Sağ omzuma iki kez tıklatıldı kafamı çevirdim ve o da ne gerçek miydi hayâl mi ??
Karşımda duran Samet'ti evet evet yanlış görmüyorum Samet..
"Selam Seren Büşra'yı gördün mü bana bişeyler anlatıcağını söylemişti de okulda göremedim belki senin yanına uğramıştır diye düşündüm de?"
*Hayâl miydin sen nesin böyle benim adımı nerden , nasıl olur diye düşünürken
"Yok görmedim" dedim. Sesimi ben bile duymamıştım o ses de neydi öyle kedi miyavlaması gibi .
"Pekâla onu görürsen onu aradığımı söyler misin rica etsem ? " dedi tebessümle
"Elbette söyl.." sözümü bitirmeden cırtlak bi ses yayıldı kulaklarıma
"Günaydıın" tabi ki bu kadar cırtlak ses kimden gelebilirdi başka kuşkusuz Büşraa'dan..
"Günaydın " dedik bizde Büşra'ya .
"Ee ne konuşuyodunuz ben gelince niye sustunuz yoksa bilmemem gereken şeyler mii hmm?" dediği an pis bakışlarımı onun üzerinde yoğunlaştırırken Samet anlamış olacak ki hemen Büşra'ya dönüp
"Yok önemli bişey konuşmuyoduk seni sordum bişeyler anlatıcaktın ya, bu gün de son günüm diye konuşuruz diye düşündüm çünkü beni bidaha bulamayabilirsiin Büşra " dedi 'bulamayabilirsin'i imâyla söylemişti .
*Kalbime sanki igne batırdılar bu da neydi şimdi neden hatırlatıyorsa sanki -_-
"He evet haklısın ben de bu konuyu konuşmak için uygun zamanı bekliyodum eğer çıkışta bi işin yoksa okulun karşısındaki kafede oturur konuşuruz hatta Seren de gelir zaten Seren'le gizli saklım yok ve beraber konuşursak da sorun olmaz sanırım hem?" dediğinde benim kaşlarım çatılmıştı tabi.
"Olur bana uyar çıkışta sizinleyim geç kalmayın kızlar" diyip arkadaşlarının yanına gitti Samet.
E tabi bende oldukça 'benim adıma neden karar veriyorsun?!.' bakışlarımı sakınmadım Büşra'dan .
"Ne ya hem fena mı oldu son kez görmüş olursun"dediğinde sinir küpü kesilirken ona sakince anlatmaya çalışarak :
"Bak Büşra, öyle kafana göre kararlar alamazsın , hem belki ben gelmek istemiyorum " dedim çok sakin bi şekilde ve bi o kadar çocukça ama içten kızgındım ona çünkü benim adıma konuşmuş ve beni de konuşmasına katmıştı hayır yani onunla konuştuktan sonra illa bana anlatıcak neden bende geliyosam .
"Valla ben gelmiy.."
Diyicekken Büşra lafa atlayıp
"Öyle bişey olmıycak ve ben çıkışta gidip konuşucam, sen de benimle birlikte geliceksin itiraz istemiyorum " demesiyle yanımdan ayrılıp Beril'lerin yanına gitmesi bir olmuştu.
İçimden koskoca bir 'oof' çektikten sonra saatime baktım ve dersin başlamasına 7 dk kaldığını gördüm ve banktan kalkıp sınıfıma doğru ilerledim .
Merdivenlerden çıkarken Merve'yle karşılaştım.
"Günaydın bu ne hâl?"
"Sanada günaydın ne varmış hâlimde??"
"Hâlsiz gözüküyosun bi problem yok değil mi " dedi meraklı bakışlarla
"Gece geç yattım ve 3 buçuk saatlik uykuyla ayaktayım ondandır" dedim gözlerimi devirerek
"Hımm peki neyse ders başlıcak sonra görüşürüz canım kendine dikkat et " dedi ve ben "sende" dedikten sonra sınıfıma çıktım .
İmam hatipte okumama rağmen sınıflarımız karmaydı acıkçası bu benim için rahatsız edici bi durum değildi çünkü zaten erkeklerle muhabbetim zorunlu olmadıkça yoktu . Ders ne diye sorduğumda Zehra "Tarih" dediğinde gözlerimi devirdim ve gerçekten de tarihi sevmiyodum. Hemen sırama geçip başımı sıraya koydum çünkü gözlerimden uykusuzluk akıyodu ve biraz kestirmek fena olmazdı. Hoca içeri girdi ve klasik günaydın deme merasimi . Yerlerimize oturduk hoca "evet benim en çalışkan sınıfım gene dersinizi çokça tekrar edip geldiniz değil mi hiç şüpem yoktu gerçi zaten" diyerek tebessümle 'sözlü yapacaktım biliyosunuz ki' dediğinde sırada olan başımı olağanca bastırıp beni kaldırmamasını istercesine sınıfta görünmez olmak istemiştim .Zilin sesiyle uykum bölünmüştü. Ders bitmiş ve çok şaşkındım ilk kez sözlüyü istemediğim halde kalkmamıştım.
