Dom czterech serc

Rozdział 4 - Anastazja - Wieczór filmowy

Nie mogłam uwierzyć w to, że ten gbur zgodził się żebym tutaj zamieszkała. Moje placki rzeczywiście potrafiły zdziałać cuda, bo zdołały skruszyć jego twardą skorupę. Może uda mi się dowiedzieć jaki jest jego problem, że tak się zachowuje wobec mnie. Na razie postanowiłam rozgościć się w moim nowym lokum.

Chwilowo poznałam tylko dwóch mieszkańców tego domu, Atlasa i Pana Bufona. Ciekawa byłam jacy są dwaj pozostali. Miałam ich niedługo poznać. Pokój, w którym chwilowo zamieszkałam, był całkiem przestronny i przytulny. Był dużo większy od mojej ostatniej sypialni i miałam go całego dla siebie, przynajmniej na jakiś czas. Nie mogłam się tutaj zbytnio zadomawiać, w końcu to było tylko tymczasowe rozwiązanie. Nie mogłam tu przecież zostać na zawsze. Będę musiała czegoś poszukać. Może później poproszę Emi o pomoc, ona miała talent do wynajdywania perełek na rynku nieruchomości. Co prawda jej mieszkanie było maleńkie, ale dorwała je w świetnej cenie i super lokalizacji. Może znajdzie się coś ciekawego blisko niej. To by było super rozwiązanie. Szczególnie, że oprócz przyjaźni, łączy mnie z Emi praca. Jest tłumaczką japońskiego i angielskiego i tłumaczy wszystkie moje prace, czasem też pomaga mi w redakcji tekstów. Ma do tego talent. Poznałam ją kilka lat temu, kiedy zaczęłam swoją karierę jako twórczyni webtoonów, stworzyłam profile społecznościowe i Emi była jedną z pierwszych osób, które mnie zaobserwowały i odkąd to zrobiła cały czas mnie wspierała, dodając komentarze pod moimi postami i pisząc do mnie też prywatnie o tym jak kocha moje prace. Po jakimś czasie spotkałyśmy się na żywo i od razu się zaprzyjaźniłyśmy. Nie mogłam wyjść z podziwu jak mi powiedziała, że studiuje japonistykę. Ja od zawsze interesowałam się mangami, anime czy w ogóle azjatycką kulturą, ale nigdy nie myślałam o nauce japońskiego, bo zawsze wydawało mi się to zbyt trudne. Dlatego ucieszyłam się, kiedy zaproponowała mi, że zacznie tłumaczyć moje prace i spróbujemy wysłać je do tamtejszych wydawnictw. Do tej pory tworzyłam tylko internetowo, ale zawsze marzyłam, żeby coś mojego zostało wydane w papierze. Obecnie tworzę na bieżąco jednego webtoona, który wydaje w języku angielski i japońskim. Niestety po polsku na razie nie da rady, bo nie ma u nas takich stron czy aplikacji, gdzie mogłabym udostępniać swoje prace i by mi za to płacili. Nie zarabiam na tym dużo, ale grono moich odbiorców rośnie i mam nadzieję, że to mi pomoże jak będę chciałam wydać inną moja pracę, nad którą teraz pracuję z Emi.

Tuż przed moim małym wypadkiem rowerowym byłam z nią umówiona w kawiarni, bo miałyśmy omówić pewne zmiany w mandze. Jako że akcja akurat tej pracy dzieje się w Japonii, Emi czuwa nad każdym szczegółem, żebym czegoś nie pomyliła. Spotkam się z nią jutro jak trochę ochłonę po ostatnich wydarzeniach.

Jakbym ją wywołała myślami, mój telefon się rozdzwonił i kiedy spojrzałam na ekran, zobaczyłam jej imię.

- Nasti? Co się dzieje? Nie odzywasz się, odwołałaś nasze spotkanie. Napisałaś tylko, że odezwiesz się później i zaczęłam się martwić, wiesz, że lubię być na bieżąco. – powiedziała na przywitanie moja przyjaciółka. Była dla mnie jak siostra, której nie miałam, odkąd się spotkałyśmy połączyła nas naprawdę niezwykła więź.

- Przepraszam, ale wszystko działo się tak szybko. Byłam w szoku i nie chciałam cię martwić.

- Ale co się stało? Nie napisałaś mi za wiele, tylko, że rozstałaś się z Dariusem.

- W skrócie, nakryłam go z jakąś nagą lalunią, spakowałam się i zerwałam z nim.

- To, gdzie teraz jesteś? Dlaczego nie przyjechałaś do mnie?

- Nie chciałam ci się zwalać na głowę. Twoje mieszkanie jest maleńkie, a wiesz, ile ja mam szkicowników i przyborów artystycznych. Nie pomieściłybyśmy się z tym wszystkim. Poza tym dostałam inną propozycję, to tylko przejściowe, ale mój pokój jest większy od twojego mieszkania, na chwilę tu zostanę zanim wymyślę co dalej.