(Si Ivy ay nagsimulang mag-awit ng isang lumang kanta. Ang kanyang boses ay tila nag-aawit ng isang ritwal. Ang mga espiritu ng nayon ay nagsimulang lumitaw sa paligid. Ang mga anino ay nagiging mga tao, mga babae, lalaki, at mga bata, na lahat ay tahimik at nakatingin sa puno.)
- Lara: (Nakatutok sa mga espiritu) Narito sila.
- Mark: (Nakahawak sa braso ni Jade) Jade, anong nangyayari?
- Jade: (Nakapapikit, tila nakikipag-usap sa mga espiritu) Nararamdaman ko ang kanilang sakit... ang kanilang pagnanais na makalaya.
- Ben: (Tumingin sa paligid) Kailangan nating gawin ang ritwal.
(Si Jade ay nagsimulang maglakad papunta sa puno. Nakahawak siya sa puno, at naramdaman niya ang enerhiya ng nayon.)
- Jade: (Nakapako ang tingin sa puno) Handa na ba kayo, mga tao ng nayon?
- Ivy: (Nakahawak sa puno, nag-aawit ng isang lumang kanta) Handa na kami.
- Lara: (Nakatutok sa mga espiritu) Anong nangyayari?
- Jade: (Nakapapikit) Nararamdaman kong nagbubukas ang puso ng nayon.
(Ang mga espiritu ay nagsimulang maglakad palapit sa puno. Nakahawak sila sa puno, at tila nag-aalala.)
- Mark: (Nakahawak sa braso ni Jade) Jade, anong gagawin natin?
- Jade: (Nakapako ang tingin sa mga espiritu) Kailangan natin na ipakita sa kanila na hindi na sila nag-iisa.
- Ivy: (Nakahawak sa puno, nag-aawit ng isang lumang kanta) Tayo ay magkakasama...
(Ang mga tauhan ay nagsimulang maglakad palapit sa puno. Nakahawak sila sa puno, at nararamdaman nila ang enerhiya ng nayon.)
- Lara: (Nakatutok sa mga espiritu) Naririto kami.
(Ang mga tao ng nayon ay nagsimulang maglakad palapit sa puno. Nakahawak sila sa puno, at nararamdaman nila ang enerhiya ng nayon.)
- Jade: (Nakapapikit) Nararamdaman kong nagbubukas ang puso ng nayon. Ang sakit... ang pagnanais na makalaya... lahat ay nagsasama-sama.
- Lara: (Tumingin sa mga tao ng nayon) Alam namin ang sakit ninyo.
- Mark: (Tumingin sa mga tao ng nayon) At alam naming hindi na kayo nag-iisa.
- Ben: (Tumingin sa mga tao ng nayon) Kami ay kasama ninyo.
(Ang mga tauhan at ang mga espiritu ay nagsimulang mag-awit ng isang lumang kanta. Ang kanilang mga boses ay nagsasama-sama, at nararamdaman nila ang pagmamahal at pagpapatawad.)
- Jade: (Nakapapikit) Ang sumpa... ang sumpa ay nawawala.
- Lara: (Tumingin sa mga espiritu) Nararamdaman namin ang kapayapaan.
- Mark: (Tumingin sa mga tao ng nayon) Nararamdaman namin ang kalayaan.
- Ben: (Tumingin sa mga tao ng nayon) Nararamdaman namin ang pagmamahal.
(Ang mga espiritu ay nagsimulang maglaho. Ang mga tao ng nayon ay nagsimulang maglakad palayo sa puno. Sila ay naglalakad na parang walang naganap, na parang sila ay muling nakakita ng liwanag sa kanilang mga buhay.)
- Lara: (Tumingin sa mga tao ng nayon) Ang sumpa... nawala na.
- Mark: (Tumingin sa mga tao ng nayon) Ang nayon ay muling nabubuhay.
- Ben: (Tumingin sa mga tao ng nayon) Parang may naririnig akong tawanan.
- Ivy: (Nakahawak sa kanyang puso, tila nag-aalala) Ang aking mga magulang... nasaan sila?
- Jade: (Nakapako ang tingin kay Ivy) Nasa paligid lang sila. Naramdaman ko ang kanilang pagmamahal.
- Lara: (Tumingin kay Ivy) Huwag kang mag-alala. Makikita mo sila.
(Ang mga tao ng nayon ay nagsimulang mag-uusap, at nagtatawanan. Parang wala nang nakakalimutan sa kanilang mga nakaraan. Ang nayon ay muling nagiging isang masayang lugar.)
- Mark: (Tumingin sa mga tao ng nayon) Parang wala nang nakakalimutan sa kanilang mga nakaraan.
- Ben: (Tumingin sa mga tao ng nayon) Ang nayon ay muling nagiging masayang lugar.
- Jade: (Nakahawak sa kanyang ulo, tila nag-iisip) Ang sumpa... ang sumpa ay hindi na isang pagkasira. Isang alaala na dapat nating tandaan.
(Ang mga tauhan ay nagsimulang maglakad palayo sa palengke. Tumingin si Lara kay Ivy, at nakita niyang masaya na muli ang kanyang kaibigan.)
- Lara: (Tumingin kay Ivy) Okay ka na ba?
- Ivy: (Tumingin kay Lara, at ngumiti) Oo naman. Salamat sa inyo.
- Mark: (Tumingin kay Ivy) Masaya kami na nakilala ka.
- Ben: (Tumingin kay Ivy) At masaya kaming nakatulong sa iyo.
- Jade: (Tumingin kay Ivy) Huwag mong kalimutan ang iyong lakas, Ivy.
- Ivy: (Tumingin sa mga kaibigan) Hindi ko makakalimutan. Salamat sa inyo.
(Ang mga tauhan ay naglalakad palayo sa Tahimik na Nayon. Ang araw ay sumisikat, at nararamdaman nila ang pag-asa.)
- Lara: (Tumingin sa araw) Ang Tahimik na Nayon... hindi na ito tahimik.
- Mark: (Tumingin sa araw) Ang nayon ay muling nabubuhay.
- Ben: (Tumingin sa araw) Ang sumpa ay nawala na.
- Jade: (Tumingin sa araw) Ang pag-asa ay bumalik na.
- Ivy: (Tumingin sa araw) Ang pagmamahal ay nanalo.
(Ang mga tauhan ay naglalakad palayo sa Tahimik na Nayon. Ang araw ay sumisikat, at nararamdaman nila ang pag-asa at ang pagmamahal sa kanilang mga puso.)
(Wakas)
BINABASA MO ANG
The Silent village
HorrorSa gitna ng isang malayong nayon na matagal nang iniwan ng mga tao, isang grupo ng magkakaibigan ang naghahanap ng kasagutan sa mga alamat tungkol sa isang misteryosong sumpa. Hindi nila inaasahan na ang katahimikang bumabalot sa lugar ay hindi dahi...
