Ben Selena . Newyorkta bir üniversiteye geldim. Ailem benden çok fazla şey bekliyor. Aşk mı? O hayatıma kesinlikle girmemeli. Çünkü üvey kardeşim Aşkı yüzünden öldü ve babam aynı şeyin benim başıma gelmesini istemiyor...
Buraya Denvil eyaletinden geldim ve kimseyi tanımıyorum . Sanki herkesin gözü benim üzerimde. Ah ! Tabi öyle sanarak yaptığım garip hareketler sayesinde tabiki herkesin gözü benim üzerimde. Hızlıca ve kimseye bakmadan herkese çarpa çarpa okulumun yolunu tuttum . Okul yatılı. Erkeklerin Odaları alt katta , kızlarınki üst. O kadar çok çarptımki omzum kırılmış olabilir. Sonunda öyle bir çarptım ki...
Bir tane çocuğa çarptım . Çok yakışıklı. Sanki aşı- hayır olmuyorum. Saçma . Çocuk bana baktı konuşmadı , sanki oda bişeyden kaçıyoduki öylesine hızlı çarpıştık. Çocuk arkasına baktı ve beni öptü. Anlamadım hareket bile etmedim o an . Bi kaç saniye öyle durdu ve tekrar arkasına bakıp oh çekti. Sonra bana , "özür dilerim" dedi ve gitti...
Hayatımın en garip anlarından birini yaşadım. Ama çok garip hissettim. Neyse okuluma geldim burda harika günler beni bekliyor. Çok sevdim ben bu okulu. Odama girdim. 464 No lu oda. Ve oda arkadaşımı beklemeye başladım. Ondan önce kayıtlarımı , her şeyimi hallettim. Odaya Şirin bir kız girdi. Saçı çok garipti. Fosforlu tokaları ve tozlukları vardı. Bi an kahkaha attım. Çok korktum, sonra toparlamaya çalıştım. " Seni görünce komik bi arkadaşım aklıma geldi ona çok benziyosun " dedim.kız güldü. Peki dedi.
Bir süre sonra onunla çok iyi anlaşmıştık. Bu sabah yaşadığım olayı anlattım. Bana Gözlerini büyültüp baktı. Noldu dedim. Öptüğün çocuk, esmermiydi! Dedi. O kadar korktum ki , hayır dedim. Kız güldü peki sorun yok o zaman dedi.
Tuvalete gittim. Odamızda henüz ayna olmadığı için kendimi inceledim. Dışarı çıktım ve OMG. O çocuk karşımdaydı. Bana baktı ve güldü. Bende güldüm . Oysa ona sinirli olmam gerekirdi. Sonra tam bana bir şey soracakken , sen.. O odadamı kalıyosun! Dedi. Evet dedim. Bana oda arkadaşımı tarif etti ve oradamı dedi. Bende hayır dedim. Yine korktum. Normalde hiç korkak değilim ama!.. Zayn , yani adı zayn mış. Bana döndü ve gerçekten mi? Dedi. Evet dedim. Uzun süre bana baktı. Bi an güldü. O kadar tatlı güldü ki. Anlatamam size! Tek anladığım şey , sanki bu iki kişi birbirini tanıyor ! Bu gün böyleydi . Sırlarla dolu...
