Ang Bulong ng Aking Puso

Kabanata 7: Ang Pagbabalik ng Pag-asa

Ngunit sa gitna ng kanyang lungkot at pagdadalamhati, unti-unti ring bumabalik ang liwanag sa puso ni Maya. Sa bawat alaala ni Miguel at sa bawat ngiti na naaalala niya, nagsisimula siyang maunawaan na ang pag-ibig ay hindi nagtatapos sa kamatayan.

Ang pagmamahal ni Miguel ay nananatili sa kanyang puso, isang patunay na ang kanilang pagsasama ay hindi nagwakas. Ang kanyang mga pangarap at pangako ay nagsisilbing gabay sa kanyang paglalakbay.

Ang pagkawala ni Miguel ay nagbigay kay Maya ng bagong layunin sa buhay. Nais niyang magpatuloy sa pag-aaral, upang matupad ang kanilang mga pangarap na magkasama. Nais niyang maging isang guro, hindi lamang para sa kanyang sarili, kundi para sa lahat ng mga batang nangangailangan ng edukasyon sa kanilang isla.

"Miguel, para sa'yo, magtatapos ako ng pag-aaral," bulong ni Maya habang nakatingin sa dagat kung saan huling nakita niya si Miguel. "Tutulungan kong maabot ang mga pangarap ng mga batang tulad mo."

Sa bawat araw na lumilipas, unti-unting nagiging mas malakas si Maya. Ang kanyang mga luha ay nagiging inspirasyon para sa kanya na magsikap at magtagumpay. Ang kanyang pagdadalamhati ay nagiging lakas upang harapin ang mga hamon sa kanyang buhay.

Nagsimula siyang mag-aral ng mas masigasig, at nagiging mas mahusay siya sa kanyang pag-aaral. Ang kanyang mga guro ay humanga sa kanyang determinasyon at talino.

Sa paglipas ng panahon, isang bagong pag-ibig ang dumating sa buhay ni Maya. Isang binata na nagngangalang Ramon, na nakilala niya sa paaralan. Si Ramon ay isang mabait, matulungin, at maunawain na binata.

Si Ramon ay nakikinig sa mga kwento ni Maya tungkol kay Miguel, at naiintindihan niya ang kanyang pagdadalamhati. Hindi niya pinipilit si Maya na kalimutan si Miguel, sa halip ay tinutulungan niya itong mapagtagumpayan ang kanyang lungkot.

Ngunit ang pag-ibig ni Ramon ay nagdudulot ng bagong hamon kay Maya. Ang kanyang puso ay nagdadalawang-isip. Mahal pa rin niya si Miguel, ngunit nararamdaman niya rin ang pagmamahal ni Ramon.

"Ramon, mahal kita," bulong ni Maya kay Ramon. "Pero mahal ko rin si Miguel."

"Naiintindihan ko, Maya," sagot ni Ramon. "Hintayin mo lang ako. Handa akong maghintay hanggang sa handa ka nang magmahal muli."

Sa huli, napagdesisyunan ni Maya na magpatuloy sa kanyang buhay. Hindi niya makakalimutan si Miguel, ngunit alam niyang kailangan niyang magpatuloy. Ang pag-ibig ni Ramon ay nagbigay sa kanya ng bagong pag-asa, at nagbigay sa kanya ng lakas upang harapin ang kanyang kinabukasan.

Natapos ang pag-aaral ni Maya, at naging isang guro siya sa kanilang isla. Tinupad niya ang kanyang pangako kay Miguel, at ginamit ang kanyang kaalaman upang matulungan ang mga batang nangangailangan ng edukasyon.

Sa bawat araw na lumilipas, ang alaala ni Miguel ay nagsisilbing inspirasyon sa kanya. Ang kanilang pagmamahalan ay naging isang kuwento na nagpapatunay na ang pag-ibig ay walang hangganan, at ang mga pangarap ay patuloy na nabubuhay kahit na nawala na ang taong nagmahal sa atin.

Sa huli, ang kwento ni Maya ay nagtatapos sa isang malungkot ngunit nagbibigay-inspirasyon na pagtatapos. Ang kanyang pagmamahal kay Miguel ay naging isang patunay na ang pag-ibig ay hindi nagtatapos sa kamatayan. Ang kanyang pag-asa ay naging isang inspirasyon para sa iba na magpatuloy sa kanilang buhay kahit na may mga pagsubok na dumating.

_______

Thankyou for Reading
The 7 kabanata

Real_Feelingsss

NOTE: I'LL POST THE CHAPTER 8 SOON! SO, STAY TUNED!