twitter kısmını yaptığım uygulamayı sildim yanlışlıkla ve tekrar uğraşmak istemiyorum...
twitter kısmına veda ediyoruz benim yüzümden
onun yerine playlist yapacağım!! beğenirsem linkini atarıımm
BÖLÜM 25 DK GECİKTİ TİKTOK İZLİYORDUM KUSURS BAKMAYIN
-🐰-
basketbol oynayabileceğimi kesinlikle düşünmüyordum. çünkü takımdaki herkes yapılı ve uzunken üstelik neredeyse hiç omega yokken takıma girmem dikkat çekecekti. takıma faydam olacağını da düşünmüyordum.
ancak bir tarafım böyle düşünürken diğer tarafım takıma katılmayı gerçekten istiyordu. takımda Dahyun ve Yoongi vardı. Sana ile sürekli görüşebiliyor olsam da onlarla görüşemiyordum. çünkü dersleri çok yoğundu.
takıma katılırsam onlarla daha çok zaman geçirebilecektim. üstelik Taehyung'la yakınlaşmam için harika bir fırsattı. Taehyug'la rakip olacağımı düşündükçe tuhaf hissediyordum. onunla yakınlaşmak istememin bir başka sebebi de kurdumun da onunla yakınlaşmak istemesiydi.
sonunda son derste bitmişti. çantamı taktıktan sonra hızla soyunma odasına gidip rahat birşeyler giyindim. şort giymek istesem de hava soğuktu ve hastalanmak istemiyordum.
basketbol sahasına geldiğimde takımdaki herkesin bir yerde toplandığını gördüm. ne olduğunu anlamak için kalabalığın arasından zar zor geçip neye baktıklarını görmeyi başardım. Taehyung ve Yeonbin birbirlerine bağırıp duruyorlardı. diğerleri ise öylece izliyorlardı.
"ondan uzak duracaksın!"
"kızgınlığımı geçirecek birine ihtiyacım var ve onu istiyorum!"
"onu kullanmanabizin vermeyeceğim.
konuyu az çok anlamıştım ama şu an umrumda olan bu değildi. sinirli oldukları için çok fazla feromon salgılıyorlardı. alfalara normal geliyor olsa da ben bir omegaydım ve rahatsız oluyordum.
"kesin şunu!"
dengemi korumakta zorlandığım için arkamdaki duvara tutunarak konuştuğumda ikiside feromonlarını geri çekti. biraz daha feromon solusaydım bayılabilirdim. belki de Sana alfalardan nefret etmekte haklıydı.
"Jeongguk özür dilerim. geldiğini bilseydim dikkat ederdim."
Taehyung endişeyle yanıma geldi ve elini omzuma koydu. pişman görünüyordu ama bu onun suçu değildi ki. her zaman feromonlarını kontrol edemezdi. güçsüz bir omega olmasaydım feromonları beni etkilemezdi. bazen keşke alfa olsaydım diyordum.
duvardan destek almayı bırakıp Taehyung'a döndüm ve gülümsedim. "sorun değil." o da gülümsediği sırada Yeonbin seslendi. "Jeongguk gel, çslıştırayım seni." başımla onaylayıp istemeye istemeye yanına gittim.
Taehyung sinirle çıkış kapısına doğru ilerlediğinde ne olduğunu anlamamıştım. çokta önemsemedim. Yeonbin bana topu nasıl tutmam gerektiğine dair birşeyler anlatırken dikkatle onu izlemeye başladım. pek dinlediğim söylenemezdi. sıkıcıydı.
Yeonbin uzun süredir arkadaşımdı. iyi biriydi. anlamadığım konulara yardımcı olur, beni sınavlara çalıştırırdı. okulda tanıdığım neredeyse hiç kimse yoktu. bu yüzden yardıma ihtiyacım olsa ve yanımda Sana, Dahyun ve Yoongi'yi göremezsem koşacağım tek kişi Yeonbin olurdu.
