အပိုင်း (၁၆)

90 1 2
                                    

       "မေမေ သားမဆင်းတတ်ဘူး"

"ဟယ် မိုး "

အိမ်ဘေးနားက အဒေါ်ကြီးတစ်ယောက်ကမြင်သွားပြီး ကျွန်တော့်ကိုအရင် အပင်ပေါ်ကချပေးသည် ပြီးနောက်မေမေ့ကို ‌အကူညီပေးဖို့ အိမ်နီးနားချင်းတွေကို သွားခေါ်ပြီး ချက်ချင်း အရေးပေါ်ကားဖြင့် တိုတ်နယ်ဆေးရုံသိူ့ချင်ချင်းသွားကြရသည်။

အလုပ်ထဲတွင်
" Hello"

"ဘားကွ !"

အလုပ်ထဲကနေတဆင့်အကြောင်းစုံသိလိုက်ရသော ကိုမောင်မောင်ကြီးမှာ ရင်ကွဲမတတ် မျော်လင့်ချက်များ ပျက်ကြွေပျက်စီးရတော့မည်။ အလျှင်အမြန် အလုပ်ကနေ တိုတ်နယ်ဆေးရုံသို့ သွားသည်။

        ဆေးရုံတွင် တခြားအရေးပေါ်လူနာတင်ယာဉ်များနှင့် မီးဖွားသည်များ သူနာပြုများ သူ့အလုပ်သူပုံမှန်လုပ်နေကြသည်။ ကိုမောင်မောင်ကြီး ဆေးရုံထဲသို့အမြန်ပြေးဝင်ကာ သူနာပြုတစ်ယောက်ကိုမေးလိုက်သည်။

"ဆရာမ ဆရာမ ဟိုလေ ကိုယ်ဝန်နဲ့ ချော်လဲတဲ့ လူနာဘယ်အခန်းမှာလဲဗျ"

"အော် ပေါ်က A19မှာပါရှင့်"

"ဟုတ်ကဲ့"

"အော် ဒီအချိန်ဆို ခွဲစိတ်ခန်းထဲမှာပဲရှိအုံးမယ်ရှင့်"

"ဗျာ..."

ကိုမောင်မောင်ကြီးတစ်ယောက်အလျင်အမြန်ပြေးတတ်ကာ ခွဲစိတ်ခန်းအဝသို့ရောက်လာသည်။

"အပြင်မှာခဏစောင့်နေပေးပါဗျ"

....................
ခဏအကြာတွင် ဆရာဝန်တစ်ယောက်က ခွဲစိတ်ခန်းမှ ထွက်လာပြီး

"လူနာဪဲ့အမျိုးသားလားဗျ"

"ဟုတ်ဟုတ်ပါတယ်"

"စိတ်တော့မရှိနဲ့ဗျ ပြောရမှာတော့စိတ်မကောင်းဘူးဗျာ.."

"ကျွန်တော့်မိန်းမ ဘာဖြစ်လို့လဲ ဟိုအသက်အန္တရာယ်မစိုးရိမ်ရဘူးမှတ်လား"

"မိခင်ကတော့ဘားမဖြစ်ပါဘူးဗျ တာပေမဲ့"

"ပြောပါဗျာ ပြောပါ ကျွနိတော့်ရင်တွေပူလွန်းလို့ပါဗျာ"

"အင်ဗျာ ကျွန်တော်တို့အတတ်နိုင်ဆုံး ကူညီတာပဲ မရတော့လည်း ကံပေါ့ဗျာ ကိုမောင်မောင် ခင်များစိတ်ခိုင်ခိုင်ထားပါဗျ"

အထက်တန်းဒိုင်ယာရီ(ဖြစ်ရပ်မှန်)Where stories live. Discover now