"KÂBUSUN !"
Mesajı görmemle yataktan düşmem bir olmuştu.
Mesajda bir resim vardı ; Samet , ben ve Büşra'mın gülerkenki resmimizdi. Panik ve korkuyla Büşra'ların evine koştum. Evleri de yakındı bizim evimize. Abim ve Betül'ün de meraklı bakışlarıyla çıkmıştım evden bide gelince onlara ne anlatıcağım konusu vardı. Ama ondan önce Büşra'yı bulmalıydım.
Onların evine geldiğimdeyse kapıyı abisi açmıştı.
"Oo kimler varmış burda bayan chatty (geveze)"
"Büşra evde mi ?" dedim ingilizcesini sorgulamayacaktım tabiiki.
"Evet de ne kadar lazımdı ? "
"Off. " dedikten sonra koşarak odasına girdim.
*Esprileri gerçekten de bayar cinsten. Evlerini kendi evimiz gibi biliyodum ne de olsa az gidip gelmedik birbirimize.
Kapıya alacaklı gibi girice Büşra'nın da yerinden sıçradığını farketmedim değil. Hâli oldukça komikti ama şu an daha önemli bir mesele vardı.
Büşra'nın şaşkın bakışlarına karşılık fotoğrafı aniden ona gösterdim. Onu kalpten götürmek istemiyodum ama kalpten gitmezse iyiydi.
"Yuhh" sesi bayâ şiddetli çıkmıştı.
"Seren bu nee ?!." en az benim kadar panik olmuştu orası kesin.
"Bilmiyorum bende halâ şoktayım . Her kimse bizi tanıyıp takip etmiş olmalı." dediğimde
"Evet ama kim , niye yapar ki böyle bi şeyi??" dedi Büşra.
Biz meraktan ve şaşkınlıktan kendimizi kaybetmişken telefonumun zil sesi kulaklarımıza işlemişti çoktan. Numaraya baktığımdaysa rehperimde kayıtlı olmayan bi numaraydı. İlginç olan tarafıysa numara bana o resmi gönderen numarayla aynıydı.
Merakıma yenik düşerek açtım telefonu. Büşra'mda merakla bizi dinliyordu.
"Alo " sesimdeki tedirginlik oldukça hat safadaydı.
"Resmi görmüş olmalısın " sesi tanıdık değildi. Tehtitkâr bir sese sahipti her kimse. En önemlisi bir robot sesiydi. Tanınmamak için robot sesiyle konuşuyo olmalı.
"Sen kimsin , bizi nerden tanıyosun ?!" sinirli bi cevap vermiştim telefondakine.
"KÂBUSUN" dediğindeyse bi darbe yemişçesine kendimde değildim. Kendimi toparlayarak
"Sen benim kâbusum değil hiçbişeyim bile olamazsın . Seni bulduğumdaysa bu yaptığın yanına kalmıyıcak bunu sende biliyosundur umarım"
"Tı. Tı. Tı. Bu sözler sana hiç yakışmadı güzelim. Oysa ki bende tahmin etmiştim ki bu fotoğrafı abin ve annen görmek istemez . Ama sen diyosan ki illa göster fotoğrafı onlara. O zaman benden günah gider. "
"Se-sen kim oluyosun da beni tehtit ediyosun he !! , seni bulduğumda bu lâfları yedirticeğm sana . Kimsin sen ne istiyosun hem bizden ?" dediğimde karşıdaki iç çekerek
"Hayâllerini" dedi.
*Donup kalmıştım . Benim hayâllerimi bilecek kadar beni takip edemezdi değil mi ? Ama neden , kim ki bu ?
"Seni tanıyo muyum?"
"Konuşmuşluğumuz var evet. Ama çok iyi tanımıyosun ." diyerek devam etti.
"Seni sık sık arıycam her aradığımda telefonunu açmak zorundasın yoksa memleketine ve evinizdeki abine anında resim yollanır , dediklerimi sakın unutma " dediğinde telefonun 'dııt dııt dıt' sesini duymuştum.
