3

242 37 125
                                    

İkili birbirkerine arkasını dönmüş yatakta öylece yatıyorlardı. İkiside çok yorgundu bedeni olarak değil ruhsal bir yorgunluktu bu ettikleri kavgalar , birbirlerine söyledikleri ağır kavgalar onları çok yormuştu ki bu sefer İsmail Barış'ın kalbini fena kırmıştı.

İsmail yataktan kalkıp odanın balkonuna doğru ilerledi gözleri ağrıyordu artık ağlamaktan nefes almaya ihtiyacı vardı. Hayır sevgilisinin sarılıp onu öpmesine ve tatlı hitaplar ile ilgi göstermesine ihtiyacı vardı.

Keşke son sözleri söylemeseydim diye geçirdi içinden biraz ağır şeyler demişti. derin bir nefes aldı havalar baya sogumuştu artık ve kendisinin üstünde ki kıyafetler soğuktan korunmasını engelliyemiyordu.

...

Yarım saat veya 1 saattir buradaydı öylece etrafı izliyordu tabi göz yaşları biraz engelliyordu ayakta durmaktan ayakları ağrımaya başlamıştı ama umrunda değildi. Beline dolanan kollarla

Gözlerini kapattı Barış burnunu boynuna sürtüp kokusunu içine çekmişti biraz daha boynunda oyalanıp konuştu "özür dilerim "suçlu değildi ama İsmail'e göre suçlu ise suçluyumdur diye düşündü.

Arkası dönük bedeni kendisine çevirip alınlarını birleştirdi ismail karşısındakine baktı kendisini çok güzel seviyordu kıvırcık ağır laflar eden İsmail iken gelip özür dileyen barış'tı. "Barış"

Barış aniden sarışının sözünü kesti"ne oldu ne bitti umrumda değil İsmail özür dilerim hatalıyım sende haklısın sonuçta her insan sevgilisini kıskanır çok normal bu asıl benim sana kızmaya hakkım yok " İsmail'in kalbine bir ağrı saplanmıştı resmen şimdi söyleyecekleri şey onu çok kırıcaktı sadece barışı değil kendisini de fazlaca kırıcaktı.

"Barış konuşmak istiyorum" barış kötü birşey olacağını hissetmis gibiydi "konuşalım sevgilim ne hakkında" İsmail gergince tekli koltuklardan birine oturup konuştu "barış"derince bir nefes alıp tamamladı sözünü "ayrılalım"söylediği şeyden sonra direk Barış'a baktı koskoca adamın gözleri dolmuştu buna dayanamayacağını bildiği için bakışlarını çekti kıvırcıktan

"Olmuyor barış ben çok kıskanç insanım elimde değil seni o kadar çok kıskanıyorum ki ama gördüklerim yanlış anlama sen hep dikkat ediyorsun ben rahatsız olduğum için ama insanlar sağolsun her şekilde bir haltlar çıkarıyor ilkin bitti derken Semih başladı ve bu benim kıskançligimin daha da artmasını sağladi" sertçe yutkundu ve devam etti "kısacası ben seni dahada fazla yormak istemiyorum en iyisi bitsin zor olsada alışırız yani heralde"

Barış kendini tutmaya çalışıyordu çocuklar gibi oturup ağlamamak için "dediğinde ciddimiydin" sorduğu soru ile İsmail sustu sinirle dediği kelime tekrardan aklında yer edindi "seni sevdiğim güne lanet olsun "  bu sözden sonra kavga bitmiş barış hayal kırıklığı ile odaya çıkıp yatmış ardından suçluluk hissi ile İsmail yatmıştı.

"Hayır saçmalama o sinirle çıktı hiçbir zaman seni sevmekten bıkmadım sonuçta 2 sene boyunca bir ilişki yaşadık" kıvırcik istemiyordu ayrılmak ama zorla da tutamazdı ya başını önüne eğdi ve derince nefes aldı "istemiyorsan zaten tutamam seni İsmail " iki bedende kendilerine burukça bakıyordu artık ayrılma vakitleri geçiyordu "o zaman kendine iyi bak " yerinden kalkarak konuştu İsmail , barış ise yerinden kıpırdamadan cevapladı "sende kendine"

"Senden birşey daha isteyebilir miyim?" Barış onaylar şekilde kafasını salladı "son bir kez sarılalım mı?" Sesinin titrememesi için direndi ama ne fayda. Barış yerinden kalkıp hızlıca kollarını sardı sarışının bedenine kokusunu içine çekti. Bir süredir zorla tuttuğu göz yaşları artık arka arkaya akmaya başlamıştı. 2 sene boyunca yaşadıkları anıyı düşündüler ne güzel günlerdi.












Ayyy helo ben geldimmm ama kötü bir bölümleee neyse normalde atmicaktim da 2 veya 3 gün olmayacağım daa malum abim damat oluyor daa dksknsker neyse bayss iyi okumalarr

Milli takım *Baİsm*Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin