The Silent village

Kabanata 8:

Ang Huling Sigaw

- Lara: (Nakatutok sa dilim) Narito ako. Espiritu ng nayon... narito ako. Alam kong naririnig mo ako.

- Ivy: (Sa boses ng espiritu) Sa wakas... narito ka na. Ikaw ang susi sa paglaya namin.

- Mark: (Nakahawak sa braso ni Jade) Lara, wag!

- Jade: (Nakapapikit) Ang sumpa... nagpupumilit na makapasok sa kanya. Pero nararamdaman ko ang paglaban mo, Lara.

- Ben: (Tumingin sa paligid) Kailangan nating makalabas dito.

- Lara: (Naghahanap ng sagot) Ang sumpa... hindi ko alam kung paano ko ito matatanggal. Pero alam kong may paraan.

- Ivy: (Nagtatawanan) Hindi ka makakalabas! At ni isa sa inyo!

- Jade: (Nakahawak sa kanyang ulo) Ang espiritu... nag-u-utos na patayin kayo. Pero nararamdaman ko ang lakas mo, Lara.

- Mark: (Natatakot) Ivy, pakiusap, bumalik ka na sa dati.

- Ivy: (Nakahawak sa leeg ni Mark) Hindi na ako ang dating Ivy.

- Ben: (Tumingin kay Lara) Lara, kailangan nating maghanap ng paraan para makalabas.

- Lara: (Nag-aalangan) Pero paano?

- Jade: (Nakapako ang tingin kay Lara) Kailangan mong harapin ang espiritu ng nayon. Pero hindi sa paraang iniisip mo.

- Lara: (Nag-aalangan) Pero paano ko siya haharapin?

- Jade: (Nakapapikit) Gamitin mo ang iyong koneksyon sa nayon. Pero hindi para sirain ito, kundi para tulungan.

- Mark: (Nanginginig) Lara, wag kang mag-isa!

- Ben: (Tumingin kay Ivy) Ivy, pakiusap... wag mo silang saktan. Nararamdaman kong may iba pang kapangyarihan sa loob mo.

- Lara: (Tumingin kay Ivy) Ivy, naririnig mo ba ako? Ikaw ang susi. Alam kong nararamdaman mo rin ang sakit ng nayon.

- Ivy: (Nakahawak sa kanyang ulo, tila nagpupumiglas) Hindi... hindi...

- Jade: (Nakapako ang tingin kay Ivy) Alam kong nararamdaman mo rin ang sakit ng nayon. Ang pagmamahal mo sa iyong mga kaibigan...

- Lara: (Tumingin sa Ivy) Magtiwala ka sa amin. Magtiwala ka sa iyong sarili.

- Ivy: (Biglang napahinto at tumingin sa mga kaibigan, ang kanyang mga mata ay nagbabalik sa dati) ... Anong nangyari?

- Mark: (Nanginginig) Ivy... okay ka na ba?

- Jade: (Nakapako ang tingin kay Ivy) Malakas ka, Ivy. Huwag mong hayaang mawala ang iyong tunay na sarili.

- Lara: (Tumingin kay Ivy) Ikaw ang susi sa pagtatapos ng sumpa. Hindi sa pamamagitan ng karahasan, kundi sa pamamagitan ng pagmamahal at pagpapatawad.

- Ivy: (Tumingin sa mga mata ni Lara) Ano ang gagawin ko?

- Lara: (Tumingin kay Jade) Jade, alam mo ba?

- Jade: (Nakahawak sa kanyang ulo, tila naghahanap ng sagot) Naramdaman ko ito... ang sakit ng nayon... ang pagnanais ng mga espiritu na makalaya... Pero hindi sa pamamagitan ng pagkasira ng nayon. Kailangan ng isang ritwal... isang ritwal ng pagpapatawad.

- Lara: (Tumingin sa paligid) Ano ang kailangan natin para sa ritwal?

- Jade: (Nakapako ang tingin sa mga lumang bahay) Kailangan natin ng mga bagay na mahalaga sa mga tao ng nayon... mga alaala... mga bagay na nagpapaalala sa kanila ng kanilang pagmamahal at kanilang buhay.

- Ben: (Tumingin sa paligid) May nakita ako sa isang bahay. Isang lumang kahon na puno ng mga litrato.

- Mark: (Tumingin sa paligid) At may nakita ako sa isang lumang tindahan. Mga laruan, damit, at mga gamit. Mga bagay na nagpapaalala sa kanila ng kanilang mga anak.

- Ivy: (Nakahawak sa kanyang puso) Naaalala ko na... ang aking mga magulang... ang aking mga kaibigan...

- Lara: (Tumingin kay Ivy) Magtiwala ka, Ivy. Makakabalik ka sa kanila.

- Jade: (Nakahawak sa kanyang ulo) Kailangan nating tipunin ang lahat ng mga bagay na ito. At dalhin natin ito sa gitna ng nayon.

- Lara: (Tumingin sa paligid) May lugar dito na parang sentro ng nayon. Ang lumang palengke.

- Mark: (Tumingin sa paligid) Tama. Kailangan nating magmadali.

- Ben: (Tumingin sa mga tauhan) Magtulungan tayo.

(Ang mga tauhan ay nagsisimulang mangalap ng mga bagay na mahalaga sa mga tao ng nayon. Nakahawak si Jade sa kanyang ulo, tila nag-aalala at nagkukusang-loob na gabayan ang pangkat. Si Ivy ay nagmamasid sa paligid, naaalala ang kanyang mga alaala at nakikiramay sa mga espiritu ng nayon. Si Mark at Ben ay tumutulong sa pagdadala ng mga bagay. Si Lara naman ay nakatutok sa paghahanap ng sentro ng nayon.)

- Jade: (Nakahawak sa kanyang ulo) Malapit na... Nararamdaman ko ang espiritu ng nayon... naghihintay sila.

- Lara: (Nakatutok sa lumang palengke) Narito na tayo.

(Nakarating ang pangkat sa lumang palengke. May nakita silang malaking puno sa gitna ng palengke. Ang puno ay parang sentro ng nayon. Sinimulan nilang ilagay ang mga nakolekta nilang mga bagay sa paligid ng puno.)

- Ivy: (Tumingin sa mga litrato) Ang aking pamilya... ang aking bahay... ang aking mga kaibigan...

- Jade: (Nakapako ang tingin sa mga bagay na nakalagay sa paligid ng puno) Huwag kang mag-alala, Ivy. Makakabalik ka sa kanila.

- Lara: (Tumingin sa puno) Ngayon, Ivy... gamitin mo ang iyong kapangyarihan. Ipaalam mo sa mga espiritu ng nayon na naririto ka. Naririto kami para tulungan sila.

- Ivy: (Tumingin sa puno, at nagsimulang mag-awit ng isang lumang kanta)

**(Si Ivy ay nagsimulang mag-awit ng isang lumang kanta. Ang kanyang boses ay tila nag-aawit ng isang ritwal. Ang mga espiritu ng nayon ay nagsimulang lumitaw sa paligid. Ang mga anino ay nagiging