Merhabalarrrrr 👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻
Şu an ne kadar mutluyum bilemezsiniz
Kitabım çok okunacak gibi bir vibe alıyorum ama hayırlısı
Şu an okuma sayısından memnunum sonuçta 1 gün oldu yükleyeliNasılsınız bu arada?
Kitabımı şu ana kadar nasıl buldunuz?
Kitabımı nerden gördünüz?
Ben sizi sorularla bombalamadan bölüme geçelim bence
~~~~~~~~
Sırtımdaki çantanın ağırlığını unutup okulumun önünde durdum. Son bir senem kaldı.
Ondan sonra bu okuldan kurtulacağım.Yavaş yavaş içeri adımlarken sınıfımdan kimseye bakmamaya özen gösteriyordum. En çokta Berata.
Bana yazdığı mesajlardan sonra ne yapacağımı bilemeyip engellemiştim.Bunca yıldır kimse benimle konuşmak için çaba göstermedi. Ben her zaman içe dönük bir şekilde yaşamıştım.
Arkadaş edinmek için çaba göstermemiş ve benimle konuşanlarlada anlaşamamıştım.
Şimdi de bir anda böyle mesajlar alınca şaşırmıştım.Merdivenleri acele etmeden çıkarken bir anda birine çarpmam bir oldu.
Neyse ki dengemi koruyup ayakta kalabildim.Kime çarptığıma bakmadan yanından geçtim. Böyle şeyler bana çok oluyordu ve artık bakmaya zahmet göstermiyordum.
Sınıfımın önüne yaklaşınca kazağımın kollarını aşağı çektim. Ellerimin arasında tuttuğum kolu sırama oturana kadar bırakmayacaktım.
Sınıfa girmeye yeltenirken karşıma çıkan kız grubu ile içimden küfür ettim. Zaten rahat bıraksalar şaşarım.
"Bu sıcakta neden kazak giyiyorsun sen? Sıcaktan bayılıp ilgi falan mı çekmek istiyorsun?"
Sordukları sorulara cevap vermeden önce onları süzdüm. Her zaman pahalı giymek isteyen o kızlardan nefret etmemek çok zor. Şu an karşımda kısa şort ve crop ile duruyorlar. Okulda crop giymek yasak olsa bile onlar için bu kurallar geçerli bile değil.
Onlara cevap vermek için ağzımı açmıştım ki ismimin seslenilmesi ile duraksadım.
Yan tarafıma bakım buraya gelen müdür ile gözlerimi sıkıca kapattım.
Kazak giydim diye azar işten de ben oluyorum.
Onlar crop giysinler makyaj yapsınlar ama her zaman ben kötüyüm."Daha sıcak havalarda böyle kazaklar giyemeyeceğini kaç kere konuştuk Neva? Kaç kere bayıldın haberi var mı?"
Kendimi ağlamamak için zor tutarken kızların gülüşme sesi geldi kulağıma. Kimse beni anlamak için çaba göstermiyor.
Tenim açık bir şekilde dışarda dolaşmak en sevmediğim şey olduğu için genelde kazak giyiyorum.
Ama anlayan yok ki.Müdürden özür dileyip sınıfa girmeden tuvalete koştum. Bir tane kabine girerken tutamadığım göz yaşlarım yanaklarımdan aşağıya süzülmeye başladı. Kaç kere bu kabine girip ağladığım hatırlayamıyorum.
Artık hayatımdan o kadar bıktım ki her zaman benim suçlu gösterilmemi ve her zaman dışlamamı anlayamıyorum. İnsanlara bir şey yapmadığım halde böyle bir muamele görmek içimi o kadar çok parçalıyor ki artık dışarı çıkmak bile istemiyorum.
🌊
Evimin kapısının önüne varınca yine evde kimsenin olmadığını anlamam uzun sürmedi. Kapının önünde dev bir kutu duruyordu. Kapının kilidini anahtarla açıp kutuyu içeri kaldırdım.
Kapıyı arkamdan kapatıp annemin odasına doğru yürürken kutunun üstündeki yazı ile olduğum yerde donakaldım.
Bu kutu annem için gelmemiş çünkü üstünde Neva'ya yazıyordu. Hemen kendi odama koşup bana kimden kargo gelebileceğini düşünmeye başladım. Aklıma gelen isimle gözledim fal taşı gibi açıldı.
Hayır ya o kadar abartmış olamaz
Kutuyu dikkatlice açarken suratıma çarpan balonlar ile şok geçirdim. Balonların üstünde 'Engelimi kaldır artık' yazıyordu.
Fark etmeden artığım kahkaha ile ne yapacağımı bilemeden kutunun içine baktım. Kutunun içi kazak doluydu ama bir tanesi dikkatimi çok çekince havaya kaldırıp daha dikkatli baktım. Üstünde 'engelini kaldırdım zırlama' yazan bu kazak ile suratımdaki sırıtış genişledi.
Bir engeli kaldırmam için daha ne kadar saçmalayacak merak ediyorum
~~~~~~~~
Evetttttt ilk normal bölümümüz bitmiş bulunuyor.
Biraz Neva'nın hayatından bir şeyler öğrenmeniz için arada böyle bölümler gelecektir ama zate sonralardan daha da çoğalacaktır.( Yazım hataları varsa kusura bakmayın )
Oy ve Yorum atmayı unutmayın lütfen ve yakın zamanda YouTube hesabımda bu kitapla ilgili editler gelecek oraya da göz atarsanız sevinirim.
Kendinize iyi bakın ve
bir sonraki bölümde görüşmek dileğiyle~Ayışığım🌙
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Seni Benim Sandılar | Yarı Texting
AdventureBerat: Selam Neva Berat: Bana bugünkü ödevi yollar mısın? Berat: Bugün zamanım kalmadı da Neva: *fotoğraf* Berat: İş yüzünden diyecektim ama neyse Berat: Konuşmak istemiyorsan sorun yok Berat: Teşekkürler bu arada (görüldü) 🌊 Bu hikaye geçen kiş...