan si Nariah.
Figaro brother's eyes widened upon seeing it but in one swift move...
BANG!!!
Nalaglag ang panga nila, dahil ang granada ay mabilis na kinuha ni Nariah sa ere at ibinatong papabalik sa kalaban. Napalunok ang magkapatid. Nariah seems catching her own breath after doing that stunt. She's thinking that she was able to did that because of adrenaline rush.
"How the fuck did you do that?" Nanlalaki pa rin ang mga mata ni Dusk. He had seen different types and kinds of vampires, but seeing Nariah's reflexes, it amazes him.
"Sa likod tayo dumaan!" Alvas hissed habang papagapang silang nagtungo sa sikretong pintong sinasabi nya.
"What the hell?!" Dusk muttered after seeing the escape door.
May isang maliit na lagusan sa ilalim ng apartment na iyon. And to Dusk's disgust, he was torn between escaping or facing the enemy outside. Paano ba naman ay napaka bahong imburnal ang kanilang nilalakaran ngayon.
"Wag ka ngang maarte, maligo ka nalang mamaya." Kahit si Alvas naman ay ayaw dumaan rito.
In fact they can fight with those Watchers even bare handed, but they can't risk now because of Nariah.
"Shit! Malayo pa ba? Tangina ang baho!" Iritableng tanong ni Dusk, higit sampung minuto na rin kasi silang naglalakad sa ilalim.
"Mabaho ba?" Takang tanong naman ni Nariah. Nagtaka naman si Alvas sa tanong nito.
"You can't smell it?" Umiling ang babae.
"My mind's telling me not to smell it." Nagkibit ng balikat ang babae habang napaisip naman si Alvas sa sinabi nito.
He didn't able to ask her again because they already reached the end of the tunnel. Pagkalabas na pagkalabas ay naghagis ng sleeping bomb si Dusk sa loob ng tunnel at isinarado ang lagusan. That way, their enemies will be soundly sleeping so that they can't chase them.
Ubo ng ubo ang magkapatid samantalang si Nariah ay iginala lamang ang paningin sa buong paligid.
"That was really stinky!" Reklamo ni Dusk habang hinahabol ang kanyang hininga.
"Tss. Where are we going now? Wala si Klint dito para asikasuhin ang mga ganitong gusot." Alvas said.
Dusk fished out his phone and dialled.
"I need you to send us helicopter immediately." Yon lamang at pinatay na ni Dusk ang tawag.
"Who's that? And how will they find us?" Naglabas ng isang stick ng sigarilyo si Dusk tapos ay sinindihan iyon at hinithit bago nagpakawala ng maraming usok.
"Some of our dogs here, and I am wearing a tracking device in my body just in case. So, I think that's helpful, yes?" Sabay buga muli ng usok.
Alvas didn't say anything after that. Bumaling ng tingin si Dusk sa babae. He puffed again then his mind wonders between throwing questions to her or grab her then kissed her, hardly.
Napakunot naman ang noo ni Alvas sa titig ng kapatid nya.
"Stop staring." Doon naputol ang pag iisip ni Dusk at ngumisi sa kapatid.
"You really like her, don't you?" Tinalikuran lamang sya ni Alvas at binalingan ang babae.
"Okay ka lang ba?" Tanong nya rito.
"Okay lang. Sino ba yung mga sumugod kanina? Marami ba talaga tayong kalaban?" Inosenteng tanong nito.
"Grupo ng watchers yung umatake kanina, to answer your question, marami talaga tayong kalaban at isa palang sila sa maraming iyon. They are always after us, vampires. They were like peacekeepers on underworld. They were eliminating every pieces of shit, that's what they have been calling our kind. Eventually, we are real threat on human race."
"Ano sila? Sundalo? Pulis?" Makulit na tanong ng babae.
"Iba't iba rin. Trained hunters most likely ang bumubuo sa mga watchers at iilang sundalo na sa palagay ko ay wala na sa serbisyo." Pagpapatuloy nya.
Naputol ang kanilang pag uusap nang makarinig ng maingay. The helicopter arrived just on time. Kating kati na si Dusk sa damit nyang natuluan ng kung anu mang mga bagay doon sa ilalim kanina.
"Let's go. Mamaya ko na ikukwento sayo ang lahat." Tumango ang babae at sumakay na sila.
Hanggang ngayon ay parang napakabilis pa rin ng mga pangyayari para kay Nariah, but her fast phasing environment feels so good. The fresh air, the places, the chasing, all were just feel so good and amusing to her senses. Nababaliw na ba sya kung sasabihin nyang pati ang putukan kanina, at kung paano humawak at gumamit ng baril ang magkapatid, ay nakapag pamangha rin sa kanya?
"Where are we going?" Usisa ni Alvas sa kapatid na katabi ng isa sa kanilang tauhan na si Gado, na nagmamaneho ng helicopter na pagmamay ari din ng kanilang pamilya.
"To our father." Kaagad naalarma si Alvas sa sagot ng kapatid.
"Ngayon agad?" Napangisi si Dusk sa ichura ng kapatid, tensyonado ito bigla.
"Don't worry, father won't punish you for this." Kinilabutan siya. Sure, their father is very nice, pero nahihiya syang humarap dito matapos ng napakabilis nyang pagdedesisyon sa ganito kadelikadong bagay, without consulting him first.
Nilingon nya ang katabing babae. She has a big smile plastered on her face, her eyes were literally glowing. From it's usual greyish color, it is now on sea-blue. Alvas is wondering how Nariah was able to do that kind of flickering colors? But then, he knew better that there are really a lot of mystery that can't be answered right now.
All in all, he silently thought that Nariah is worth the trouble.
*****
NORWAY (November, 1810)
Matapos ang higit na isang araw na pagbyahe, nakarating din sila sa kanilang destinasyon.
Elegance is understatement to describe the mansion in front of her. Hindi malaman ni Nariah kung ano ang uunahing tignan sa sobrang daming nakakamanghang bagay sa paligid.
After the helicopter landed on the vast area, they went down on a grand staircase. When they finally reached their destination, the first thing she saw is a glamourous dancing fountains with different colors. Nang muli nyang igala ang paningin, napadako naman ito sa isang napakalaking bahay.
The mansion is on different architectural design. She can't describe the shape nor what it's resembling. The color is black and white, shouting for elegance. The mansion is made out of mostly glass, that she's able to see a big pool on the lower left corner of the house.
"Use your abilities people, I badly need to take this stinky clothes off." Nasa harapan na kaagad ng bahay si Dusk, ni hindi nya alam kung saan ang pinto papasok doon.
In one swift move, Alvas took her hand and run fast like what Dusk did earlier. Kinabahan man ay mas namangha si Nariah ng makapasok na sila sa loob ng bahay.
Bumungad sa kanya ang napakagarang living room, which consists of light and dark brown furnitures. She can see herself on the floor because it was obviously made of extinct marbles. Sa gilid ng dalawang magkaharap na upuan ay kitang kita ang kagandahan ng tanawin sa labas.
She was thinking, gaano kataas na lugar kaya sila naroon? Kanina ay nanggaling na sila sa mataas na lugar dahil sa pagbaba nila sa helicopter. Bumaba na sila sa hagdan pero ngayong nandito na sila sa loob ng bahay ay nakikita naman nya ang tanawin sa labas at alam nyang nasa mataas na parte pa rin sila.
Her thoughts were cut off because of the two people descending down a wooden staircase from the left corner. Hindi nakatakas sa kanya ang isang malaking LED TV na nandoon bago bumaling ang tingin sa isang napaka gwapo at napaka gandang nilalang na papalapit na ngayon sa kanila.
"Son." Bungad ng ama at niyakap si Alvas kaagad bago tinapik tapik ang kanyang likuran.
Kinabahan ng bahagya si Nariah. The mere sight of Alvas parents is shouting for elegance too, like their home. But when the woman gave her a warm smile, he exhaled with relief.
"Mom, Dad, this is Arahpaz Nariah Le Doux." Pagpapakilala nya sa babae matapos halikan ang ina sa pisngi.
"Nice to meet you hija, feel at home. This will be your home too." Tumalon ang puso nya sa sinabi ni Mr. Figaro. He's warm, and when he hugged her, she almost cry.
"Dad, about what happened, I will explain." Ikinaway ng tatay nya ang kamay.
"Explain later, take a bath for now. Well, you two smells... uh?" Napahalakhak si Alvas. Right! Their dirty and smelly! He almost forget that. Pati tuloy ang Mom at Dad nya ay kailangan magpalit ng damit dahil sa pagyakap sa kanila.
"I will guide you to your room hija." Masuyong ngumiti si Mrs. Figaro sa kanya at hindi na sya nakasagot ng hawakan sya nito sa braso at umakyat sila sa hagdan.
"May mga damit sa closet hija, take a bath then we will have our dinner. Lumabas ka nalang pagkatapos mo, okay?" Nakangiti syang tumango at sumara na ang pinto.
Kumalam ang sikmura nya, ngunit nang maigala ang paningin sa kwarto ay nahigit nya ang kanyang hininga, pansamantalang nakalimutan ang pagkagutom at uhaw. The room is in plain pitch shade, on the middle corner is where the queen-sized red bed was situated. Umakyat sya sa tatlong baitang na hagdan papunta sa malaking bilog na kama. Hinaplos nya ito at napangiti.
Nang dumako ang kanyang paningin sa salamin na nakapalibot sa likod ng kama ay nanlaki at nangningning ang kanyang mga mata. The view outside of the glass is the vast crystal ocean, with mountain and the scenery is breathtaking including the sunset.
Napakagat sya ng labi. Buong buhay nya ay ngayon lang siya nakaramdam ng ganito. Her eyes were overwhelmed by the place. Pabagsak syang humiga sa kama, and it made her smile. The matress is soft like cotton, she's sinking comfortably with it's cushiness.
She looked at her ceiling and her eyes widened again. May butas na katapat ng kanyang kama. Actually, the hole is bigger than her bed. It was covered with glass and she was amazed and stupefied with the moving clouds above.
"Grabe? Nasa langit na ba ako?" She murmured. Napatayo sya ng marahas ng maalala na madumi nga pala sya. Nang tinignan nya ang kama ay nagpasalamat syang walang duming kumapit dito. Kaagad syang nagtungo sa malaking banyo.
As expected, the bathroom is awesome too, with it's own jacuzzi and a separate shower room. Hindi na sya nag isip at kaagad lumusong sa jacuzzi. She scrubbed her body with a foamy liquid that smells like strawberry. Nang makuntento sya ay umahon na at nagtungo naman sa shower room. She massaged her hair with stawberry scented shampoo too.
Nang matapos sya ay nagtuyo sya kaagad at nagtungo sa isang walk in closet. Napapangangang napatingin sya sa iba't ibang klase at kulay na damit na nandoon. She ended up on picking a long-sleeved floral dress, since she's feeling cold.
Napalunok sya sa uhaw. Kaagad syang lumabas sa kwarto at hindi nya maalala kung saan ang daan papunta sa hagdan. Napatigil sya sa kwartong katabi nya. Wala sa sariling binuksan nya ito at tumambad sa kanyang harapan ay isang gray na kama. The room was mixed black, gray and white in color. It was so manly.
Isinarado nya ang pinto at nagderetso na sa paglalakad hanggang sa makita nya ang hagdan at bumaba sya rito. Alvas is on the end of the staircase. Admiringly staring at her. Her cheeks flushed and his heartbeat's beating faster at the mere sight of her beauty. She looks dazzling on that sunny dress. Her wet her added up more effect on him. Bago pa man mawala sa katinuan, may bumatok kaagad sa kanya.
"What the. . . Klint?!" Gulat syang makita ito dito ngayon.
"Hi brother, hello A!" Masayang bati nito sa dalawa. Kumunot naman bigla ng noo ni Alvas dahil sa itinawag nito sa babae.
"O, yang noo mo! Wag kang magselos! Tara na sa dining room, Dad's looking for you both." Tumatawang nauna na papaalis si Klint.
Sumunod naman silang dalawa. Their walk to the dining room is eerily quiet hanggang sa makarating na sila doon. Nagtatawanan sina Dusk at ang Dad nila nang dumating sila dito. Hindi maumay sa pagkamangha ang mga mata ni Nariah. Paano ay kahit sya tumingin, sumisigaw ng pagka elegante ang buong bahay.
Unlike with what she has expected, they're not dining in a buffet table. It's just a six seater table. Three steps downwards, there's a unique coffee table and comfty looks like elongated sette situated. May isang malaking LED TV rin na nasa harapan nito, katulad ng LED na nasa harapan din ng hapagkainan.
Kahit saan ka yata tumingin ay may LED TV. Bumalik ang tingin nya sa mga pagkaing nakahain doon. She knows that this scrumptious looking foods can't suffice her thirst.
"I know that you're hungry, hija. Eat this immediate hunger-easing food first before drinking for dessert later." Ngumiti si Mr. Figaro sa kanya. Ngumiti syang pabalik. Dahil ang dessert na binanggit nito ay naglakbay sa utak nya at nagtunog dugo.
