11. Bölüm "Öküz"

12 2 1
                                    

-

Mesajına tıkladım.

'Nasılsın? Bebeği merak
ettim.' 20:09

Yazmıştı. Fark etmemişim. Şimdi yazsam görür müydü ?

'İyiyim.Çok tatlı ve masum masum uyuyordu.'23:40

Uykum yavaş yavaş beni ele geçirmeye çalışıyor.  Ama ben uyumak istemiyorum.

"İyi olmana sevindim. Hiç görme şansım yok mu bebişi?" 23:53

Hâlâ uyumamış.

"Belki olabilir."
23:56

"Tamam ne istiyorsun?"
23:57

Ya nasıl anladı şimdi bu bir şey isteyeceğimi.

"Bir çikolata."
23:57
"Başka şeyler de isteyebilirsin."
23:58
"Yok çikolata yeterli."
23:59
"Peki sen bilirsin." 
00:00
"Fotoğraf."
00:02
Öküz.

Telefonumu sessize aldım ve yastığımın altına attım.

Neden mi çünkü beni sinirlendirdi. Yoksa ben mi fazla fesattım?

-

"Kızım! Kalk geç kalıyorsun."

Gözlerimi bir hışımla açtım, Hazırlanmam için sadece 6 dakikam vardı. Hızlıca tuvalete gittim. Üzerimi  giyip, saçımı tarayıp koşarak odamdan çıktım.

Harika! Otobüs gecikmişti. Ve benim 'yetişemeyeceğim' dediğim gün de mi gecikmişti.

-

Güne hızlı başlamış olsam da okulda saatler hızlı akmıyordu.

"Emre gelmedi konuşmaya."

"Gizem daha ikinci derse yeni başladık belki çocuk doğru zaman seçiyordur."

"Öyle mi diyorsun?"

"Evet biraz bekle illa konuşacaktır."

"Of nasıl bekliyim yüzüme bile bakmıyor!"
Telaşlı bir şekilde yüzüme fısıldadı.

Hocanın bakışlarını üzerimde gördüm.
"Hoca bize bakıyor."

"Tamam."

Hoca gözlerini üzerimizden çektiğinde ikimizde tahtadaki yazıları yazmaya başladık.

Can ile bugün göz göze bile gelmedim. Çünkü o gıcık halleri beni uyuz ediyordu.

Dersin son dakikalarında kitapları çantaya koydum. Gizem bana doğru yaklaştı.

"Melek diğer saat boş muydu?"

"Evet boş, keşke her gün olsa."

"Keşke, ay umarım gelir konuşmaya."

Sever O Beni /  by mekushikirinkuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin