🎤Aşk?🎤

32 14 2
                                    

FELİX

"Tamam, herkes buna hazır mı?" Dedi Chan 7 çocuğuna. "Evet, baba!" Dedi I.N. 8 üye sahneye çıktı.

Performanstan sonra...

"Harika bir iş çıkardın Felix!" Dedi Hyunjin. Bana arkamdan sarılırken kızardım. "Y-sen de." Domates götü yüzümü gizlemeye çalışarak söyledim.

"Hadi, parti sonrası için diğerlerine katılalım!" Dedi Hyunjin, kolumu tuttu ve beni diğerleriyle konuştu.

"İşte çocuklar! Sizi bekliyorduk arkadaşlar!" Chan bana ve Hyunjin'e söyledi. "Sizler Changbin ile arabamdasınız.

"Tamam," dedi Hyunjin, kolumu bırakarak ve Chan ve Changbin'i Chan'in arabasına kadar takip ederek.

Hyunjin arka koltuğa oturdu, yanımdaki koltuğu okşadı, onun yanına oturmam için. Hızla oturdum.

Partide...

Köşede durdum, biraz soju içtim. Üyeler, yöneticiler ve JYP dans ediyorlardı. "Bana ne olduğunu bilmiyorum! Midem neden düğümlere bağlı? Neden bu kadar midem bulanıyor??? Düşündüm. "Sadece soju, sakin ol Felix!"

İşte o zaman Hyunjin bana doğru geldi. Bir içki tutmak.

"Hey Felix! Burada tek başına ne yapıyorsun??" Diye sordu.

Aniden, göz açıp kapayıncaya kadar. Hyunjin'in ve kendime kustum.

Birkaç dakika sonra..

Hyunjin ile odasında, yurdumuzdaydım. Hasta olduğum için eve gitmek zorunda kaldım. Hyunjin beni götürmeyi teklif etti.

Şimdi gömleğimi bir mendille siliyordu.

"Sadece çamaşır makinesine koyabilirim! Tüm bu sıkıntılardan geçmene gerek yok!" Ona söyledim. "Gerek yok, zaten neredeyse bittim!" Dedi Hyunjin.

İşi bittiğinde ayağa kalktı ve mendili attı, kafamı okşadı. Kızardım. Neden? Onu çok uzun zamandır tanıyorum, neden birdenbire böyle oluyorum?

Hyunjin geri döndü. "Gömleğini çıkar." dedi Hyunjin. "N-ne!? Ne-neden!?!" Şimdi çok kızararak sordum.

"Çamaşırhaneye koymak için mi?" Dedi Hyunjin, kafası karışmış görünüyordu. "O-oh, evet. Haklısın." Utanarak mırıldandım.

Onu çıkardım, çamaşırhaneye attım ve bir gömlek seçmek için odama gittim. Daha sonra Hyunjin'in odasına geri döndüm.

"Şimdi iyi misin?" Hyunjin'e yüzünde endişeli bir ifadeyle sordu. "Evet." dedim. "Sana biraz çorba yapmamı ister misin? Çok fazla soju içtin." Başımı salladım.

Hyunjin mutfağa kalktı. Onu takip ettim, oturma odasına gittim.

Çorba hazır olduğunda mutfağa gittim. "Benimle eve dönmek zorunda kaldığın için üzgünüm." Dedim. "Olmaz! Yine de sıkıldım!" Hyunjin yanıtladı. "Ve ayrıca," dedi bana doğru yürürken. "Sen aptal bir partiden çok daha önemlisin!" Sıkıca sarılarak kollarını etrafıma sardı.

Yaklaşık bir dakika böyle kaldık, Hyunjin saçımı karıştırdı ve sırtımı okşadı.

Ayrıldığımızda bana çorbamı verdi. İyiydi.

"Nasıl?" Hyunjin bana usulca bakarak sordu. "Ben-harika." dedim, çorbama bakarak.

"Nedenini bilmiyorum ama son zamanlarda garip davranıyorsun ve bu beni biraz rahatsız ediyor." dedi. "Ne hakkında konuştuğunu bilmiyorum!" Dedim, kızararak. "Sanırım sadece fazla düşünüyorum." dedi hafifçe kıkırdayarak. "Sanırım öyle!" Daha sert kızarıyor. Neyin yanlış olduğunu gerçekten bilmiyorum. "Neden hepiniz kırmızısınız!?!" Hyunjin'e sordu, elini alnıma koyarak, ateşimi kontrol etti. Bu zamana kadar bir domates kadar kırmızıydım.

Ayağa kalktı ve bana yardım etmeye çalıştı. Ama başım çok dönüyordu ve kollarına düştü.

Beni gelin tarzında odama aldı. Beni yatağıma koydu ve çarşaflarımı üzerime koydu.

"Suya ihtiyacın var mı? Yoksa başka bir şey mi?" Onun titrek sesi sordu. Gözlerimi açtım. Endişeli yüzü bana baktı.

Ağzımı açtım, sonra kapattım. "C-bu gece annemle uyuyabilir misin?" Neredeyse hiç fısıldayarak sordum.

Hyunjin bana baktı. "Tabii ki!"

Odasına girdi ve kısa bir süre sonra duşun çalıştığını duydum. Ayakta kalmak için kendimle savaştım.

Kısa süre sonra su durdu ve odama geldiğini duydum. "Duş alman gerekiyor mu?" Gönderilen kötü alkolümün kokusunu aldım ve başımı salladım. Ayağa kalkmama yardım etti ve beni tuvalete götürdü. "Herhangi bir zamanda yardıma ihtiyacın olursa beni sakinleştir, burada olacağım." dedi banyodan çıkarak. Başımı salladım.

Duş alırken kıyafetlerimi unuttuğumu fark ettim. "HYUNJIN!!" "Evet mi?" Geri aradı. "Bana kıyafetlerimi alabilir misin, onları unuttum?" Etrafta karıştırma sesi duydum ve kısa süre sonra kapıyı çaldı. "İçeri gel!" Bana kıyafetlerimi uzattı. Bir ton pembeye döndü ve hızla ayrıldı.

Daha sonra...

Yatağımdaydım, Hyunjin yanımda telefonunda. Onu kapattı, uyumaya karar verdi. "Işıkları kapatabilir miyim?" Başımı salladım. Geri döndü ve yanıma uzandı. "Felix mi?" Fısıldadı. "E-evet?" Fısıldadım. "Hiçbir sorun olmadığından emin misin?" Fısıldadı. "Evet."

"Üşüdün mü?" Başımı salladım. Kollarını etrafıma sardı, beni sıcak tuttu. Sonsuza dek böyle olacağını umarak kollarında kendimi güvende hissettim. Hyunjin'i düşünerek uyuyakaldım, onu sıkıca tuttum.

Hyunjin ve benim tatlı rüyalar gördüm, bildiğim rüyalar gerçek olamayacak kadar harikaydı.

Ben miydim....

Hayır yanılıyorum!

Uzun zamandır hayatımda olan adam....

Kardeşim gibi olan adam...

Saçmalıyor muyum?

Ben....

Ona aşık mısın?

🎤🎤🎤🎤🎤🎤🎤🎤🎤🎤🎤🎤🎤🎤🎤🎤🎤
Eeeewwww nasiiil buldunuz uzun zamandir Felix ve hyunjin hakinda yazmak istedim once yazmam dedim ama Sonra yazamaaya karar verdiiim🤭👍bence iyi oldu
Yırumlarinizi bekliyorum ve oy larinizida unutmayin ❤️‍🔥sizleri seviyorum 🫶
Bay baaay
699kelime

🎤Gizli aşk / hyunlix🎤Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin