Bandıra Bandıra | İlkin Aydın & Barış Alper Yılmaz|

Ruh Eşim

Oy sınırı: 35

Okullar açıldı yeni bölüm çok az gelir haberiniz olsunnnn

Sınır geçildiği gibi attım :) ama önümüzdeki günler için pek diyemem...

İlkin Aydın:

Dudaklarınızın dansı bittiğinde nefes nefese hala daha açılmamış gözlerine bakıyordum. Gözlerini açmadan "İlkin..." diye nefes nefese konuştuğunda ağzımdan 'hm' diye bir ses çıktı. "Sen benim başıma gelen en güzel şeysin. İçime sığdıramıyorum seni." demesiyle dudaklarına yapışan ilk ben oldum.

Anlık şaşırsa da hemen kendini toparlayıp daha sert bir şekilde bana karşılık vermeye başladı. Yatakta daha geri gitmemle üstüme doğru eğildi, sırtım yatağa değdiğinde tam anlamıyla üstümdeydi. Dudaklarımız birbirinden ayrıldığında boynuma yöneldi. İstemsizce ona yer açtım. Boynuma öpücüklerini sıralarken alt dudağımı dişliyordum. Nefes nefese benden ayrılırken yüzyüze geldik. Yanağımdan sertçe öptü.

"İlkin, ben senden çok hoşlanıyorum. Öyle böyle değil hayvan gibi yani." dedi. Son cümlesine kıkırdamaya başladım. O ise bana hayran gibi bakmaya.

Kendimi durdurup "Bende senden," boğazımı temizleyip sesimin daha iyi çıkmasını sağlarken tekrar konuştum "Bende senden hoşlanıyorum. Hayvan gibi..." dedim ve kollarımı boynuna sardım. Ağırlığını üstüme bıraktı. Nedensizce ağırlığını hissetmek çok hoşuma gitti. Kollarımı boynundan omuzlarına kaydırdım. Tam o anda bir şey oldu.

Hapşurdu.

"Ah ama Alper. Hastalanacaksın şimdi. Üstüne üstlük birde biz öpüşünce al işte. Nasıl düşünmedik." dedim pişmanlıkla.

"Yavrum bir sakin ol. Hiçbir şey olmaz." diyip kollarıyla sanki şınav çekiyormuş gibi yanıma koyduğunda hemen üstüme gelip sertçe yanağımı öptü ve ağzından 'oh' gibi bir ses çıktı.

Tam bu sırada kapı çaldı. Kalkacak halim yoktu ve bunu bilir gibi Alper kalkmıştı.

Kalkacak hali yok ama yiyeşecek hali var.

Alper aşağı inerken aklıma gelen ağrıyla olduğum yerde kıvrandım ve akan burnumu peçete yardımıyla sildim. Kapıdan ağzı beş karış açık Elif içeri daldı. Çantasını yere fırlatıp sessiz ama bağırarak "Eve erkek mi attın kızım?!" dedi.

"Elikom saçmalama." diyip her şeyi anlattım.

Evet, her şeyi.

Olayların şaşkınlığı ile kal gelmiş gibi durdu ama çabuk toparladı.

"Çüş! Nasıl yani şuanda sevgili misiniz?" Dedi.

Bende tam emin değildim ama düşüncelerim o yöndeydi.

"Galiba evet."

"Oha," dedi son harfi bir hayli uzatırken. "İlkkan'ım ben o zaman gidiyorum siz yanlız kalın. Anlarsın ya." dedi bana kaş göz yapıp sırıtırken.

"Ya Elif!" dedim ona yanımdaki yastığı fırlatırken.

Yemedi tabi hemen tuttu.

"Bak ben gidiyorum ama bana her şeyi anlatacaksın. Her şeyi." dedi son iki kelimeyi baskılarken.

İkinci bir darbe geleceğini biliyor olmalı ki bana hızlı bir havadan öpücük gönderip kaçtı. Aşağı kattan ise ondan geriye tek sesi kaldı. "Görüşürüz eniştem!"

"Allah belanı Elif..." dedim mırıldanırken.

Çok geçmeden yanıma Alper geldi. Belli ki Elif ile konuşmamız için bize müsade edip gelmemişti yanımıza.