Changes Are Scary

☆Deel 1☆

Nou ik hier nog even!! Het verhaal gaat nu echt beginnen. Meestal wordt het vanuit Juna haar perspectief verteld. Heel af en toe vanuit een ander maar dan staat het er sowieso bij!! Veel plezierrr

Pov Juna:
Het is een doordeweekse donderdag. Niks bijzonders. Zodra mijn wekker om 6.30 uur gaat stap ik uit bed. Ik ga het ontbijt maken want die jongens zijn te lui en papa en mama slapen nog waarschijnlijk. Die waren vanacht om 4 uur thuis en toen kon ik eindelijk naar bed dus heb ongeveer 2 uur geslapen maar heeeyy het is beter dan niks.

Zodra ik omgekleed beneden kom dek ik de tafel en maak mezelf klaar. Ik eet niet want ik ben te dik vinden papa en mama. Ik pak mijn handtas waar mijn boeken inzitten. Doe mijn schoenen en jas aan en schrijf nog snel een briefje voor de rest van het gezin:

Heey, ontbijt staat op tafel. Ik ben naar school en ga daarna trainen tot vanavond x Juna

Niet dat mijn ouders het lezen maar mijn broers wel de jongens die zo het tegenovergestelde van mijn ouders. Ik hou met heel mijn hart van de jongens maar soms wil ik hier gewoon weg.

*

Inmiddels zit ik op de fiets. 7.30 een uur te vroeg dus. Het is maximaal nog 10 min fietsen dus ik ben weer veels te vroeg zoals gewoonlijk. Zodra ik op school ben leg ik mijn boeken in mijn kluisje en loop naar de aula. Waar ik rustig ga zitten leren voor mijn geschiedenis SO. Gelukkig is geschiedenis 1 van mijn betere vakken.

Het is inmiddels 8 uur en de eerste leerlingen druppelen binnen. Ik besluit te stoppen met leren en ga een beetje op mijn telefoon scrollen tot ik de bel hoor. Ik stop mijn telefoon weg en kijk snel op de borden waar ik les heb.
Meneer de Boom: C18
De C1 dus, ik loop erheen en kom onderweg mijn beste vriendin Fenna tegen. Samen lopen we naar de les waar we het SO hebben. Zodra iedereen zit beginnen we. Ik heb het na 20 minuten af en lever het in. Ik ga terug zitten en voel mezelf weg zakken.

Zodra ik wakker word kijk ik verbaast om me heen. Het hele lokaal is leeg behalve het bureau van meneer de Boom hij zit rustig achter zijn bureau z'n werk te doen. Zodra hij mijn kant opkijkt moet hij lachen "aahh heey Juna!! Lekker geslapen? Het zag er echt uit of je het nodig had. Heb je wel geslapen vannacht?' Vraagt die. 'Uhh jahoor maar heb ik geen les? Heeft u geen les?' Antwoordt ik verbaast wanneer ik zie dat het 13.15 is. Normaliter zou Tom nu hier in de les zitten en zou ik in economie zitten. 'Ja klopt, maar ik wilde even met jou praten want volgensmij gaat het niet helemaal top of wel?' Antwoordt meneer de Boom. Ik mag hem echt met mijn hele hart en ziel. 'Ja nou nee jawel ik weet het niet meer meneer' begin ik en voordat ik door kan gaan wordt er op de deur geklopt. Meneer de Boom kijkt mij vreemd aan en roept dan Binnen. De deur gaat open en in de deuropening staat onze directrice mevrouw Vermaas. 'Aah Juna ik zocht je al! Zou jij mee kunnen komen naar mijn kantoor voor ene moment alsjeblieft?' Vraagt ze. Ik knik en loop achter haar aan.

Zodra we in haar kantoor zijn zie ik een man zitten die ik vaag herken. Ik ga naast hem zitten en aan de andere kant van het bureau gaat mevrouw Vermaas zitten. 'Nou Juna dit is Robbie. Misschien kan hij je meer informatie geven dan ik kan.' Vertelt ze. Robbie knikt en begint 'Nou ik ben Robbie van der Graaf en hoor bij de bankzitters en zit hier voor een speciale reden.' Aahh daar ken ik hem dus van! Ergens voelt het nu al vertrouwd, alsof ik hem langer ken dan vandaag. Ik kijk hem vragend aan. 'Juna maak je klaar en laat Robbie maar even helemaal uitpraten zo voor je iets zegt!' Zegt mevrouw Vermaas. Ik knik en luister aandachtig naar wat Robbie te zeggen heeft.

'Nou Juna. Ik ben je vader... Mijn vriendin werd op haar 15de zwanger van jou en ik was toen ook 15. We hadden je ter adoptie gesteld maar dat wilde ik eigenlijk niet. Na 2 jaar had ik er genoeg van en verliet mijn nu dan ex. Ik ging samenwonen met de andere bankzitters en ging naar jou opzoek. Nu hoorde ik via via dat je hier was en niet echt leuke ouders hebt. Daarom kwam ik eigenlijk voorstellen of je mee zou willen naar mijn huis...?'