Acar/erkekversiyon-gerçekailem

5️⃣

"Sana söylemiştim. Senin ev yapımı kekelerine bir tek ben layıkım diye dimi."

Alp hızlıca kalkıp elimdeki kekleri almaya çalıştığında izin vermedim.

"Apltal! Gerizekalı. İçinde üzüm olduğunu söylemiştim! Neden alerjin olduğunu bilerek yiyorsun!"

Yanaklarımı sinirle endişe karışık bir ifade ve sesle sıktığında elinden kurtulup elimdeki tabakla kapıya doğru ilerlerken söyledim.

"Gidiyoruz. Ve arabada ilacım var zaten."

"Gerizekalı salağın önde gideni."

Beni dış kapıya kadar takip etti.

Evin kapısından çıktığımda peşimizden birisi bağırdı.

"Alp! Acar!"

Yekta beydi. Kapıdan tam çıkacakken Alp durup baktı.

Ben dışarı çıkmıştım bile. Ama yinede durup Alpi bekledim.

Yekta bey Alpin yanında durup konuşmadan önce Alp bana bağırdı.

"Bir ısırık daha al gerberteyim seni! Buraya ver!"

Elimdeki kabı Alpe yaklaşmadan uzattığımda elime vurdu aldığı gibi.

Hapşırdığımda endişeyle baktı ama ben sırıttığım için yine sinirli ifadesini takındı.

"Ben Oktay adına özür dilerim. Size haksızlık etti. Şüpheci bir kişiliği var. Ama bu söylediklerine bahane diğil. Çok özür dilerim."

Yekta bey gerçekten pişmanlıkla söylediğinde Alp cevap vericekken yine hapşıran bana baktı ikisi.

Sırıtan yüzüme sadece onaylamazca baktı Alp.

"Alerjisi olduğunu söyledin. Çokmu ciddi?"

Yekta bey sorduğunda Alp bakışlarını hapşıran benden ona çevirdi.

"Fazla ciddi diğil ama yinede ilaç alması gerekiyor. Ve sorun diğil. Şüpheci olmasını anlıyoruz. Ama önyargılı olamsına gerek yoktu. Sadece tanışmak ve konuşmak istediğiniz için gelmiştik."

Alp konuştuktan sonra yine hapşırmaya başladım. Artık ikili geliyordu hapşırıklar.

İkiside bana bakınca el salladım. Yekta bey tereddütlü bir sesle konuşunca yanındaki Alp ona baktı.

"Yine görüşe bilirmiyiz? Sizinle yakılaşmak istiyoruz. İlk sefer biraz olaylı oldu ama bir birimize alışmamızı isterim. Sizde benim çocuklarımsınız. Sizi de yanımda görmek bana mutluluk verirdi."

Alp hapşırmasam bile bana baktı. Omuz silktiğimde yine hapşırdım ve Alpde iç çekip Yekta beye söyledi.

"Olur tabiki. Ben size kişisel numaramı vereyim. Acarın verdiği iş için kullandığı numarasıydı."

Yekta bey telefonunu Alpe uzattığında bir kaç kere daha hapşırarak onları izledim.

Alp kendi numarasını yazıp telefonu geri verirken söyledi.

"O zaman iyi geceler. Şu beyinsizin olmayan beyni de akmadan ilacını vermem gerek. Görüşürüz."

Bana söylediği şeye göz devirip bana doğru gelen Alple birlikte bir kez daha hapşırdım.

Birden durup hala kapıda bekleyen Yekta beye doğru ilerleyip elindeki keki uzatıp söyledi.

"İçinde zararlı bir şey yok. Kendim yaptım. Ben yiyemem. Geri götürürsem ziyan olmasın diye yer şu salak. İsterseniz atada bilirsizin."