7.Bölüm

23 5 0
                                    


7.Bölüm

Victor ve Ivan akşama doğru planladıkları gibi odada Dmitry'nin odaya gelmesini bekliyorlardı. Yine güzel bir gösteri hazırlamışlardı.

Victor'un uykusu gelmişti bu yüzden elini yüzünü yıkamak için banyoya gitti.

Onun gitmesinden bir süre sonra Dmitry içeri geldi. Sün gece bir anda yurt odası değişmiş ve gece gece uğraşmıştı. Dün gece oda arkadaşının eşyalarını görmüştü ama dün odada kimse kalmamıştı bu yüzden henüz Ivan ile tanışmamıştı

Odanın kapısı açıldı ve Dmitry içeri girdi girdiği gibi Ivan'ı gördü. Dmitry tamamen donmuştu. Sinirle Ivan'ın üstüne çullandı. Ivan beklemediği yumruktan dolayı yeri boylamıştı. Düşen Ivan'ın üstüne çıkmış ikinci yumruğu atmak için hazırlanırken.

Arkadan boğazının sarılması ile eli otamatik olarak boğazına gitmişti. Victor sesleri duyar duymaz koşmuştu ve tam zamanında
yetişmişti.

Dmitry'nin boğazını bırakmış ve onu Ivan'ın üstünden itmişti.

Hızlıca Ivan'a baktı. Sadece dudağı patladığı için derin bir nefes aldı.

Öfke ile ayağa kalktı ve Ivan'ın kalkmasına yardım etti. Sonra Dmitry'ye döndü. Nefessiz kaldığı için öksürmekle meşgul olan Dmitry'de sinirle ayağa kalktı. Ancak karşısında Victor'u görünce açıkça şaşırmıştı.

"Ne yaptığını sanıyorsun sen! Durduk yere adamın üstüne çullandın. Gereken cezayı almanı sağlayacağım. Böyle bir okulda senin gibi manyaklara yer yok!"

Victor sahte bir sinirle hesap soruyordu Dmitry'ye. Dmitry ise dün ona nazik ve kibar olan omega'nın 180° derece dönmesinin şaşkınlığı ile kalmıştı.

"Ivan sen iyi misin? Revire gitmek ister misin? Acıyor mu?"

"Ne yaptığını biliyor musun sen onun?!"

"Hem suçlu hem güçlü! Ne saçmalıyorsun sen! En azından durduk yere birilerine saldırmamıştor senin gibi."

"Victor sadece gidelim buradan."

Ivan ise sahte sahte mahçup hallerdeydi. Ancak yüzüne atılan yumruğun cezasını ona çektirecekti.

"Ivan... saçmalama! Gitmesi gereken biri varsa o gitmeli. Sen bir hata yapmadın."

"Başkalarının sevgilileri ile yatmak hata değilse tabi!"

Ivan ve Victor sahte bir şaşkınlıkla Dmitry'ye baktı.

"Böyle bir şey yapmadın dimi."

"Tanrım, tabiki hayır!"

"Nasıl hayır lan! Gözlerimle gördüm! Bide yalan söylemeye devam ediyor."

"Kes kesini Ivan'la doğru konuş. Henüz doğru düzgün kanıtın yok bir durunda baştan anlatın."

Victor bilerek Dmitry'ye konuşma hakkı vermişti.

"Alex, Alex benim sevgilim ama daha dün! Dün ya, Spor eşyalarının odasında... seviştiniz lan! bunada yalan desene!"

Ivan ilk şaşırmış sonrada hemen savunmaya geçmişti.

"Bir dakika bir dakika! Ben daha yeni öğreniyorum Alex'in sevgilisi olduğunu. Haberim yoktu. Mühürlüde olmadığı için doğal olarak burada suçlu ben değillim."

"Haberin olmadığını nereden bileceğim."

Victor atar gideri bırakmış ve tekrar kibarlık abidesi hallerine dönmüştü.

"Dmitry demek dün o yüzden öyleydin... Ben üzgünüm ani davrandım ama sende öyle davrandın. Ivan ve sen birbirinizden özür dilemelisiniz... Çünkü ikinizde burada mağdur tarafsınız. Burada sizi kandıran kişi suçlu. Tam tersi şuan birlik olup intikam almalısınız!"

Kendini eski dizilerdeki iyilik meleği baş roller gibi hisssetti.

" İntikam mı? Ne intikamı?"

" Bunu onun yanına bırakacak değilliz. Bu gün biz yarın başkası aldatılacak buna kesin bir çözüm bulup ona dersini vermeliyiz. Fiziksel olarak değilde Zihinsel olarak bir şeyler yapmalıyız. Bu olaydan paçayı o kadar kolay kurtarmamalı."

"Ne yapmayı düşünüyorsunuz?"

"Buluruz bir şeyler ama şuan tek düşündüğüm beni bekleyen sıcak yatağım. Sizede bu güzel tanışmadan sonra arkadaş olmak kalıyor. Sabah yemekhanede kan kardeşi gibi olmazsanız bakın ne oluyor."

Victor el çırpıp odadan çıktı daha doğrusu kaçtı daha fazla böyle davranmaya dayanamamıştı.

Alfa'ların yurdundan çıkıp Kendi yurduna girmek için hazırlanırken koridorun yanındaki pencerede yaslanıp dışarıyı izleyen Apollo'yu görünce bir bu eksikti diye geçirdi içinden.

"Bu saatte burada ne yapıyorsun Apollo?"

"Victor... Alfa yurdunda ne yapıyorsun?"

"Ah, Ivan'nın oda arkadaşı değiştide aralarında küçük bir sürtüşme varmış onu çözmek için geldim."

"Bende çizim yapıyordum. Odam beni çok daraltıyor."

"Çizimle ilgilendiğini bilmiyordum eğer özel değilse resimlerine görebilir miyim?"

"Tabiki."

Elindeki resim defterini kapatıp Victor'a uzattı. Victor defteri aldı ve resimlere teker teker baktı. Güzeldir Victor'un yalanlayamayacağı kadar güzel hemde.

Cizimlerin arasında Victor'un da çizimi olduğu aklına gelmesiyle eli ayağı birbirine karışmıştı.

"Alfa yurdu her an kapanabilir en iyisi çıkman olur başka zaman söz veriyorum bütün resimlerime bakabilirsin hatta beğendiğin bir tanesini sana verebilirim."

Victor, Apollo'nun bu hallerinin nedenini biliyordu. Çizimlerin arasında kendi resmini görmüştü ama bilmiyormuş gibi yapytı ve defteri geri uzattı.

"Görüşürüz o zaman Apollo!"

"Görüşürüz... Victor."

OKULUN EN GÜÇLÜSÜ  /Omegaverse/Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin