အပိုင်း၆အဆက်
ဓနုကားတံခါးဖွင့် ဆင်းဆင်းခြင်းမြင်လိုက်ရသည် က သွေးအိုင်ထဲလဲကျနေသော လူတစ်ယောက်။ ကိုယ်ထဲကအားအင်တွေဆုပ်ယုတ်လာပြီး တဖြည်းဖြည်းချည့်နှဲ့ လာမှန်းသိ၏။သို့သော်ထို လဲကျနေသောသူဆီသာ ဦးဆုံး ရောက် အောင် သွေားလေသည်။
သူခေါ်တဲ့ချိန် ထိုသူဟာတုတ်တုတ်မျှမလှုပ်ခဲ့။ သတိလုံးလုံး မေ့လျောသွားပြီဖြစ်လေရာ သို့သော် ထို လူလက်ထဲက ဖုန်းကိုတော့ ကျစ်ကျစ်ပါအောင်
ဆုပ်ကိုင်ထားသည်ကို ဓနုသတိထား မိလိုက်သည်။
မျက်စိထဲ ရိပ်ခနဲရိပ်ခနဲဖြစ်ဖြစ်သွားသော် ပုံ ရိပ် တွေကြောင့် မူးဝေ လာလေပြီး ထိုသူလက်ထဲက ဖုန်းအား မှန်းကာရမ်းကာဘဲ ဆွဲယူပြီး ကြည့်လိုက်စဉ် ...
သူမူးနေလို့ ထင်ယောင် ထင်မှား ဖြစ်နေတာဘဲ လားတကယ် လား မသိ။ထိုကောင်လေးကို သူတွေ့လိုက် တယ်ဆိုတာမမွား။
မင်းမကိုဋ် ။
*ဟုတ် တယ် သူဘဲ။*
ထိုစဉ် ဓနုတို့ရှိနေသည့် ကားလမ်းမအလယ် ခေါင် တည့်တည့် သို့ အရှိန် နှင့်မောင်းနှင်လာသော တွဲ ကား တစ်စီးး။
စိတ် လွတ် နေ သောဓနု မှာ တစ်ဖက်က ဟွန်းတီးသံကိုကြားကြား ချင်း အသံ လာရာ ဆီ သို့ မော့ အကြည့် ...
စူးခနဲ လင်းသွားသောအလင်းတန်းကြောင့် မျက် ဝန်း နက် တွင်ဟာချက်ချင်း ဆိုသလို ပိတ် ကျ သွားအပြီး
"တီး...တီးးးတီ!!!!!!"
"ကျွီ~အုန်းးးးးး!!!"
တွဲကားဟာအရှိန်နှင့် လာတာဖြစ်သဖြင့် ဘရိတ်အုပ်သော် လည်း အဟုန်က မသေးလှပါ။ အနောက်ဘက် ကလာပြီး ဓနုကန့်လန့်ရပ်ထားသောကားအားဝင်တိုက်လိုက်တာဖြစ်သည့်တွက် ကားရှေ့ မလှမ်းမကမ်း က ကောင်လေးနှစ်ယောက်ဆီ သို့တည့်တည့်။
သွေးအိုင်ထဲ လဲ နေသည့် သူထပ် စောင့်ကြောက်ထိုင်နေသောဓနု က အခြေနေ ပိုဆိုးတာဟာ တန်ပြန် လွင့်လာသောသူ့ကားနဲ့သူ ရိုက်မိသလိုဖြစ်သွားပြီး အဝေး သို့ လွင့် ထွက်သွားလေသည်။
ထိုတွဲကားလဲ အရှိန် အား ထိန်း နိုင်ခဲ့ သည့်အခါ မှာတော့ အရှေ့ တည့်တည့် မှာလဲကျ နေသော ကောင်လေးတစ်ယောက်နှင့် အဝေးကို လွင့် ထွက်သွားသောကောင်လေးတစ်ယောက်။
