Dr.Lee| Minsung

1.2

Yeni bolumden merhaba
Bugun bundan once yazdigim kitabin yrni bolumunu yazip atacagim
Fark ettim ki eski fice 1 aydir yb atmiyorum
Hemen yazip gun icinde atarim
İyi okumalarr

Lee Malikanesinin demir kapıları bu yağmurlu havada açıldı. Bay Lee arabayı sürerken Minho arka koltukta kucağına kemanını alıp ayaklarını ileri geri heyecanla ve gerginlikle sallıyordu. 2 saat sonra müzik yarışması vardı.

"Anne, düzgün görünüyor muyum?"

Bayan Lee arkasına dönüp oğluna gurula bakıp, "Evet hayatım. Çok iyi görünüyorsun. Bu beyaz ceketle doktor gibi görünüyorsun." dedi gülerek. Minho yüzünü ekşitip, "Hayır... Halam bana bunu giydirdi zorla. Ben doktor olmak istemiyorum. Ben müzisyenim, unuttun mu?" dedi.

Annesi karnını gıdıklayıp, "Doktor Minho! Doktor!" diye alay ediyordu ve Minho gıdıklanmadan dolayı gülüyordu. Bay Lee radyonun sesini biraz açtı.

"Seul'de sağanak yağmur bekleniyor. Vatandaşların evlerinden çıkmamaları isteniyor."

Minho kemanı çıkarıp biraz akor ile uğraşmaya başladı. Bay Lee, "Neden doktor olmayasın ki? Bence sana yakışır. İki mesleğin olur." dedi dikiz aynasından oğluna bakarak. Minho, "Bilmem. Hiç sevmiyorum o mesleği ama siz isterseniz olabilirim." dedi. Bayan Lee, "Doktor bir oğlumun olmasını isterdim açıkçası. Doktor Lee Minho.. çok havalı." dedi.

Bay Lee, "Şu arkadaki araba çok aceleci.." dedi ve arabasını biraz kenara yaklaştırdı. Arkadaki araba hızla yanında geçerken onların arabasını kenara itti. Çamurlu orman yolundan dolayı Lee ailesinin arabası yoldan çıkıp yuvarlanmaya başladı aşağıya doğru.

...

Chan parmağını şıklattı ve Minho kendine geldi. Chan, "Aradığımız Minho'ya ulaşılamıyor. Mesaj bırakmamı ister misin?" dedi ve yanına oturdu. Minho onun elindeki çayı alıp bir yudum içti. Hastane bahçesindeki bankta ikisi sessizce otururken Chan sessizliği bozan oldu, "Elini mi düşünüyorsun? Sinirlerinin bazen elini yine etkileyeceğini biliyorsun. Neyseki yılda bir kaç kez tek oluyor." dedi.

Minho kasılmış bileğine baktı sonra, "Eskiden ucube gibi olduğumu düşünürdüm, elimi koparmak isterdim. Ama insan alışıyor bir süre sonra.." dedi. Chan, "Tanıdığım en iyi ucubesin." dedi gülerek. Minho da buna gülüp başını salladı.

Jisung asistan odasında oturup her şeyi düşünüyordu. Hyunjin dosyalarla içeri gelip kapıyı kilitledi. Hyunjin, "CV dosyasını getirdim." dedi ve kanepeye oturup dosyayı açtı. Jisung oturup onu dinlemeye başlarken, "Önemli yerleri oku." dedi.

Hyunjin belgelere bakıp, "Doğuştan bir engellilik yok. Öz geçmişe bakalım." Hyunjin okumaya başladı, "İsim Lee Minho, biliyoruz zaten. 25 ekim 1998 doğumlu, Seul tıp fakültesinden mezun. Lisansı Rusya'da yapmış. Rusya'da yılın tıpçı ödülünü bile almış. Amerika'da modern tıp kongresine katılmış. Annesi ve babası ölü görünüyor." dedi.

Jisung, "E o zaman ne olmuş?" dedi merakla. Hyunjin, "Araba kazası yazıyor." dedi ve Jisung bilgisayarı alıp, "Tarih ne?" dedi. Hyunjin, "28 kasım, 2004." dedi. Jisung internete yazınca bir gazete haberi ortaya çıktı. "Kore'nin saygın ailesinin trajedik kazası.. Lee Seonghwa ve Lee Yoojin yaşanan trajik kazada arabadan ölü bedenleri çıkarıldı. Oğulları Minho ise yoğun bakıma kaldırıldı." dediği an Jisung ve Hyunjin birbirlerine baktılar.

"Minho da mı arabadaymış?!"

Hyunjin belgelere bakarken, "Jisung burada bir sürü ameliyat işlemi yazıyor. 8 kere aynı yerden ameliyat olmuş." dedi. Jisung belgelere bakıp, "Sol el, sinir zedelenmesi... Bir sürü hastane ismi de var. Yani sol eli çalışmıyor mu?" dedi.