ဘယ်အချိန်မှာ ပြောင်းလဲကြသလဲဆိုသည့် အချက်ကို အရင်မဆွေးနွေးခင် ဘယ်အချိန်မှာ မပြောင်းလဲကြဘူးလဲဆိုသည့် အချက်ကို အရင်ဆွေးနွေးချင်ပါသည်။
အရက်စွဲနေသူတော်တော်များများနှင့် ကျွန်မတို့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ တွေ့ဖူးကြပါလိမ့်မည်။ တချို့က အရက်ဖြတ်လိုက်နိုင်သည့် သူတွေရှိသည်။ တချို့က ဆရာဝန် တားမြစ်လို့ သောက်လို့မရတော့သည့် သူမျိုးတွေရှိမည်။ တချို့က ဆရာဝန် တားမြစ်သည့်တိုင် ဆက်သောက်နေကြသည့်သူတွေ သို့တည်းမဟုတ် ခိုးသောက်ကြသည့် သူတွေ တွေ့ဖူးကြလိမ့်မည်။ တချို့ကျ မိသားစုဝင်တွေ ကိုယ်တိုင် အရက်သောက်လို့မရအောင် ထိုးသည့်ဆေး အထိုးခံထားရပြီး တားမြစ်ခံရသူတွေလည်း တွေ့လိမ့်မည်။
နောက်ဆုံး အသက်သေဆုံးသွားသည်ထိ မပြောင်းလဲနိုင်သူတွေကိုလည်း ကြားဖူးပေလိမ့်မည်။ ထို့အတူ အသက်တိုတော့မည်ကို သိသည့်အချိန်မှ အကြောက်တရားဖြင့် ပြောင်းလဲသည့်သူ သို့မဟုတ် အသက်တိုတော့မည်ကို သိကြသည့်တိုင် မပြောင်းလဲနိုင်သူများကို တွေ့ကြလိမ့်မည်။ ဒီအခြေနေကိုကြည့်ခြင်းအားဖြင့် လူတွေသည် အသက်အန္တရာယ်ကို သိလာကြသည့်အချိန်မှာ ပြောင်းလဲကြတယ်လို့ ဆိုနိုင်သလို အသက်အန္တရာယ်ကို သိသည့်တိုင် မပြောင်းလဲနိုင်ကြသူများလည်း ရှိသည်ကို မြင်ရလိမ့်မည်။
ဆေးလိပ်သောက်သူများလည်း ထို့နည်းတူပင်ဖြစ်၍ နောက်အခြေနေတစ်မျိုးဖြင့် ဆွေးနွေးချင်ပါသေးသည်။ လူမှုရေးဖောက်ပြားမှုဟူသည် အိမ်ထောင်ရေးဖောက်ပြန်မှု တစ်ခုတည်း အပါအဝင် မဟုတ်ပါ။ လူမှုဆက်ဆံရေးနှင့် ပက်သက်သမျှ ပြုလုပ်သင့် သို့မဟုတ် မပြုလုပ်သင့်သည့် အပြုမူတိုင်းပါဝင်ပါသည်။
'လူမှုရေးဖောက်ပြားမှု တစ်ခါပြုလုပ်သူသည် နောက်တစ်ခါလည်း လူမှုရေးဖောက်ပြားမှု ကျူးလွန်ဖို့ အလွန်လွယ်ပါသည်။'
တဲ့ ဤအဆိုသာ အမှန်ဆိုလျှင် ထိုသူသည် ပြောင်းလဲဖို့ မဖြစ်နိုင်လော။ ထိုသို့ လူမှုရေးဖောက်ပြန်မှု ကျူးလွန်သူတို့ ပြောင်းလဲဖို့ရာ အသက်အန္တရာယ်ရှိနိုင်ချေမရှိ။ အရှက်သိက္ခာ နှင့် ဆင်ခြင်တုံတရားသာ ရှိဖို့ရန် လိုသည်။ မျက်နှာပြောင်တိုက်ဖို့ ရှက်မှသာ သူပြောင်းလဲဖို့ ဖြစ်နိုင်သည်ပေါ့။
