Sa isang maliit na isla na kilala lamang bilang "Isla ng mga Pangarap," naninirahan si Maya, isang dalaga na may puso na puno ng mga pangarap at pangamba. Ang kanyang mundo ay limitado sa kanyang maliit na isla, ngunit ang kanyang mga pangarap ay umaabot sa malayo. Sa bawat pagsikat ng araw, nakikita niya ang kagandahan ng kanyang isla, na binabantayan ng mga alon ng dagat at ng mga puno ng niyog na nagsasayawan sa ritmo ng hangin, ng biglang....
"Nay, kailan kaya tayo makakauwi?" tanong ni Maya sa kanyang ina, si Aling Corazon, na nagsasagwan ng bangka.
"Malapit na, anak," sagot ni Aling Corazon, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-aalala. "Basta't magtiwala ka lang sa Diyos."
Ang kanilang paglalakbay ay nagsimula ilang araw na ang nakalipas. Ang kanilang maliit na bahay sa baybayin ay nawasak ng malakas na bagyo. Ang kanilang mga pananim ay nasira, at ang kanilang mga kagamitan ay nawala. Ang tanging natitira sa kanila ay ang kanilang maliit na bangka at ang kanilang mga pangarap.
"Nay, bakit kaya nangyari ito sa atin?" tanong ni Maya, ang kanyang boses ay puno ng kalungkutan. "Bakit tayo pinarurusahan ng Diyos?"
"Hindi tayo pinarurusahan, anak," sagot ni Aling Corazon, ang kanyang mga kamay ay mahigpit na nakahawak sa sagwan. "Ang Diyos ay laging nasa ating tabi. Kailangan lang nating magtiwala sa Kanya."
Ang kanilang bangka ay naglalayag patungo sa isang malaking isla, kung saan nakatira ang mga kamag-anak ni Aling Corazon. Ang isla ay malayo at mapanganib, ngunit ito ang tanging pag-asa nila.
"Nay, natatakot ako," bulong ni Maya. "Ano kaya ang sasabihin ng mga kamag-anak mo sa atin?"
"Huwag kang matakot, anak," sagot ni Aling Corazon. "Mababait ang mga kamag-anak ko. Tutulungan nila tayo."
"Pero Nay, hindi ko pa sila nakikilala. Paano kung hindi nila tayo tanggapin?" tanong ni Maya, ang kanyang boses ay nag-aalala.
"Hindi mangyayari iyon, anak," sagot ni Aling Corazon, ang kanyang boses ay puno ng pagtitiwala. "Pamilya natin sila, at ang pamilya ay laging nagtutulungan."
"Pero Nay, ilang taon na rin tayong hindi nagkikita. Baka nakalimutan na nila tayo," bulong ni Maya.
"Hindi nila tayo makakalimutan, anak," sagot ni Aling Corazon, ang kanyang mga mata ay nakatuon sa malayo. "Sa puso nila, laging nandoon ang pagmamahal sa atin."
"Sana nga, Nay," bulong ni Maya.
Pagdating nila sa isla, sinalubong sila ng mga kamag-anak ni Aling Corazon. Ang mga ito ay masayahin at mapagmahal. Ipinakilala sila ni Aling Corazon sa kanyang kapatid na si Mang Ramon, at sa kanyang asawa na si Aling Elena.
"Corazon, anak, mabuti naman at nakarating ka," wika ni Mang Ramon, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-aalala. "Pasensya ka na sa nangyari sa inyo."
"Walang anuman, Ramon," sagot ni Aling Corazon. "Salamat sa pagtanggap ninyo sa amin."
"Oo nga, Corazon," wika ni Aling Elena, ang kanyang mga mata ay puno ng pag-aalala. "Naawa kami sa inyo nang marinig namin ang nangyari sa inyong bahay."
"Salamat, Elena," sagot ni Aling Corazon. "Masaya na kami na may matutuluyan."
Ipinakita sa kanila ni Mang Ramon ang kanilang bagong tahanan. Ito ay isang maliit na kubo na gawa sa kawayan at nipa. Ang loob nito ay simple ngunit malinis.
"Ito na ang inyong bagong tahanan, Corazon," wika ni Mang Ramon. "Sana ay maging komportable kayo dito."
"Salamat, Ramon," sagot ni Aling Corazon. "Masaya na kami na may matutuluyan."
"Maya, anak, ano ang pangalan mo?" tanong ni Aling Elena.
"Maya po, Nay," sagot ni Maya.
"Ang ganda ng pangalan mo, Maya," wika ni Aling Elena, ang kanyang mga mata ay nakatuon kay Maya. "Maganda ka rin tulad ng iyong ina."
"Salamat po, Nay," sagot ni Maya, ang kanyang mukha ay namumula.
_______
Thankyou for Reading
The 1 kabanata
Real_Feelingsss
BINABASA MO ANG
Ang Bulong ng Aking Puso
Romance"Ang Bulong ng Aking Puso" ay isang kwentong naglalarawan ng isang pag-ibig na nagsimula sa isang simpleng pag-uusap sa dalampasigan. Ito ay isang kuwento ng dalawang puso na naghahanap ng kanilang sariling landas sa buhay, ngunit nagmamahalan ng lu...
