Pov Juna:
We stappen de woonkamer binnen en ik zie 4 mannen zitten. Ik ga een beetje ongemakkelijk achter Robbie staan en hij lacht. 'Boys dit is Juna, mijn dochter zoals ik had verteld!' zegt die terwijl hij me voor zich trekt. Ik lach een beetje ongemakkelijk en dan komt er 1 van de 4 jongens naar me toe. 'Heey Juna alles goed? Was onze brabander een beetje lief voor je? Ik ben Raoul trouwens!' zegt de man, Raoul dus. Ik schud zijn hand en zeg: 'Heey, het gaat goed hoor! En hij was zeker lief voor me!' ik kijk naar boven in Rob zijn ogen en hij slaat zijn arm om me heen en we lopen naar de bank. Daar stelt de rest zich voor en dan gaan we zitten.
Na een tijdje kletsen kom ik erachter dat het stuk voor stuk hele lieve jongens zijn. Zeker Raoul en ja Rob maar dat wist ik al. Als het half zeven is zegt Milo ineens: 'Nou zullen wat te eten bestellen?' ik wil helemaal niet eten maar dat kan ik niet zeggen natuurlijk. dus ik knik maar. 'Nou vleesvulkaan kies dan pizza ofzo?' zegt Robbie en ik kijk Raoul vreemd aan, hij lacht en zegt 'Milo eet zeg maar alles en zit nooit vol dus noemen we hem vleesvulkaan.' ik knik. 'Juna welke pizza wil jij?' Vraagt Mathhy. 'Uhh ik hoef er geen dankje.' antwoordt ik snel. Robbie kijkt me bezorgd aan en zegt 'Je moet wel wat eten hoor meis!' 'Ik heb eigenlijk niet zo'n honger sorry.' zeg ik beschamend. Hij knikt en legt zijn arm om me heen en fluistert in mijn oor: 'Eet dan alsjeblieft 1 stukje van mij.' ik knik en hij kijkt blij. Ik laat mijn hoofd op zijn schouder zakken en kijk naar de tv. Wat voel ik me nu al vertrouwd bij deze man, mijn vader.
Het is half 8 als er wordt aangebeld. Oftewel de pizza's. Raoul staat op en komt terug met 5 dozen pizza's. Iedereen pakt zijn eigen en begint te eten, behalve Rob. Die pakt een stukje en geeft het aan mij. Ik kijk er onzeker naar en begin dan toch te eten. Het voelt zo vreselijk verkeerd, maar toch eet ik het op. Als iedereen na 20 minuutjes zijn pizza op heeft ben ik nog steeds bezig met dat ene stukje en god wat voel ik me kut dat ik niet sneller ben. 'Juna als je niet meer wilt hoef je niet verder te eten he? Geen probleem hoor je hebt het geprobeerd!' zegt Koen. Ik knik blij en leg het stukje weg in de doos. We hadden inmiddels besloten om film te kijken. Ik zit er een beetje ongemakkelijk bij en besluit dan toch maar Raoul aan te tikken. Hij kijkt me aan en ik fluister: 'Raoul, mag ik misschien bij jou zitten?' gelijk heb ik spijt van me vraag en duik al in 1 om de klap op te vangen. Maar in plaats daarvan voel ik rustig een hand op mijn been 'Tuurlijk mag dat meissie, dat hoef je echt niet te vragen kom maar.' en Raoul opent zijn armen. Ik ga naast hem zitten en leg mijn hoofd op zijn schouder en hij slaat zijn arm om me heen en zo val ik in slaap.
Ik word wakker gemaakt door Robbie. 'Heey kom maar het is al 11 uur dan breng ik je naar je kamer.' Ik knik en pak nog snel mijn telefoon. Ik schrik van het berichtje dat ik lees.
Jesse Hamelink
Jesse Hamelink: waar ben jij? het is training. Je weet dat dit strafrondjes worden, alles oke?
U: Uhh ja sorry er is een hoop gebeurd. Ik kom in ieder geval komende weken niet naar training.
Shit ik was training helemaal vergeten. Ik zit trillend op de bank als Robbie vraagt wat er is. Ik geef hem mijn telefoon en hij leest de berichten. 'Ohh joh komt goed ik bel hem morgen wel!' Ik bedank hem en hij laat mij mijn kamer zien. Ik ga op bed liggen en val meteen in slaap.
JE LEEST
Changes Are Scary
FanfictionWat gebeurt er als je er achter komt dat je ouders je ouders niet zijn en je moet verhuizen naar een andere plek? Dit verhaal gaat over Juna een 14-jarig meisje dat een niet zo'n leuke jeugd heeft in het kleine dorpje Zaamslag. Haar ouders zijn vres...