GOLDEN HOUR

5

Third Person POV

Gwen was gently rubbing the younger one's Back hoping that it would somehow help the other one.

Its been 20 whole minutes since they started hugging each other and niether of them choose to separate and let go of each other

This is the first time Gwen had hug someone this long at sa hindi niya pa kakilala.  Hindi niya alam kung anong meron at para siyang hinihila... there is something about this girl that even Gwen questioned her self

why would she wanna take care of this stranger?

"Miss?" Gwen softly spoke,

Sheena didn't replied.

Naging masyadong Comfortable si Sheena sa yakap ng babae dahilan para makatulog siya ng hindi niya namamalayan.

SHEENA POV.

I'm half asleep dahil
Naramdaman kong parang akong binuhat, Alam kong ang kasama ko ito dahil her touch are gentle and soft naparabang takot na mahulog at mawasak ako.

It feel strange dahil in short period of time

I felt home, safe and secured in this strangers arms....

"Nurse!" It was a soft call na para bang ayaw niya akong magising. I heard few steps till  the background noise started to fade

I badly want to open my eyes para makita ang mukha niya but masyado na akong inaantok para gawin pa ito.

"hindi kita kilala pero...I'm proud of you." is the only thing I've heard  bago ako tuluyang linamon ng antok.

Pag gising ko ng umaga nasa tabi na ako ni Mama. Back to reality again sana 'di nalang ako nagising.

"Gusto mo na bang umuwi ma?" Tanong ko sa kanya. Sinabi ko sa kanya ang lahat lahat ng sinabi ng doctor ukol  sa sakit niya and she's been staring at me, sadly.

"Pasensya kana anak..."naluluha niyang saad..

ang sakit makita siyang ganito.

"Wag mo akong tignan ng ganyan ma, Nanghihina ako.."

"S-sorry anak"

"Wala kang kasalanan ma okay? Wag ka ng umiyak, sge ka papangit ka!" Sinubukan kong mag biro pero tuluyan na akong nanghina,

Bumuhos ang iiyak na sinusubukan kong ikulbi

"Umuwi na tayo anak, sulitin nating ang araw nating mag k-kasama..... sa isla"

Matapos kong iligpit ang mga gamit namin, agad agad na akong umalis at Pumunta sa Pay station Para mag bayad.

"Room 877 po, Sheila Catacutan" saad ko.

"Wait lang po saglit Ma'am"

"Ahhh Ma'am, Someone paid it na po Last night... ito po ang resibo. Just sign here Ma'am" huh? Someone paid it na? Sino naman kaya?

"Ha? Sino? E wala naman kaming kakilala dito" taka kong tanong.

"Ay here po pala, pinapabigay ng poging nag bayad sainyo kagabi" sabi nito sabay abot ng isang piraso ng sticky note with number on it, wala manlang pangalan? Tyka pogi? Sino kaya.

"Thankyou po" pag papaalam ko at umalis. Sino kaya? Hulog siya ng langit kung sino man siya. I stared at the note and something caught my attention. 

"Till we meet again, Stranger."

                              - Cpt. G.A

Third person POV.

its been 3 days since that incident happend. Gwen has been checking her phone hundred time  none stop already hoping to get signal and text coming from the girl she met at the hospital 3 days ago.