Sheena POV.
"NAKAKAHIYA KA SHEENA" Bulong ko sa sarili.
Gusto ko nalang mag palamon sa lupa sa hiya. JUICEKO
Ang tanga tanga talagaa!!!
Eh pano ba naman kasi, mag kakapareho ang pinto at mag kakakulay pa. Dapat kasi may yellow, Blue, Orange, Violet, Green and any color every pintuan para makulay ang buhai!
Namali tuloy ako ng pasok pero very demure si ate mo gurl, biruin mo halos mag hagulgul na ako sa iyak dahil akala ko si mama na yung may takip ng kumot sa buong katawan pero iba pala!
Linalamig lang pala siya kaya naka talukbong tapos bago ako umalis pinapatay niya pa sa akin ang aircon! Sayang nga dahil hindi ko manlang nakita ang mukha niya nahihiya na kasi ako sa katangahan ko pero infairness sexy ng boses AHHHHH!!! Hoy bacla tama kana!!
Pero Sino muna may desenyo nito mag uusap lang kami Promise.
"Anak, natagalan ka?" Tanong ni mama ng maka pasok ako sa kwarto niya, matapos ko kasing pasukan ang ibang kwarto bumalik ako sa entrance ng ospital para itanong ulit ang room number ni Mama, mahirap na baka mapahiya ulit ako!
"Naligaw ako ma! Ang lawak lawak pala dito, mag kakapero pa ng pinto. yung numero pangit din hindi ko masyadong mabasa!" Although nag graduated ako bilang Accountant and mahal din ang numbers, dahil sa panget ang font ng sulat nakakalito at ang panget!
" Hindi mo naman kasi kaylangang lumabas anak, May pagkain namang binibigay ang ospital na dinadala ng nurse "
"Luh? Sana Sinabi mo kanina maaaahh....ay oo nga pala, tulog ka pala kanina"
"Ikaw talaga, ano yang dala mo nak?" Napangiti ako ng malawak kay Mama at tinaas ang supot na nag lalaman ng paborito niya
"Charan, abodong manok!"
"Anong sabi ng doctor anak?" Tanong ni mama habang sinusubuan ko siyang kumain
"Hmm... lets wait daw sa result ng blood test mo Ma" sagot ko naman
"Matatagalan kaya yoon anak? Baka pwedeng pag nalaman na natin ang sakit ko... umuwi na tayo? Doon nalang ako mag papagaling...." malungkot nitong saad, napabuntong hininga ako
"Ma, akala ko ba pumayag ka ng dito mag pagaling?"
"Anak, ang mahal mahal dito.." linapag ko sa side table ang pagkain at hinaplos ang buhok niya
"Ma, may konting ipon naman ako ...tyka kung umubot tayo sa puntong walang wala na talalaga.. pwede naman nating ipasaka muna ang prutasan sa iba kung kanakilangan talaga bakit hindi? Ang mahalaga gumaling ka Ma."
"Anak, masyado na akong nagiging pabigat"
"Ma, don't say bad words! Sge ka magagalit ako." Sabi ko at yinakap siya
"Kailan man hindi ka Naging pabigat sa'kin ma, ano pang silbi ko dito sa mundo kung hindi kita aalagaan hindi ba?.... Ikaw lang ang meron ako dito sa mundo Kaya kahit anong mangyari, lumaban ka ma ha? Nandirito ako at hindi ako papayag maiwan okay?" Tumango si mama.
Naiiyak ako pero kaylangan kong maging matatag at malakas... para kay mama...
Pag sapit ng gabi, nagulat ako ng biglang bumukas ang pinto
"Jusk-" Gulat ding saad ni doc..
Dahan dahan akong umalis sa tabi ni mama, baka kasi magisimg.. ang himbing pamandin ng tulog
"Naisitorbo ko ba ang tulog mo?" Sasagot na sana ako ng pigilan niya ako
"Wag mo ng sagutin ija, kitang kita naman sa laway sa labi mo" agad ko naman itong pinunasan, Nakakahiya!
YOU ARE READING
GOLDEN HOUR
FanfictionA Story wherein Gwen Apuli loses her memories and finds herself on an island where she meets Sheena Catacutan. bringing both chaos and unexpected light into her world.
