Arkhe Alvarez, the playboy.
Baron Medel, the bad boy.
Kael Romano, the fuck boy.
WARNING: This story may contain foul language, violence, and detailed sex scenes. Please read at your own risk.
Character illustrations by: Gil Artisisiw
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
ARKHE ALVAREZ
"HAPPY FIESTA!"
Naghiyawan ang mga kamag-anak ko sabay nagpatugtog ng malakas na music.
Natuloy kasi kami nina Kael at Baron dito sa fiesta sa 'min sa Batangas. Tatlong araw rin kaming magbabakasyon kasama ang pamilya ko.
Tanghali kami nakarating kaya saktong naka-setup na lahat sa bakuran nitong bahay. Tuwang-tuwa nga 'yong dalawang gunggong kasi ang daming handa. Ang bibilis kumuha ng pagkain, nakalimutan na nilang kasama nila ako.
"Oy, Arkhe!" biglang sitsit sa 'kin ni Baron. "Halika rito."
Nilapitan ko agad sila ni Kael. Ang dami ng laman ng mga plato nila. May lumpia, spaghetti, menudo, barbeque, tsaka macaroni salad.
Natawa na lang ako sa katakawan ng dalawang 'to. Mga gutom, amputa. "O, bakit? Ano pang kailangan niyo?"
"Ikuha mo kami ng lechon." Tinuro ni Medel 'yong malaking lechon na nakahain sa gilid.
"Bakit hindi pa kayo kumuha? Uutusan niyo pa ako."
"Nahihiya kami."
"Tangina niyo, ngayon pa kayo nahiya e punong-puno na 'yang mga plato niyo."
Natawa silang dalawa.
"Sige na, ikuha mo na kami," banat naman ni Kael. "Kami na nga magre-reserve ng mesa para sa 'tin."
"Ang laki niyang ambag niyo, ah? Sige na, maghanap na kayo ng pwesto." Umalis na ako para kumuha ng lechon.
"Arkhe! Damihan mo ang kuha, ha?" Pahabol pa ni Medel.
Napailing-iling ako. Langya 'yung dalawang 'yon. Tanghali pa lang, pero inuubos na agad ang handa.
Natutuwa naman sila Mama sa kanila kaya panay rin ang pag-alok ng pagkain. Ewan ko ba kay Mama kung bakit gustong-gusto sila Baron, samantalang kinahihiya ko na nga 'yong dalawang 'yon dahil sa siba nilang kumain.
Pinuno ko 'tong paper plate ng lechon, tapos pumunta na ako sa mesa na nahanap nila Kael.
Tingnan mo 'tong dalawang 'to, nag-umpisa na agad kumain. Hindi man lang talaga ako hinintay.
"O, ito na ang lechon niyo. Ubusin niyo lahat 'yan, ah."
"'Yon!" Pumapak agad si Baron ng balat. "Ikaw, p're? Wala kang pagkain? Kumuha ka na ro'n, wag ka nang mahiya."
Gago talaga. Ako pa ang mahihiya, e handa namin 'to. "Sige na, kumain lang kayo diyan. Makita ko lang kayong busog, masaya na ako."
Natawa sila. Pero sa totoo lang, ginutom na rin ako kasi ang sarap nilang panooring kumain, kaya kumuha muna ako ng isang stick ng barbeque sa plato ni Kael.
"Ganito pala kasaya kapag fiesta," sabi niya.
"Oo. Tradisyon na 'to rito na may mga party at handaan sa mga bahay-bahay, tapos imbitado lahat. Mamayang hapon, may parada ng mga marching bands. Pero hindi na ako nanonood ng gano'n. Naliligo na lang kami sa dagat kasama ang kuya ko tsaka mga pinsan ko."
