•||İyi Okumalar||•
💗💗💗
"İrfan.. soğuktan götüm dondu lann" İrfan da benim gibi ince birşey giymişti. Bi ekipte salak olan ikimizdik.. İrfanın cüsse öküz gibi olduğu için çok belli ettirmiyordu. Ama ben biraz belli ediyordum.
"Sorma kanka.. valla sıçsam götümde kalırdı bok.. o derece soğuk" güldüm dediğine.
"Pislik"
Önümde giden Barışla Lucasın konuşmasına kulak misafiri oldum.
Barış, "Şurda ki tezeği 100 trilyona yer miydin?" İğrenircesine Barışa baktım.
Lucas, "100 ver sen, yemeyen en adi orospu olsun" bu sefer bakışlarım Lucasa gitti. Manyaklar ya.. gülüp önüme döndüm. Sol tarafıma baktığım da sarı kafayla göz göze geldim. Hemen kafamı çevirdim tabi.
İrfan Kaan'ın yanına gittiğin de tek yürümeye başladım. Ben düşüncelere dalmış şekilde gidiyordum. Zaten ne zaman susuyor ki bu kafa..
"Ben sana demiştim kalın giyin diye" aniden icardinin sesiyle kendime geldim. Kaşlarımı çatıp ona döndüm.
"Gayet iyiyim ben. Soğuk değil o kadar" kafasını salladı inanmadığını belli edecek şekilde.
"Anlıyorum.. o yüzden yanakların kızarmış, ve ellerin bembeyaz olmuş" gözlerimi kısıp ona baktım dik dik.
"Beni mi inceliyorsun sen hayırdır" omuz silkti.
"Hayır.. ne izleyeceğim seni" güldüm.
"Aynen belli oluyor... Ama sende haklısın benim gibi insandan gözünü ayırmak istemezsin. Böyle bi eser dünyaya bir kez gelir" kahkaha attı.
"Güzel şaka.. aklıma geldikçe gülerim" göz devirdim.
"İyi bari.. aklına kaliteli şeyler getiriyorsun" bu kendini beğenmiş hallerime güldü.
"Sen kendini ne zannediyorsun. İngiltere prensi falan mı?"
"Susacak mısın? Sıkıldım boş muhabbetinden"
"İşine geldiği gibi dimi" oflayıp önüme döndüğüm de ortalıkta kimse yoktu. HASSİKTİR... Gözlerim şokla açılırken İcardiye döndüm.
"Seni gerizekalı aptal.. boş konuşman ve kavgan yüzüne milleti kaçırdık. Hatta başka yola girmişiz.. inanmıyorum" durdu ve önüme geçti.
"Pardon?? Bide ben mi suçlu oldum bu durumdan. Gözlerini benden iki saniye çekip etrafa baksaydın bu olmazdı. Ayrıca kavga eden de ben değilim" onu takmayıp omzuna çarptım ve yürümeye başladım hızlıca.
"İrfan? İsmail?" İcardide yanıma gelince o da başladı seslenmeye.
"Barış? Kaan?" Yok artık ya.. inanmıyorum..
"Ya yandık biz.. bide gece vakti.. nasıl bulacağız onları" bilmiş şekilde gülümseyen icardiye baktım.
"Ben sabah gidelim demiştim.." oflayıp ona döndürdüm vücudumu sinirle.
"Milleti kaybettik ve senin derdin haklı çıkmak mı mankafa" gözlerini gözlerimle buluşturdu. Ve dik dik bana baktı. Gerizekalı..
"Benimle kavga edeceğine yürü de bulalım arkadaşlarımızı" göz devirip ikimizde yürümeye başladık. Nerdeyse 20 dakika etrafa bakınıp bağırıyor, hızlıca yürüyorduk. Telefonu çıkarıp baktım. Saat 21.30 olmuştu.. off.. telefonda çekmiyor.
"Yandık biz.. gerçekten bittik" en son pes edip yere oturdum ve sırtımı ağaca yasladım. İcardiyse tam önümde durdu ve üstten üstten bana baktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
|•Snow Globe•|
Romansa"Beni neden sevmiyorsun" nefes alışverişim iyice hızlandı. Bişey demedim. O da bişey demediğimi görünce yavaşça yaklaştı bana. Kafasını omzuma koydu. Ve pes etmişcesine kollarını iki yanımdan çekti. Sistemi çökmüş robotlar gibi iki eli aşağıydaydı...
