Uzay Kadar ' Kerem Aktürkoğlu

²

Nazlı'dan

Ceylin ve kerem bugün baba kız olarak takılmışlardı,kapı çalınca elimdeki eldivenleri çıkarıp kapıya yöneldim.Kapıyı açtığımda direkt kereme kafa sallayıp ceylini içeri aldım.

"Annecimm,hoşgeldin bebeğim nasıl geçti günün?"

Normalde heyecanlı heyecanlı anlatması gerekirken,dudak büzdü.Nefes aldı,ağzından tek bir cümle geçti.

"İyi."

Dudak büzüp ona baktım,kucağıma alıp odasına getirdim.Dolabından pijamalarını çıkarıp giydirdim,beraber mutfağa gittiğimizde onu tezgaha oturtup kurabiyeye geri döndüm.

"Bence birşey olmuş,çünkü anneler hisseder." ~

Bakışlarını benden kaçırdı,dudak büzdü.Dokunsam ağlayacak gibiydi,artık birşeyler olduğunu daha net anladım.

Tezgahın önüne geçip önüne gelen saçlarını kulak arkasına attım,eline öpücük bırakıp konuştum.

Gelen cevaptan öylesine korkuyordum ki...

"Ne olursa olsun bana söyleyebileceğini biliyorsun değil mi?"

Kafa salladı,gözlerinden yaş düştüğünde öylesine canım yandı ki...

Gerçekten çocuğun canı yanınca en çok annelerin canı acırmış onu öğrenmiş oldum,kalbimde ki oluşan sızıyla yutkunup ceyline döndüm.

"Annecim-"

Sözümü kesip konuştu.

"Anne babaym bugün biy kadınlaydı,gittiğimiz yeyde o kadında vaydı."

Dışarıda ki yağmurun hızlandığını duydum,öyle bir şimşek çaktı ki...

Sanki çıkmayan sesim olmuştu,tek sorun ben şimşeklerden çok korkardım.

"Anne o kadın bana çok kötü davrandı,istemedi beni."

Yutkundum.

"Anne ben kötüy biy çocuk muyum?"

Ceylini kendime çekip saçlarına öpücük bıraktım,kendi gözyaşlarıma engel olamadım.

"Tabikide hayır bebeğim,sen hayatımda gördüğüm en iyi çocuksun."

Dudak büzdü,elleriyle oynuyordu.

"O kadın bana dediki,babam bana zor katlanıyoymuş,beni istemiyoymuş.Anne babaym beni sevmiyoy mu?"

Tabikide böyle değildi,keremin ceyline bakınca gözleri parlıyordu.

O kadını bulup gebertmek istiyordum,kızımı bu hale getirdiği için hesap sormak.

"Annecim,güzelim,balım.İnan bana,baban seni uzay kadar çok seviyor." ~

"Uzay kadar..." ~

"Uzay,sonsuz bir döngüde ilerler,başı veya sonu yoktur..."