MALOI'S POV
I ran after her
" Cole, saglit lang! " Mahinang sigaw ko dahil halos patakbi na yong lakad niya
Pero tuloy tuloy lang siya, kaya tumakbo na ako para maabutan ko siya
Naka pasok na siya ng kuwarto niya nang maabutan ko siya, buti na lang hindi niya nilock.
Nakatalikod siya sa'kin pero kitang kita ko ang pag angat at baba ng balikat niya, at gan'on din ako dahil hinihingal ako kagaya niyaThen she faced me, rage is visible on her eyes
" Bakit...bakit hindi mo sinabi? " pinipigilan niya ang sarili niyang hindi sumabog sa galit
I bit my lip, trying not to cry. I hate to see her in pain
" C-cole tthey didn't allow me...it stated on the contract na i shall not have any communication with any of you, or else we're all gonna suffer" I tried to explain
" But I tried, y-yong sinabi ko kanina.. yong concert noon, sinubokan kong ipaalam sa inyo pero k-kase-" hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil tumulo na ang mga luha ko, hindi ko na mapigilang umiyak, masakit pa rin sa ala ala ko yon
And she tightly closed her eyes too as she bit her lip,crying..
Tanging mga iyak namin ang namalagi at rinig sa kuwarto niya
Until she decided to speak, full of anger
" Pagbabayarin ko sila" galit na turan nito at akmang lalabas pero pinigilan ko ito
" Saan ka pupunta?"
Ngayon na lang ulit kami nagkatitigan nang ganito kalapit
...biglang lumakas at bumilis ang tibok ng puso ko,
I tried to stabilize my breathing, sana hindi niya mapansin" Sa mga taong gumawa non sa'yo " sagot niya
Nanlaki ang mga mata ko sa gulat at pangamba" N-no, you can't "
She looked at me in disbelief
" Loi, kailangan nilang magbayad sa ginawa nila.. deserve nilang magdusa sa kulongan" may diin sa boses niya
" Pero kapag ginawa mo yon ikaw naman ang malalagay sa alanganin pati na rin ang career na binuo mo" pagtutol ko
Kaya nga ako nanahimik ng ilang taon, dahil ayokong masira sila...hindi ako papayag na pati sila masaktan nila
She looked at me with a pained expression...
Then she suddenly burst into tears, I wanted to hug her
But her cries sound so much in pain ,dahilan para mapatakip na lang ako sa bibig ko, it hurts a lot hearing her criesPero hindi rin ako nakapag pigil, i kneeled in front of her and hugged her tight
Ow, how i missed this...being in her arms
" T-tahan na ...tahan na hmmm?" Hinigpitan ko pa ang pagkakayakap sa kaniya habang umiiyak din ako at hinahaplos ang likod niya
We held each other like our life depends on it
.
.
.
.Hindi ko alam kung ilang oras kami sa ganong posisyon pero pagdilat ng mga mata ko i realized na nakatulog kami sa sahig ng kuwarto niya, yakap yakap ang Isa't isa
Her face was buried on my chest, she looks so peaceful
I can't help but to caress her angelic faceAt Gustohin ko mang pagmasdan siya ng matagal, masakit na rin yong kamay kong hinihigaan niya, hindi ko na maramdaman, at sa sahig pa kami nakatulog
YOU ARE READING
Making Ends Meet | MACOLET ( OG SHIPS)
FanfictionDon't continue things where you ended it, especially if it ended badly... Restart over and get to know each other again, because the person you are before isn't the same as you are today Hence you will never make your boat float ( HINDI KAYO UUSAD...