M/MİNA ve BERK
iyi okumalar......
umarım beğenirsiniz
sabah uyandığımda saat 6:30 du kalkıp hemen duşa girdim ayağımın acısı geçmişti duşumu alıp rutin işlerimi hallettim okul formamı giyip saçımı yaptım ve aşağıya indim hemen evden çıktım babam evdeydi sadece bi şey demeden çıktım ve ahmet abiye günaydın deyip arabaya bindim ve okula gitmeye başladık ortamda sadece kısık sesle çalan radyo vardı ahmet abi bozdu sesizliği"kızım bi derdin mi var niye mutsuzsun" dedi düşünceli adam çok seviyorum ya ben bunu "yok ahmet abi bi şeyim hep aynı babamla kavga falan"dedim üzgünce"boşver kızım babanı çok çalışıyor biliyorsun ondan öyle yapıyor"dedi teselli edercesine kafamı olumlu anlamda salladım ve arabadan indim okula girdim eylülle demir sınıftaydı sanırım sınıfa yürümeye başladım....
sınıfa girdiğimde berkte sırasındaydı hiç takmayıp eylülün yanına oturdum ve dün olanları anlattım çok sinirlenmişti demire tabiki anlatmam bunu çünkü berkle kavga eder demir karıncayı bile incitmeye kıyamaz berkse tam bi sadistti dün aklıma geldikçe sinirleniyorum hele babamın o vurduğu izleri görmesini hiç istemezdim evet babamda herkese güvenip bana güvenmezdi ve ne duyarsa gelip evde kemerle döverdi tabi yüzüme değmeye cesareti yoktu çünkü gazetelerde ünlü iş adamı kızını dövüyor demelerinden götü yemiyor sadece sırtımla karnıma vururdu annemse hep bi koltukta oturmuş izlerdi ama ben aklıma koymuştum bi gün test yapıcaktım gercekten onların kızımıyım diye eylülde biliyor du bunu eğer bi sefer daha döverlerse yaparım demiştim sadece o günü bekliyorum...
hoca gelmişti derse başlamıştık artık ben ders bitinceye dek çaktırmadan berke göz atıyordum oda hep hocaya bakıyordu sonunda ders bitmişti eylülle demir kantindeydi bende merdivenlerden inecektim ki başım döndü birden düşücektim ki biri tuttu beni kafamı kaldırıp baktığımda berkti ve konuşmaya başladı"iyimisin"dedi endişeli bi sesle bende sinirle "sana ne" deyip merdivene oturdum berkte "iyilik yapanda kabahat"dedi ve indi biraz oturup ağlamaya başladım neden kimsesiz gibi hissediyorum kendimi savunmasız yalnız hep mutsuz neden böyle ki..
yanıma biri oturdu ve konuşmaya başladı"konuşmak istermisin prenses" dedi bu kağandı "konuşmakla çözülmüyor ki hayat"dedim burnumu çekiştirerek "evet öyle ama sıkıntın azalır en azından"dedi birden sinirlenip bağırmaya başladım" benim sıkıntım yok tamam mı çok mutluyum mutluluktan ağlıyorum"dedim ve bütün öğrenciler bize dönmüştü hiç kimseye bakmayarak dışarıya koştum en sevdiğim ağacın yanına oturdum ve ağlamaya başladım bu ağaç sanki bana teselli oluyordu çok severdim bunu annemden babamdan daha çok seviyorum bunu herkes dersteydi bi ben kalmıştım bahçede hiç ders çekecek halim yok...
ağacın yanına oturalı 10 dk olmuştu berk okul kapsından bahçeye giriyordu elleri cebinde çok yakışıklı gözüküyordu beni görmüş olacak ki yanıma gelmeye başladı..
berk"iyimisin" mina"niye soruyorsun ki umrun da mı iyi olup olmamam" berk"ooo sinirlisin tamam o zaman çözümünü buldum"deyip beni kucağına aldı bağırmaya çırpınmaya başladım ama nafile çok güçlüydü okuldan çıkardı beni nöbetçi de bi şey demedi aq okuldan kaçsak bin soru sorar kaçırılsak bi şey demez..
arabaya binmiştik ben korkudan ağlamaya başlamıştım kim bilir yine ne yapar bu sadist bana derken dışarıya baktım iyide sahile niye getirdiki beni bu derken araba durdu berk konuşmaya başladı"korkma bi şey yapmam eğer sinirlendirmez sen beni"dedi gülümseyerek başımı olumlu anlamda salladım araba kilitlerini açtı ve indik arabadan berk benim tarafa gelip elini uzattı ben şaşırmıştım sanki dün bana cezalar veren berk değilmiş gibi ben şaşkınca eline bakmaya devam ediyordum berk sanki içimi okumuş gibi konştu"dün için özür dilerim lütfen bi şans ver bana arkadaş olalım bundan sonra"dedi çok samimi bi şekilde elim benden izinsiz harekete geçmişti kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu aklım tut tut diye sinyal veriyordu elini tutup yürümeye başladık ve ben konuştum"ne değiştirdi kararını bana acıdığın için mi iyi davranıyorsun"dedim ağlayarak berk elini yanağıma koyup göz yaşlarımı sildi ve konuştu" hayır acımıyorum sadece bana benziyorsun seninde acıların var benimde ve ikimiz bir birimizin acısını kapata biliriz diye inanıyorum eğer sende istersen"dedi çok ciddi bi sesle biraz düşünür gibi yapıp güldüm yani kabul demek oluyor bu..
berk elimi tuttu tekrar ve yürümeye başladık bi banka oturduk bi baloncu duruyordu karşımızda bi çocuk annesiyle babasının elini tutup çekiştiriyordu benim hiç böyle anım olmamıştı yanıma dönüp baktım berk yoktu tam banktan kalkıcaktım ki ber arkadan boynuma sarılıp balon verdi bana iki tane kalp çok güzellerdi ben balonları tuttum berkte yanıma oturdu çok mutlu olmuştum yüzümde güller açıyordu berk konuşmaya başladı "inanmıyorum bi balonla mutlu olmanı hiç sanmazdım"dedi gülümseyerek bende aynı şekilde karşılık verdim ...
berk ayağa kalkıp elini uzattı tekrar bende hemen kalkıp elini tuttum ve yürümeye başladık benim gözüm hep havadaki balonlardaydı birden durduk baktığımda berk pamuk şeker almıştı iki tane bende mutluluktan boynuna sarıldım berkte karşılık vermişti ben pamuk şekerimi yerken berk bitirip benimkinden alıyordu gülerek sonra deniz yönüne yürümeye başladık ve durduk "şimdi o balonları bırak onlar bizim dertlerimiz olsun uçup gitsinler" dedi bende hemen bıraktım ve berk konuştu tekrar "şimdi bağır ne demek istersen onlarda uçup gitsinler" dedi bende bağırdım "anne baba sizden nefret ediyorum yaşatmadığınız çocukluğumu geri istiyorum" diye bağırdım ağlayarak berk bana döndü "ağlama bi daha tamam mı sümüklü kız olma" dedi gülümseyerek bende göz yaşlarımı silip berke sarıldım gerçekten çok iyi gelmişti çocukluğumu vermişti sanki bana....
saat 20:30 olmuştu yolda nohutlu pilav satıyorlardı alıp yedik kolayla şimdi ise eve dönüyoruz çok güzel geçmişti günüm çok eğlenmiştim eve gelmiştik arabadan inmeden berke teşekkür ettim inecektim ki berke yaklaşıp yanağına öpücük kondurdum ve indim arabadan berk bu hareketime kahkaha atmıştı eve girene kadar beklemişti sonra gitmişti odama çıktığımda demirle eylülü görmemle çığlık attım...
demir"nerdeydiniz nasıldı sevgilimisiniz niye öptün onu"dedi hiç nefes almadan bende herşeyi anlattım ikiside mutlu olmama mutlu olmuştu ..
demir eve gitmişti eylül bizde kalıcaktı yarın cumartesiydi eylül konuştu"sanırım birileri için kış mevsimi bahar olacak" dedi alayla "saçmalama eylül sadece arkadaşız hepsi o kadar tamam belki ben hoşlanmaya başlamış olabilirim" eylül "minaaa kalbimi ye beynimi yeme sen anlatırken gözün hiç parlamadığı kadar parlıyordu baya baya aşıksın sen berke" dedi gülümseyerek bende aynı şekilde karşılık verdim ve susup uykuya daldık.........
tüm okuyup voteleyen arkadaşlara tüm kalbimle teşekkür ediyorum 😘😘😘😘😘
votelerinizi ve yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen ☺️☺️☺️☺️
