Spokojnie. Ze mną jesteś bezpieczny... !ZAWIESZONE!

Prolog

Niski, chudy brunet ze strachem w lazurowych oczach przechodził przez korytarze kryjówki największej mafii w kraju. Od każdego ochroniarza obrywało mu się podejrzliwym spojrzeniem, więc głośno przełknął ślinę, zacisnął palce na segregatorze który trzymał przy piersi i przyśpieszył.

Gdy tylko wszedł do jej biura, od razu poczuł jak na rękach ma gęsią skórkę. Żwawym krokiem, obszedł obszerne metalowe biurko i stanął obok kobiety siedzącej na skórzanym, obrotowym fotelu. Ona w milczeniu wyciągnęła dłoń po segregator, a trzęsący się ze strachu mężczyzna podał go jej. 

Kobieta szybko przejrzała teczkę i zamknęła ją. Machnięciem ręki odesłała przybysza, a ten z ulgą opuścił zimne pomieszczenie.

Dziewczyna otworzyła akta chłopca którego miała zamiar kupić. Z uśmiechem zanotowała sobie w pamięci, że musi dać premię swojemu najlepszemu informatorowi. Było tu wszystko. Jego wiek, imię, poprzednie miejsce zamieszkania, imiona rodziców. Po prostu wszystko...

Biedak od dwóch lat przebywał w Agencji Niewolniczej. Dzięki nowym i naiwnym Mafiom które pojawiły się na "rynku pracy" jak ona zwykła nazywać branżę w której pracowała, Agencje zbijały miliony na "zabawkach". Wiedziała że jej Izuku, miał już paru właścicieli, którzy oddawali go po paru tygodniach lub miesiącach. Ona jednak taka nie była. Zamierza dać mu dom i miłość.. Opiekę i bezpieczeństwo.. I jeśli będzie chciał.. Da mu też wolność.. Załatwi wszystko. Dokumenty, dom, pieniądze... Wszystko żeby był szczęśliwy...

No witam serdecznie! Wreszcie ruszyłam dupę i napisałam prolog. Kto się cieszy!? Chyba tylko ja 🥲 *smutna muzyczka w tle (wyobraźcie to sobie, nie chce mi się szukać na youtubie i wstawiać w mediach)* Między innymi zachęcam do komentowania, bo to mi daje motywacje do pisania. A nie, że napiszę parę rozdziałów i nie umiem dalej, bo nikt tego nie czyta. Smutne, ale prawdziwe. Kij ci w oko depresjo! Haha.. *Westchnięcie z powodu powiększonej schizy* Potrzebuje terapeuty...