"Emma, nakita mo ba si Muning ko?" Tanong ko kay Emma habang naghahanap sa pusa kong si Muning.
"Ummmm..nakatakas kasi kanina eh..."
"Ha bat' pinatakas mo?" Nanginginig ang boses ko habang nagsisimula akong maluha.
"Alam mo bang si Muning na lang ang natitira sa akin?"
Bumaba ang tingin ni Emma, hindi makatingin sa mga mata ko.
"Kuya naman, hindi ko naman sinasadya...pinakain ko kasi siya tapos...."
Pero wala na akong marinig sa mga paliwanag niya. Parang bumabalik lahat ng mga alaala - ang araw na naaksidente sina Mama at Papa dahil nagmamadali silang sunduin si Emma sa preschool.
Ang mga gabing mag-isa ako sa bahay, walang kayakap kundi si Muning.
Tumingin ako sa bintana.
Madilim na.
Nagbabadya ang ulan.
I can see the guild on her face.
Pero sa mga sandaling iyon, hindi ko maramdaman ang awa para sa kanya.
I can only feel pain and loss.
"Kuya, sorry na talaga," bulong ni Emma, ang kanyang boses ay nanginginig din.
"Hahanapin ko siya, promise. Kahit buong gabi pa."
"Gabi na, delikado sa labas."
Pero hindi sumuko si Emma.
"Hindi, Kuya. Kasalanan ko 'to. Hahanapin ko si Muning."
"Isa."
"Maaga pa naman." Bawi niya.
"Dalawa." Sabi ko na nagtitimpi. "Dapat kanina mo pa siya hinanap nung nawala. Ngayon mo lang naisipang hanapin si Muning?"
"Pero kuya..." Bulong niya "Eh, di ko naman alam magagalit ka nang ganyan." Sabi niya habang hinahanap yung flashlight
"Tatlo." Bumuntong-hininga ako, pinipigilan ang inis sa aking boses.
"Sabing Gabi na, delikado sa labas."
Nakayuko siya, ang kanyang mga kamay ay nanginginig habang humihigpit ang hawak sa kanyang damit.
Biglang tumingala si Emma sa akin.
Tila ba may magandang ideya.
Bigla siyang lumapit sa akin.
"Kuya, kung hindi ako pwedeng maghanap, ako nalang muna papalit kay Muning" sabi niya, ang kanyang boses ay may halong tapang at pag-asa.
Natigilan ako sa kanyang sinabi. "What do you mean?"
"Look mo!"
Bigla siyang lumuhod sa sahig at tumingin sa akin.
"Meow meow" ang sabi nya naman na ginagaya si Muning.
"Ginagawa mue?" Tanong ko, medyo natatawa sa kanyang kalokohan.
Pero hindi siya tumigil.
Lumapit siya sa akin at kinuskos ang ulo niya sa aking binti, tulad ng ginagawa ni Muning kapag gusto niyang lambing.
"Meow, I'm Muning!"
"Bat ganyan si Muning."
"Bakit naman?" tanong ni Emma, ang kanyang mga mata'y nagniningning sa determinasyon. "Tingnan mo, kaya kong gumapang!"
Napa giggle nalang ako at tumingin sakanya. "Pero bakit naka damit si Muning?" Tanong ko sakanya.
Itutuloy...
BINABASA MO ANG
My Pussy Cat v1.2
RandomEmma, an 18 year old school girl, lost her brother's cat due to negligence. Edward, the 20 year old older brother, was upset at first until he realized he could use her carelessness to his own advantage. Emma must fill the role of his lost cat, easy...