Unexpected Love.

Chapter 3

Maricel's POV.

Haist, Pampalipas Oras..
Nagbabasketball ako.
Yep! Nagba-basketball ako. Ano masama dun? RealTalk.

Andito ako ngayon sa Court ng Bahay namin.

*Dribble*

*shoot*

Haist.

Hirap din palang mabuhay sa Mundong to.

Bat ganun?
Kailangan mong masaktan pag nagmamahal ka?

Parang Basketball, Kailangan nahihirapan, pero tinitiis para maka shoot.

Tinitiis ang saket. Para di siya magalala.

MARICEL!

"Anak ng.. ANU BA NANGGUGULAT KA EH!"

"Ano? Kanina pa kita kinakausap eh di ka sumasagot." - Loisa.

"Teka, paano kaba napunta dito?"

"Aray ha? Nakakasakit ka." - With matching Pukpok sa Heart.

"O.A mo! *binatukan ko*"

"Hindi a- ARAY! Langya!"

"HAHAHAHAHA!!"

Tinapon ko sakanya ung bola.

And yah, naglalaro kami ng Basketball. Kakaibang mga babae eh.

"Shit, bat ang galing mo ngayon?!" Inis na sabe ni Loisa.

"Eh pake mo ha?" Sabe ko.

"Wala, okay ka lang bes?"

(Hindi kasi niya alam..)

"Oh bat tulala ka jan?"

*hinawakan noo ko.*

"Wala ka namang sakit."

(Aish, sabihin ko na nga Bestfrend ko naman to.)

"Loisa, i-i-i ended it up last night." - Me

*she took me to the bench.*

*pinat nga shoulders ko.*
"Are you sure Maricel?" - Loisa

"I don't deserve to be treated like a second option. Do i?" Sabe ko ng naluluha.

"No, you don't. You're one of a kind Maricel, one of a kind. So don't hurt yourself too much." - Loisa

"Im fine." -said with a straight face.

"You're Hurting Maricel!" - Loisa

Parang.. Nagecho yun sa Utak ko ah.

"Im fine, i told you." - *plastik pa more.*

"Don't fool me Maricel." - Loisa

(Haist di ko to maloko)

"Okay okay. *Raise Hands* im not fine" - Me

"There. What's hard about not telling the truth?" - Loisa.

"I'm just scared that maybe you wont understand." - Me

"Stupid! Im your bestfriend!" - Loisa.

"I'm sorry.." - Me

I hugged her.. Im so glad i have someome like her.

Loisa's POV.

Nasasaktan akong makita si Maricel na ganyan.

Hyper as fu** yan. Pero, these days. I recieve only 2 words as reply..