ချစ်လို့ပါ

Extra

၅နှစ်ကြာသောအခါ
အချိိန်တွေတရွေ့ရွေ့ ပြောင်းလဲလာတာနဲ့အမျှ မြရွှေရည်နဲ့ခင်ရတနာ ရဲ့ဘဝတွေလဲပြောင်းလဲလာခဲ့ပြီးဖစ်သည်။
ခြံထဲကို ကားဝင်လာတာနဲ့ ပြေးကြိုဆိုတက်သည့် သမီးဖစ်သူနဲ့ ခင့်ကို မြင်ရတာ မြဘဝမှာ တန်ဖိုးအရှိဆုံးအချိန်ပင်ဖစ်သည်။ ကြီးမေ တို့ကိုတပတ် နားခွင့်ပေးထားတော့ ရွာပြန်သွားကြလေသည်။
"မာမီ့ သမီးလေး ဘာလို့ပြေးလာတာလဲ ချော်လဲနေအုံးမယ်"
"မီးကလေ မေမေထက်အရင် မာ့မီကို အာဝါး ပေးချင်ယို့"
"ဟုတ်ပါပြီး အချွဲတုံးလေးရဲ့ အော် ခင် အိမ်မှာဧည့်သည်ရောက်နေတာလား"
ခြံထဲမှာကားနောက်တစီးတွေ့လို့မေးချင်ဖစ်သည်။
"ဟုတ်တယ်မ တံစဥ်နဲ့သူ့ကောင်မလေးလေ မဂ်လာဆောင် လာဖိတ်တာ "
အိမ်ထဲကိုသမီးလေး ချီရင် ဝင်လာခဲ့သည်။
"ဟုတ် ညီမတို့နှစ်ယောက် မဂ်လာဆောင် မမမြ ကော။သမီးလေးပါ လာခဲ့နော်"
"မီးမီးလာရင် မုန့်များကြီးစားရမှာလား "
"စားရမှာပေါ့မီးမီးရဲ့ "ဆိုပြီး ပါးကိုဆွဲညှစ်လိုက်တော့ သမီးလေးက
"အားးး ဟီးးးဟီးးးး မီးမီးပါး နာနာ သွား ပြီး "
"ဟဲ့ တံစဥ်မ ငါ့ခလေးကို"
"အသည်းယားလို့"
"အသည်းယားရင် ကိုယ့်ခလေးကိုယ် မွေးပြီး ညှစ်ပါလား"
"အချစ် ကိုယ်တို့ လဲမွေးရအောင်"
"ရှင်ဘယ်လိုဖစ်နေတာလဲ မမခင်တို့ရှေ့မှာ "
"ရပါတယ် ညီမရယ် တံစဥ်မက အဲ့လိုပဲ "
မတွေ့ရတာ ကြာတော့ စကားထိုင်ပြောလိုက်တာ မမ  ရေမိုးချိုးပြီပြန်ဆင်းလာမှ ပြီးတော့တယ်။
"အဲ့တာဆို ငါတို့ပြန်ပြီးလာဖစ်အောင်လာနော် "
"လာရမှာပေါ့ သူငယ်ချင်းဆိုလို့ ၂ယောက်ထဲရှိတာကို "
တံစဥ်တို့ပြန်သွားတော့ ထမင်းစားဖို့ ဟင်းတွေခပ်နေရင်း မမက အနောက်ကနေ ဖက်ကာ လက်တွေက ခင့်အကျီအောက်ထဲဝင်ကာ ဂနာမငြိမ် ခင့်နို့ကို ညှစ်နေသည်။
"အ့ မမ ဒီမှာဟင်းခပ်နေတာ ကို မှောက်ကုန်မယ် လက်က ဖယ်"
"ခင်ကလဲ မမက ချစ်လို့လုပ်တာကို"
"ဖယ်ပါမမရယ် ခနနေ သမီးလေးတွေ့သွားပါအုံးမယ်"
" ဟုတ် မွမွ "
မမက ခင့်နှုတ်ခမ်းကို နမ်း တော့ ဟော သမီးလေး မြရတနာခင် က
"မာမီ့က မေမေကိုနမ်းနေတယ်"
"တွေ့လား သမီးလေးတွေ့သွားပြီး"
"ခင်ကလဲ သမီးလေးကိုတောင်ရှက်နေသေးတယ်"
ဆိုပြီး မီးဖိုးခန်းကနေပြေးထွက်လာခဲ့သည်။ မဟုတ်ရင် ခင့်လက်စာ မိမှာ
————
မဂ်လာပွဲနေ့ ရောက်တော့ သမီးလေးက ၃နှစ်ပဲရှိသေးတာနဲ့ ခလေးသဘာဝ ဟိုလိုက်ဆွဲ ဒီလိုက်ဆွဲဖစ်မှာဆိုးလို့ ကြီးမေနဲ့ထားခဲ့ သည်။
"ဘွားဘွား ဟိုနေ့က မာမီလေ မေမေ ကိုနမ်းနေတာ"
"ဟယ် ညည်းတို့ ခလေးရှေ့တောင်မရှောင်"
ကြီးမေကအဲ့လိုပြောတော့ ခင် မျက်နှာ ကနီရဲပြီး ရှက်လို့ ခေါင်းငုံ့ ကာကားပေါ်မြန်မြန်တက်ခဲ့သည်။
မမကတော့ ခင့်ကိုကြည့်ကာရီရင် ကားမောင်းသူနေရာဝင်ထိုင်ကာ ကားကိုမောင်း ထွက်လာသည်။ မဂ်လာပွဲ တက်ရောက်ပြီးပြန်လာတော့တရေးတမော အိပ်ကာနိုးလာတာနဲ့ထမင်းစားသောက်ပြီး ညနေ ၇နာရီလောက်ကျတော့
ခင်က သမီးလေးကို ချော့သိပ်ပြီးတာနဲ့ အဝတ်လျှော်စက်ထဲ အဝတ်တွေထည့်တော့
"ဒေါ် မြ ရွှေ ရည်"
" ရှင် ခင် ဘာဖစ်လို့လဲ "
နောက်ဖေးက ထွက်လာတဲ့ခင့်အသံကိုကြားလို့ ပြန်မေးခြင်းဖစ်သည်။
"ခင်ရယ်ဘာလို့ အသံ အကျယ်ကြီးအော်နေတာလဲ ခင့်အသံနာကုန်မှာပေါ့"
မျက်နှာချိုသွေးကာ ချော့ပေမဲ့ ခင်ရတနာ မျက်နှာက မဲ့နေဆဲပင်။
"အပိုတွေမပြောနေနဲ့ မ ခြေလှမ်းတွေပျက်နေပြီး အကျီ ပေါ်က ရေမွှေးနံက ဘယ်သူအနံလဲ ပြော အဟင့်"
ငိုသံတွေပါလာတာကြောင့်
"အဲ့တာ ဟိုနေ့က ကုမ္ပဏီ မှာ ထုတ်ကုန်အသစ်ကို simple ထုတ်တာလေ အနံ့စမ်းလာတာ မယုံရင် ချယ်ရီကိုမေးကြည့်လို့ရတယ် ခင် ငိုနဲနော် တိတ်တိတ်"
"အလျှောက်ကောင်းသွားလို့နော် ရုပ်ရှင်မကြည့်နဲ့တော့ အိပ်တော့"
"ဟီး ခင်ကလဲ လာပါတူတူကြည့်ရအောင် သမီလေးရောအိပ်သွားပြီးလား"
"နာရီကိုလဲကြည့်အုံး ၊ အော် ရေခဲသေတ္တာ ထဲမှာ ဆိုဂျူးရှိတယ် ခေါက်ဆွဲပြုတ်ပေးမယ် စားမလား"
"စားမယ် ခင်"
ခေါက်ဆွဲပြုတ်ကိုမကကိုင်ပေး ပြီးတော့ ဆိုဂျူး ပုလင်း ကိုခင်ကကိုင်ကာ ဧည့်ခန်းထဲကိုပြန်ထွက်လာသည်။
"မကို ကျေးဇူးတင်တယ် မလို့ အရေးအချင်းပြည့်စုံပြီး ပိုက်ဆံချမ်းသာတဲ့သူတစ်ယောက်က တန်းတူ လူတစ်ယောက်ယောက်ကို ခေါင်းခေါက်ယူလို့ရပေမယ့် ခင့်ကိုလက်ထပ်ပြီး သာယာတဲ့မိသားစုဘဝကို ပေးလို့ မကို ခင် အရမ်းချစ် တယ်"
"မကသာကျေးဇူးတင်ရမှာ မ အတင်းအကျပ်ရယူ လိုက်လို့ ခင့်ရဲ့လွတ်လပ်ခွင့်တွေဆုံးရှုံးသွားပေမယ့် မကို ချစ်ပေး လက်ထပ်ပေးပြီး သမီလေးကိုမွေးပေးလို့ မ ခင့်ကို အသက်ထက်ဆုံးချစ်သွားမယ်"
"ခင် က ပိုချစ်တယ်"
"မွ မွ "
တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်အပြန်အလှန်ကျေးဇူးတင်ရင်းးးး အကြည့်ချင်ဆုံးကာ နှုတ်ခမ်းချင်းထပ်တူကျသွားသည်။ထိုနောက်လည်တိုင်ကို ရုတ်တရက် မကိုက်လိုက်တော့
"အ့ မ "
"ခင် လုပ်ကြရအောင်နော်"
"မ သဘော"
ခင့်ရဲ့အိစက်လှတဲ့ နေရာ တွေကို တမ်မက်စွာနမ်းရှိုက်ရင်းးး ချစ်ရည်လူးးးးးရန်စတင်လိုက်ပါတော့သည်။ဒီညလဲ တခြားညတွေလို ခင်ကို စိတ်ကြိုက် အပိုင်သိမ်း ယူနေခဲ့ပါလေတော့သည်။
——————————————————
<သိပ်မကြာခင် နောက်တပုဒ် ရေးပါအုံးမယ် ♥>