6:23 AM - Silid Tulugan nina Angeline & Abel
Alas sais na ng umaga, mahimbing tulog si Angeline nang biglang nakarinig siya ng mga ingay.
"AAAATEEE ANGIEEEE!!!" Tili ni Abel papunta sa silid.
"HWA- WHAT'S WRONG?!" Gulat na gulat ito umupo sa kama.
"ATE! HINDI KA PA RIN NAKAGAYAK? Ate, pupunta na tayo sa bukid! Sabi mo 5 more minutes na lang eh naka 1 hour ka na dyan! Hinihintay na tayo nina Oskar."
'Siya ulit?' Isip ni Angeline, "Eh.. I guess I just got too comfortable here. I didn't get to sleep early last night since I was chatting my friends.."
"Eeehh... ate bilisan mo na, papagalitan tayo ni Mama paghindi tayo nakaalis ng tamang oras. Dami natin kailangan gawin sa bukid."
"Okay, I'll be fast. Just give me an hour and a half, I'll be there."
"Hmm.. okay!"
Isang oras at kalahati nang lumipas, na sa truck sila'y nakatambay, ang mga magkakaibigan. Matagal na naghihintay si Oskar at ito'y walang tigil na nagrereklamo.
"ABEEELLL!! Ang tagal naman ng pinsan mo! Ano kaya ginagawa nun?" Reklamo ni Oskar.
"Eh sabi nya daw an hour and a half." Sagot ni Abel.
"Tagal naman, Abel. Magdadalawang oras na!" Reklamo naman din ni Chesca.
"I'M HERE!! Sorry for the delay, the water is really really slow!"
"O, bat ka pa nagpakulot!" sabi ni Oskar.
"Relax, its heatless, I had them overnight. Now let's go!" Tuloy ng paglalakad ni Angeline papuntang truck at umupo ito sa passenger seat habang binubuksan ang cellphone niya.
"Hah? Why is there no reception?" Ungol ni Angeline.
"Aba, na sa bukid tayo, syempre wala. Goods nga yun eh, yung malayo tayo sa outside world tas puro nature ang paligiran. I-save mo na lang battery mo dyan." Reply ni Oskar habang nagmamaneho ng truck.
"Sige na, Angie, besides that naman eh maka-enjoy ka rin ng farm life. Masaya kaya, lalo na pag maaga tayo natatapos at tede tayo maligo sa ilog." Sinubukan ni Chesca na pasayahin si Angeline
Sa De Roxas Ranch
Nakarating na ang magkakaibigan sa bukid ng pagarian nina Aneng and Robles De Roxas, mga amo ng matalik kaibigan ni Oskar, na si,
"ENRIQUE!!!!!!!" Makulit na hiyaw ni Oskar.
"Tangina ka, Oskar!!! 'Bat ang late niyong mga itlog?! At sino naman yan." Reklamong palapit ni Enrique sa kaniyang nga mahaharot na katropa.
"Aba dahil dito sa pinsan ni Abel, mapa-pamper up pa yan." Turo ni Oskar kay Angeline.
"Hoy, 'no pangalan mo?" Sinulyapan ni Enrique si Angeline, sa maawtoridad na boses
"Angelyne Rose, po, but just call me Angie or Geline."
Nag-click si Enrique sa kanyang dila, tiningnan si Angeline mula ulo hanggang paa na hinuhusgahan ang kanyang suot; "tutulong ka sa bukid diba? Bat naman yan ang suot mo? Ano ka ba ha? Boss namin?" Galit na galit ng tingin, puno ng judgement mata ni Enrique kay Angeline.
"What is your problem, Enrique? I'm new here, I don't know a thing about 'bukid' and how was I supposed to know what to wear?"
"Diba't Filipino ka rin? Oskar, saan mo ba yan napulot?"
"Grabe ka, Enrique, taga America kasi to si Angeline. Aba hindi rin gaano gumagamit ng Tagalog. Englishera at fashionista to." Depensa ni Oskar.
"Aba excuse niya ba na kailangan niya palaging mag heels?"
"I SAID I DIDN'T KNOW, YOU DUMBASS!!" Napahiyaw si Angeline sa gigil kay Enrique.
"SINO TINATAWAG MONG TANGA, PUTANGI-" Mabilis kinatoff ni Abel si Oskar. Agad ito lumuwas at bumalik sa trabaho habang hingal ng hingal so Angeline, pinipigil lamang ang gigil niyang sampalin si Enrique.
"Sorry talaga, Ange. Madali talagang mapikon yan si Enrique. Lalo't ng wala talaga yan pahinga, palagi nagaalaga ng kapatid at pamankin niya. Pero mabait talaga yan si Enrique, nang lilibre minsan pag malaki sahod niya."
"Don't mind him na muna, Ate, he's really tired. Besides, maganda ka naman. Pero suggestion ko talaga na mas okay na mag shorts ka or pants, at kahit simpleng t-shirt lang na ok lang madumihan." Suggestion ni Abel.
"Aba mag trabaho na tayo at baka maunahan ni Enrique amo niya sa high blood." Tuwang tuwang sinabi ni Chesca.
Nagsimula silang nagdilig ng halaman sa bandang baba ng bukid. Bagama't hindi nakahabol si Angeline dahil sa heels ng boots niya. Hirap na hirap ito bumaba na naiipit ang sapatos sa putik.
Buti naman na napansin nito ni Chesca at tumakbo sa saklolo ni Angeline. "Huy! May extra ba kayong sapatos? Hindi makababa si Angie nanasastuck sya sa dumi."
"Aba, ipaghirapan niya iyan." Nagsalita pabalik si Enrique, hindi lumilingon sa kanila.
"Ano ba, Enrique?! Diba't lalaki ka? Tulungan mo naman ang babae kaisa sa sinisigawan mo!" Napikon si Chesca.
"Jusme, oy, Angeline!" Sinipsip ni Enrique ang dila niya at ito'y pumunta kay Angeline para bitbitin sa taas.
"HEYY!! BE GENTLE WITH ME!! EWW MUD!! BITAWAN MO AKOOO!!!" Reklamo ni Angeline, makulit na lingon nito sa braso ni Enrique. Sa sobrang inis, binitawan ni Enrique si Angeline sa sahig ng terrace sa bahay ng amo niya at ito'y napahiyaw.
"YOU STUPID IDIOT! AREN'T YOU SUPPOSED TO BE A GENTLEMAN?! WALA KA BANG RESPEKTO SA BABAE?! How do Filipinos say this again? WALANG HIYA!!!!"
"ABA, SABI MO BITAWAN KA! ISA BA RIN YUN TYPO? BITAWAN MEANS LET GO, PRINCESS. Malditang babae.." Bulong ni Enrique sa huli.
"WHAT DID YOU SAY, ENRIQUEZ?!" Sigaw ni Angeline, sobrang galit na galit kay Enrique.
"SABI KO, MALDITA KA!"
"WHAT IS THAT SUPPOSED TO MEAN HA?! ARE YOU CALLING ME SOMETHING WITH PROFANITY?! YOU'RE SO RUDE!!" Nagsimula si Angeline tamaan si Enrique, walang tigil nanagmamaktol na sabihin ang kahulugan ng sinabi niya.
Habang sa baba naman ay si Chesca at Abel, pati na rin nahahawa sa kapikunan ng magkaaway.
"Parang married couple magaway pinsan mo at si Kuya Rique." Bulong ni Chesca habang ito'y nagtatakip ng tenga.
"Haluh teh, baka magsila nga in the future."
"Malabo yan, girls. Parang parehas high standards yan dalawa na yan. Magaaway lang yan." Dagdag ni Oskar. "Tas meron naman na number one couple sa friend group, diba, Chesca?" Niyakap ni Oskar braso niya kay Chesca, pangiti-ingiti.
"Kasing labo ng mata mo, Oskar." Inalis ni Chesca ang braso niya sa balikat niya.
BINABASA MO ANG
Malayo na, Pero Malayo Pa
RomanceAngeline Cabrera, a newly graduated student was shipped off to her family's hometown for terrible behavior. She was staying at her grandmother's and aunt's middle class house, scared of living in poverty, she forced herself to work but on that journ...