"İki kalp - tek sanat"

~•..Bölüm 2..•~

| "Elveda"
"Geleceğe atılan her adım geçmişe bir vedadır, ama kalp her zaman en değerli anıları beraberinde götürür."
~•..Bölüm 2..•~
Ertesi sabah, güneş ışınları perdelerin arasından hafifçe süzülürken, Laura büyük bir heyecanla uyandı. O
özel bir gün olacağını biliyordum, çünkü her an
onu Paris'e yaklaştırdı. Sabahın tazeliğini hissederek pencereyi açtı, derin bir nefes aldı ve geleceği düşünürken kalbinin daha hızlı atmaya başladığını hissetti.
Laura bir süre pencere kenarında durup temiz havayı içine çektikten sonra yatağını yapmaya gitti ve birkaç dakika sonra annesi onu kahvaltıya çağırdı.
- "Kızım, kahvaltıya gel!
-"Geliyorum anne," diye seslendi.
Laura mutfağa gitti ve annesinin çoktan geldiğini gördü
masayı hazırlamaya başlamıştı. Babası elinde bir fincan kahve ve bir gazeteyle masada oturuyor, arada bir saatine bakıyordu.
- Geldiğin iyi oldu, dedi annem gülümseyerek.
- En sevdiğin kahvaltıyı yaptım: sebzeli omlet ve bir fincan aromalı kahve.
- Teşekkür ederim anne, diye cevapladı Laura masaya otururken.
Başını gazeteden kaldırmayan baba, belli belirsiz bir kuşkuyla baktı:
- "Eğer gerçekten istediğinin bu olduğundan eminsen
istiyorum...
- Laura sakin kalmaya çalışarak, "Evet baba," diye yanıtladı.
- Bu benim için önemli bir adım ve bu fırsattan yararlanmak istiyorum.
- Bunu düşün, iyi ya da kötü, ama her şeye hazırlıklı ol.
beklenmedik. Şehir büyük ve o kadar da kolay değil," dedi gazete okumaya devam ederek.
Gerginliği fark eden annem durumu sakinleştirmeye çalıştı:
- "Laura, baban sadece endişeli. Ama ikimiz de seni destekliyoruz. Eğer bunun senin için önemli olduğuna karar verirsen,
Arkanda olacağız.
- Teşekkürler anne!
- Desteğiniz için minnettarım.

Kahvaltıdan sonra Laura odasına çıktı ve arkadaşlarıyla buluşmak için hazırlanmaya başladı. Hazırlandığında saate baktı ve gitme vaktinin geldiğini fark etti!
Evden çıkan Laura, kızlarla buluşmak için en sevdiği kafeye gitti.
Onlara yaklaşan Paris seyahatinden bahsetmek ve gitmeden önce biraz vakit geçirmek istiyordu.

Nila ve Elif çoktan kafenin önündeydiler ve onu kocaman bir kucaklamayla karşıladılar, tezlerini ve çaylarını sipariş ettiler ve ona haberler hakkında sorular sormaya başladılar. Laura heyecanla Paris'ten, katılacağı yarışmadan bahsetti ve deneyimlerini paylaştı.
- "Bu çok heyecan verici Laura!" dedi Nila, elini tutarak.
- Seni çok özleyeceğiz.
Elif dedi ki.
-"Ama bize nasıl geçtiğini anlatmalısın!
- Söz veriyorum sana tüm haberleri göndereceğim!
-"Şimdi seninle biraz daha zaman geçirmek, şehri dolaşmak ve ayrılmadan önce İstanbull'un tadını çıkarmak istiyorum.

Nila ve Elif çoktan kafeye varmışlardı ve onu kucaklayarak karşıladılar, tezini ve çayını sipariş ettiler ve ona haberleri sordular. Laura onlara Paris'i, katılacağı yarışmayı anlatırken heyecanlıydı ve deneyimlerini paylaştı.
- "Bu çok heyecan verici Laura!" dedi Nila, elini tutarak.
- Seni çok özleyeceğiz.
Elif dedi ki.
-"Ama bize nasıl geçtiğini anlatmalısın!
- Söz veriyorum sana tüm haberleri göndereceğim!
-"Şimdi gitmeden önce sizinle biraz daha vakit geçirmek, şehri dolaşmak ve İstanbull'un tadını çıkarmak istiyorum.

Bir süre kafede oturduktan sonra Laura, Nila ve Elif kafeden ayrıldılar ve akşam saatlerinde İstanbul'da yürüyüşe çıktılar. Her zaman olduğu gibi şehir büyüleyiciydi! Hava, küçük dükkânlardan yayılan taze hamur işleri ve baharat kokularıyla doluydu.

- Laura düşünceli bir ifadeyle, "Bu anı hatırlamak istiyorum," dedi.
Laura taş kaldırıma sıcak bir ışık saçan rahat sokak lambasına baktı.
Nila gülümsedi ve kafelerden birinin önünde durdu,
ve önerdi:
- "Hatıra olarak birkaç fotoğraf çektirelim.
Kızlar çiçeklerle süslü pencerelerin önünde, eski binaların fonunda ve sadece birlikte, birbirlerine sarılarak poz verdiler.
Laura özenle fotoğraf çekerek bu son yürüyüşün atmosferini yakalamaya çalıştı.
- "Bu sokaklar benim için her zaman özel olacak," dedi uzaklara bakarak.
- Ve ben gidiyor olsam da, bir parçam burada seninle kalacak.
Elif, şehri altın tonlarına bürüyen gün batımına bakarken başını salladı.
- "İstanbul her zaman senin evin olacak Laura," dedi kızlar.
- Biz hep burada olacağız, seni bekleyeceğiz.
Güneş ufukta tamamen kaybolduktan sonra, kızlar yaz akşamlarını birlikte geçirdikleri parka ulaştılar. Bir banka oturup gece gökyüzüne baktılar.
- Laura arkadaşlarının ellerini tutarak, "Nedense her şey gerçek değilmiş gibi geliyor," dedi, "her şeyin yolunda gitmesini istiyorum ama aynı zamanda her şeyi geride bırakmaktan korkuyorum.
Nila kollarını ona doladı ve gülümseyerek şöyle dedi:
- "Sen güçlüsün Laura. Biz sana inanıyoruz, sen de kendine inanmalısın" dedi.
Elif telefonu açtı:
- Seni bekliyor olacağız ve başarınla sevineceğiz.
Paris seni bekliyor ve ona neler yapabileceğini göstermelisin!