Taming the love and Time (Under Editing)

CHAPTER 39

Mataman kong tinititigan ang dalawang pangalan na nakaukit sa lapida.

Nathalie Trisha Valdez
Born in May 02, 1973
Died on August 14,2024

Tomas Scot Valdez
Born in August 31,1959
Died on August 14,2025

"Hi ma, Hi pa! You both literally love each other no?" Panimula ko at hinaplos ang pangalan nila parehas.

After ethan propose to me i thought i was gonna be happy for the rest of my life... But i was wrong.

Ethan and i became busy on our own company and on our upcoming wedding but suddenly some bad news wake me up when i was in paris...

Flash Back...

I just came home late dahil late na din natapos ang meeting ko with our new investor.

Binagsak ko na lang ang sarili ko sa kama at hindi na pinansin ang suot ko at agad na nagpadala sa antok.

Naalimpungatan ako ng sunod sunod ang tunog ng phone ko agad ko yung pinatay at tinaob ang phone.

Pero ilang minuto lang ay tumunog nanaman ito pabalang kong kinuha ang phone at nangunot ang noo ng makita ang oras.

3:00 am palang pero lintik na ang pag tawag ni kuya.

(what now kuya! You know what time still here-"

(wala na...)

(huh? Anong wala na-)

(wala na si papa...)

Tila ba biglang tumigil ang pag tibok ng puso ko at ang para banag nabingi din ako at tanging tunog lamang ng oras ang naririnig ko.

(thalia.... Hey-)

Agad kong pinatay ang tawag at dali-dali inayos ang gamit.

Nangungunot naman ang noo ng mga nakakasalubong ko dahil hindi maayos ang pag kakalagay ng mga damit ko sa maleta labas labas pa ang iba kong damit dahil hindi ko naman iyon naisara ng ayos.

"Ms. Valdez are you-"

"Find me a car faster!" sigaw ko sa bell boy na agad naman sinunod ng makitang iba ang itsura ko.

Kinuha agad ng driver ang maleta ko at pinag buksan naman ako ng bell boy ng pinto.

"Airport!" Saad ko at agad pinaandar ng driver.

Ilang oras pa ang lumipas ng bago makalapag ang eroplanong sinasakyan ko.

I saw ethan in the waiting area at doon ko na naramdaman ang bigat at ang agos ng luha ko na masagana.

"Hey! shh im here!" Saad nito saakin at niyakao ako ng mahigpit.

Nang makarating sa chapel kung asan si papa ay biglang bumagal ang bawat hakbang ko.

I saw kuya and ate Athena in papa's coffin they both look at me.

Kita ko ang pagod at pagpugto ng mata ni kuya na tila ba ay kakatapos lang sa iyak.

"Thalia anak..." Napalingon naman ako ng tawagin ako ng tito ko.

"T-tito.." usal ko na agad naman niya akong inalalayan papunta kay papa.

I am silently crying at this moment i don't know what to say it's still hurt me knowing that his gone.

My papa is gone...