OKULUN EN GÜÇLÜSÜ /Omegaverse/

13. Bölüm

13.Bölüm

"O aşk kuşları oyunlarınız bana sökmez Victor."

"Ne demek istiyorsun?"

"Bu sahte gösterinin nedenini soruyorum. Herkesi inandırabilrsin ama ben herkes değillim. Neden böyle bir şey yaptın? Planın ne? O serseri seni tehdit felan mı etti?"

Victor yorulmuştu artık açıklama yapmakla uğraşmaktan. Gittikçe sinirleniyordu da. Ivan ise bir açıklama bekliyordu. Bütün okul Victor ve Nolan'ın birlikteliği ile çalkalanıyordu ancak Ivan bunu önünde kahve içerken dedikodu yapan kızlardan öğrenmişti. Victor'un asla Nolan gibi biri ile birlikte olma ihtimali ona komik geliyordu ama şuan sadece sinirliydi.

Victor'un onu kendinden uzaklaştırmasından mı?

Nolan ile gerçekten birlikte olma ihtimali mi?

.
.
.

Çok seçenek vardı ve Ivan bunları düşündükçe deliriyordu.

Ama bir gerçek vardı o da Victor ile arasının eskisi gibi olmamasıydı.

"Ivan... Nolan ile çıkmamda ne gibi bir sorun var?"

Ivan bu soru ile iyice delirme raddesine gelmişti. Siniri formonlarından çıkıyordu.

"Victor delirtme beni!"

Ivan sinir ile Victor'un kolunu sıkıca tuttu. Victor bu tepkiye şaşırmıştı açıkcası Ivan'dan böyle bir çıkış beklemiyordu. Açıyan kolu ile yam bir şey diyecekken Ivan'ın koyu kırmızıya dönmüş gözlerini görmesi ile vazgeçti.

"İkimizde o piç sevmediğini, ilgilenmediğini... ya da her neyse biliyoruz. Rol kesme bana! Ne olduysa anlat"

Victor'un isteğine göre değildi bu. Anlatmaması en iyi seçenekti. Ivan, Victor'a bilr bu kadar sinirliyken Nolan'a ne yapardı bilmiyordu. İki tarafında başı yanardı ancak Victor ise kesin ölürdü. Mecaz anlamda olsada Victor için gerçek bir ölümdü.

"Ivan çık odamdan."

Victor'un sesi soğuktu. Hangi duyguyu taşıdığı belli bile değildi.

Ivan ise bu ses tonu karşısında daha da sinirlenmişti.

Ivan tekrar bağıracağı sırada Victor Ivan'a yaklaştı. Victor, Ivandan kısa olsada kulağına yaklaşıp konuştu.

"Ivan, belkide karşında tanıdığın Victor yoktur. Şimdi siktir git."

~

"Ivanccık... kendine çok güveniyordun bakıyorum. Bende o tatlı yüzünü dağıtmak istemezdim ama sen kaşındın. ama bakıyorum da kendini beğenmiş bakışlarını atabiliyorsun halâ. Oysa Victor kıçına tekmeyi attı."

Nolan, Duvara yaslanmış yerde yatan Ivan'a tepeden bakıyordu. Yüzünde eğlendiğini belli eden bir sırıtış vardı. Ivan'ın ise yüzünde kan ve yaralar vardı ama o gülmüyordu. Yaralı hali ile bile her an Nolan'ın üzerine atlamaya hazırdı. Nolan ise eserinin son halinden memnundu. Nolan, Ivan'ın Victo ile olanları öğrenmesi ile ona geleceğini biliyordu. Aslında tam tahmin ettiği gibi olmuştu.

"Hey, Ivan söylesene Victor'a bu kadar yakın olup dokunamamak nasıl hissettiriyor?"

Ivan'ın kırmızı gözleri daha fazla parladı. Ivan dişlerini sıkıyordu ama aklına gelen gerçek ile yüzüne bbir gülümmseme oturdu.

"Nolan, sen söylesene annenin uşaktan peydahladı piç olmak nasıl hissettiyor?"

Nolan'ın yüzü bir anda sertleşti alaycı ifade kayboldu ve yerini alfalığını belli eden kırmızı gözler aldı.

"Ivan, senin gibi dedikoducu piçin yapacağı gibi atıp tutuyorsun. Kaşınma istersen çok sert kaşırım bir daha atıp tutamazsın."

Ivan gülmeye başladı. Arada bir kahkahaları öksürük krizleri ile kesiliyordu.

"Piç kelimesi senin gibiler için kullannılann bir kelime oysa-"

Nolan'ın, Ivan'ın yüzüne indirdiği sert yumruk ile Ivan'ın cümlesi yarıda kalmıştı.