My Pussy Cat v1.2

Chapter 2

Emma POV

Pinakain ko lang si Muning pero hindi ko na namalayan ay nakatakas na pala ito.

'Hala lagot ako kay kuya, sana hindi niya mapansin.'

Pero mali ako.

Napansin niya iyon at ngayon galit na siya.

Pano kaya niya ako mapapatawad ngayon?

Siguradong hindi niya na ako kakausapin at pagluluto ng masasarap na pagkain.

Edward POV

Napangiti ako nang mapansin ang pamumula ng mga pisngi ni Emma.

"A-ano ba yan, Kuya! Pervert!" sabi niya, ang boses ay may halong hiya at pagtataka.

"Eh bakit ka namumula?" tanong ko, pinipigilan ang tawa. "Bakit, naka damit ba si Muning?"

"Kuya naman!" sigaw ni Emma, ang mukha'y lalong namumula. "Alam ko yun! Alam kong wala naman siyang suot bukod sa collar sa kanyang leeg."

"Well, I'm just saying wala naman talagang damit si Muning."

Namula nang todo si Emma, ang kanyang mga mata'y nanlaki sa gulat at hiya. "K-kuya! Ano ba yan! Pervert ka talaga!"

Tumawa ako nang mahina, pinipigilan ang kirot sa aking dibdib.

"Sinasabi ko lang kasi gusto mong maging si Muning."

"Oo nga, pero..." pabulong na sabi ni Emma, ang kanyang mga daliri'y kinakalabit ang laylayan ng kanyang shirt. "Hindi ko naman inisip na..."

"Na ano?" tanong ko, ang isang kilay ay nakaangat. "Na kailangan mong hubarin damit mo?"

She just nodded shyly.

"Nagbibiro lang ako, Emma. Kalma ka lang." I chuckled.

"Bad ka kuya!" sabi niya nang nakakunot ang noo.

"Syempre hindi," sagot ko, ngumiti nang bahagya. "Alam mo namang hindi ako ganun."

"Ah, ganun ba..." bulong niya, ang mga mata'y nakatuon sa sahig.

Ilang sandali ang lumipas bago siya muling nagsalita, ang boses ay may halong pag-asa.

"Kuya, ano... since Wednesday ngayon, movie day natin 'di ba? Anong papanoorin natin today?"

Napabuntong-hininga ako, pinipigilan ang bigat ng aking dibdib. "Wag muna today. Wala ako sa mood eh."

Bumaba ang mga balikat ni Emma, ang kanyang mga mata'y naging malungkot. "Ah, ganun ba..." bulong niya, ang boses ay parang nawawalan ng pag-asa.